واحد مرکزی خبر / روزنامه ملیت چاپ ترکیه در مقاله ای در شماره امروز خود نوشت : دوران جدید در لیبی بسیار دشوار خواهد بود.
ملیت نوشت : به نظر می رسد ، قذافی به راحتی حاضر به تسلیم نخواهد شد اما بی تردید آخرین تقلاهای وی و طرفدارانش روند اوضاع را تغییر نخواهد داد.
بی تردید کار رژیم قذافی پایان یافته است.
ترکیه و جامعه بین المللی از این موضوع کاملا اطمینان دارند و به کمک حکومت جدید لیبی شتافته اند.
احمد داوداوغلو وزیر امور خارجه ترکیه دیروز به عنوان نماینده گروه بین المللی تماس درباره لیبی به بنغازی رفت و با مقامات شورای ملی انتقالی لیبی دیدار کرد.
لیبی برای بازسازی در دوران جدید به حمایت خارجی نیاز دارد.
زیرا پس از حکومت دیکتاتوری 42 ساله لیبی اکنون دشواری های زیادی در انتظار این کشور است .
لیبی به لحاظ قومی ، فرهنگی و اجتماعی جامعه ای بسیار متنوع است.
قذافی پس از کودتا با نظام دیکتاتوری این کشور را اداره کرد و توانست یکپارچگی این کشور 6/5 میلیون نفری را حفظ کند.
در دوره جدید این موضوع با دشواری هایی همراه خواهد بود.
لیبی برای حفظ یکپارچگی نیاز به رهبری کاریزماتیک دارد اما جنبش مردمی در لیبی هنوز این رهبری برخوردار نیست.
گروه هایی که علیه قذافی قیام کردند ، دارای باورهای مختلف فکری و سیاسی هستند و حتی رقیب یکدیگر به شمار می روند.
در میان آنان عناصر مختلفی از هواداران القاعده تا لیبرال ها حضور دارند.
این رقابت ها در شورای انتقالی نیز بازتاب یافته است.
تاکنون همه این گروه ها برای سرنگون کردن قذافی با یکدیگر متحد بودند اما احتمال اینکه آنان از این پس راهشان را از یکدیگر جدا کنند و وارد جنگ قدرت شوند بسیار زیاد است.
وضع نیروهای ارتش و پلیس لیبی در دوره جدید نیز نگران کننده است .
زیرا این نیروها سال ها صادقانه به حکومت قذافی خدمت کردند.
هنوز مشخص نیست که دولت جدید لیبی درباره ارتش چه موضعی خواهد داشت و احساس نفرت مخالفان به نیروهای ارتش که با آنان جنگیده اند چگونه خاموش خواهد کرد.
نباید فراموش کرد که پس از سقوط صدام اوضاع مشابه در عراق موجب بروز کابوس شده بود.
مسئله مهم دیگر این است که گروه های مسلح چگونه منحل خواهند شد و سرنوشت سلاح های آنان چه خواهد شد.
لیبی برای حل این مسئله نیز نیاز به یک دولت مقتدر دارد.
این مسائل بخشی از مشکلاتی است که لیبی در دوران پس از قذافی با آن مواجه خواهد شد.
مسئله موجود فقط گذار لیبی از دیکتاتوری به دمکراسی نیست.
مسئله اصلی حفظ اتحاد و ثبات لیبی و جلوگیری از تجزیه آن و بروز جنگ داخلی و کابوس در این کشور است.
کسانی که به حیات رژیم قذافی پایان دادند از این پس کارهای دشوارتری در پیش خواهند داشت.