'طرابلس همراه معمر قذافي سقوط كرد' و 'پايتخت پر از جنازه و ويراني'، اكنون خبرهاي اول جهاني است و نشان مي دهد كه سرنوشت پنج ماه درگيري و بمباران اين كشور به لحظات بحراني و سرنوشت ساز رسيده است.
ایرنا- قذافي كه با آغاز خيزش هاي مردمي در كشورش پس از سقوط حاكم تونس و همزمان با اعتراض هاي مردمي عليه حكومت حسني مبارك در مصر مواجه شد، راه پر خطر منجر به كشتار هزاران ليبيايي و ويراني كشورش را دنبال كرد.
وي با حضور گاه و بيگاه خود در خيابان و صفحه تلويزيون، وعده مقاومت و پيروزي در برابر مردم را مي داد، اما امروز (دوشنبه) رسانه ها خبر دادند كه به يكي از بيمارستان هاي منطقه تاجورا در شهر طرابلس پناه برده است.
وي از زمان افزايش عمليات نظامي و اعتراض هاي مردمي، همراه برخي اعضاي خانواده خود در بيمارستان ها و هتل هاي مختلف اقامت مي كرد، تا هدف قرار نگيرد.
قذافي سالخورده با بيش از 40 سال حكومت پس از يك كودتا، راهبرد استفاده از ارتش و تسليحات سنگين را در برابر مردم انتخاب و شهرها را عليه معترضان به ميدان جنگ تبديل كرد.
اين اقدام، بهترين بهانه براي دخالت پيمان ناتو بازوي جنگي اردوگاه غرب بود تا با توجيه حفاظت از جان غير نظاميان، وارد اين نبرد شود و بمباران شهرها و مناطق مختلف ليبي را آغاز و باشدت هر چه بيشتر ادامه دهد.
هزاران كشته و شهرهاي ويران در كنار تاسيسات و ساختارهاي صنعتي و نفتي آسيب ديده، بخشي از آسيب هاي ليبي پس از قذافي است كه به گفته كارشناسان با وجود صدها ميليار دلار درآمد نفتي، كشوري كمتر توسعه يافته يا به عبارتي عقب مانده است.
از سوي ديگر، صبغه سياسي قذافي مبني بر بحران آفريني و جنجال سازي در عرصه هاي سياسي، سبب يك وفاق ناخواسته جهاني عليه وي حتي در دنياي اسلام شد، بگونه اي كه سرهنگ امروز تنهاتر از هميشه است و اين موضوع نشان مي دهد، حاكم سابق ليبي همراه گروهي از وابستگانش نبايد انتظاري جز محكوميت به علت ارتكاب جنايت عليه بشريت داشته باشند.
افزون بر اين وضعيت، بايد اكنون چشم انتظاري غرب به ليبي استراتژيك را در نظر داشت كه در راس آن، واشنگتن مي خواهد با مصادره حركت مردمي و سقوط قذافي، بحران داخلي و خارجي آمريكا بويژه اقتصادي را كمرنگ نشان دهد.
از سوي ديگر، جبهه مخالفان در ليبي به علت شيب تند وقايع و نبرد سنگين، كمتر فرصت سازماندهي سياسي و تصفيه دروني را پيدا كرده و انتظار مي رود غرب و كشورهاي محافظه كار عرب با نفوذ عوامل خود بخواهند، ليبي آينده را تغيير مسير دهند.
اكنون ليبي در مسير پر خطر و پرتلفات وقايع پنج ماه گذشته و موقعيت راهبردي و نفتي خود قرار گرفته است و همزمان نيز انتظارات و خواسته هاي طلبكارانه آشكار و پنهان غرب بويژه آمريكا را پيش رو خواهد داشت كه با توجه به عملكرد اردوگاه غربي ها در عراق و افغانستان، با حقوق مردمي كه پس از 40 سال آزادي را حس مي كنند، همسو نخواهد بود.
از هادي مولوي نيا