واحد مرکزی خبر / خبرگزاری شین‌هوا در تحلیلی درباره آینده بی ثبات لیبی پس از سرنگونی قریب الوقوع طرابلس نوشت: انقلابیون لیبی دو روز پس از آغاز حمله به پایتخت این کشور در آخرین تلاش خود برای سرنگونی دولت معمر قذافی، بامداد دوشنبه به میدان سبز که نماد رژیم قذافی در مرکز طرابلس است، پیشروی کردند و کنترل آن را بدست گرفتند.
مقاومت اندکی که نیروهای طرفدار قذافی در برابر حملات انقلابیون از خود نشان دادند، با مقاومت سرسختانه وی که بارها از طرفدارانش خواسته تا دم مرگ مبارزه کنند، در تضاد است.
با وجود این، با توجه به شدت حملات راکتی و افزایش دلگرمی انقلابیون از زمان شکست بن بست یک ماهه و پیشروی در طرابلس در هفته پیش، سقوط قریب الوقوع آخرین پناهگاه قذافی خارج از تصور نبود.
در همین حال، به علت کاهش تدارکات غذایی و اقدام انقلابیون در قطع جریان نفت، و حملات ناتو که توان نظامی نیروهای دولتی لیبی را کاهش داد، این نیروها با وجود آموزش دیده بودن و مجهز بودن به سلاحهای پیشرفته، قادر به دفاع مؤثر نبودند.
توان نظامی ضعیف نیروهای قذافی و وفادار نبودن هواداران و ارتش به وی، عامل کمک کننده به سقوط طرابلس به شمار می رود.
در حالی که لیبی به سوی دوران پس از برکناری قذافی پیش می رود، با توجه به دردهای سیاسی و گرفتاری های اجتماعی و اقتصادی خود با چالش های زیادی برای احیای خود روبروست .
مهم ترین سوال این است که چه کسی می تواند خلا قدرت را در این کشور پر کند و لیبی را در دوران بازسازی پس از جنگ هدایت کند و زندگی بیش از شش میلیون و چهارصد هزار لیبیایی را به حال عادی برگرداند.
نشانه های گویا حاکی از آن است که انقلابیون لیبی( شورای ملی انتقالی مستقر در بنغازی) یکپارچکی لازم را برای بر عهده گرفتن این امر خطیر ندارند.
درگیری داخلی توان رهبری این شورا را بویژه پس از ترور عبدالفتاح یونس، فرمانده نظامی انقلابیون اواخر ژوییه مورد تردید قرار داده است.
با وجود وعده شورای ملی انتقالی برای برگزاری انتخابات عمومی و تبدیل لیبی به کشوری دموکراتیک، بسیاری از این نگرانند لیبی که دارای جمعیتی متشکل از قبایل و گروههای متعدد است، به سومالی دیگری تبدیل شود.
بدون ثبات سیاسی، بهبود اقتصاد و وضعیت اجتماعی آشفته این کشور در معرض تهدید قرار خواهد گرفت و همین امر مردم لیبی را پس از شش ماه ناآرامی خشونت بار دچار گرفتاری و مصیبت دراز مدت تری خواهد کرد.
آینده لیبی به نقش قدرت های خارجی و سازمان های بین المللی در روند بازسازی این کشور نیز وابسته است.
برخی کشورها به علت نگرانی از احتمال نفوذ تروریست ها در سطوح بلندپایه انقلابیون لیبی، در تعامل با انقلابیون محتاط هستند.
