واحد مرکزی خبر/ خبرگزاری فرانسه در گزارشی از بروکسل به قلم یاسین لو فورستیه نوشت فرانسه و انگلیس در لیبی توان اروپا را در درون ناتو برای هدایت عملیات نظامی بدون رهبری آمریکا نشان داد اما این کار به بهای اختلافات شدید داخلی و با پیامدهایی برای ماموریت آینده صورت گرفت.
درحالی که حکومت سرهنگ معمر قذافی در حال فرو پاشی است پاریس و لندن که نوک پیکان مداخله در لیبی محسوب می شوند شادی خود را پنهان نمی کنند.
حکومت قذافی به مدت بیش از چهل سال این کشور را با مشتی آهنین اداره کرده بود. ژرار لونگه وزیر دفاع فرانسه این هفته گفت :پس از شش ماه که غالبا بسیار طولانی به نظر می رسید عملیات تحت ماموریت سازمان ملل متحد با موفقیت توام شد زیرا دو کشور بزرگ یعنی انگلیس و فرانسه مسئولیت پذیری داشتند.
مداخله در لیبی نقطه عطف محسوب می شود.
آمریکا در اقدامی نادر تصمیم گرفت رهبری مداخله نظامی را که خود در آن شرکت می کند برعهده نگیرد و پاریس و لندن را وادار کرد که با حمایت جمعی از کشورها جایگزین واشنگتن شوند . فرانسوا هایسبورگ مشاور ویژه بنیاد تحقیقات راهبردی می گوید: انگلیسی ها و فرانسوی ها می توانند بحق بگویند آنان باوجود کناره گیری آمریکا و بدون مداخله زمینی توانستند این ماموریت را انجام دهند.
آندره دومولن تحلیلگر شبکه چند رشته ای تحقیقات راهبردی مستقر در بروکسل در عین حال غیبت آمریکا را در این عملیات پررنگ نمی بیند.
وی می گوید: آمریکایی ها در عین حال امکانات مهمی را در صورت لزوم ، موشک های کروز در ابتدا برای نابودی سکوهای دفاع ضد هوایی در اختیار ناتو قرار دادند و در حدود پایان مناقشه در نبرد طرابلس برای ماموریت های ویژه شناسایی بار دیگر مداخله کردند.
موفقیتی که فرانسه و انگلیس به آن می بالند در عین حال هم در درون ناتو و هم اتحادیه اروپا تاثیراتی گذاشته و حتی این مداخله در بین اروپایی ها به اختلافاتی دامن زده است.
فرانسوا هایسبورگ تاکید می کند: بیش از نیمی از بیست و هشت کشور عضو ناتو مخالف این جنگ بودند .
کشورهای مهمی مانند آلمان یا لهستان با وجود درخواست های مکرر از شرکت در این عملیات خودداری کردند.
ترکیه به نقشی حداقلی بسنده کرد. وی می گوید: در این خصوص ضعف سیاسی مشهود ناتو وجود داشت.
این تحلیلگر می افزاید: ناتو از سی و یک مارس به عنوان مکانی برای هماهنگی تجهیزاتی عملیات به کار رفت اما این سازمان رهبری سیاسی و راهبردی نداشت.
همین اختلافات در درون اتحادیه اروپا وجود داشت ، طرح نظام دفاعی اروپا از قربانیان فرعی این مداخله ناتو در لیبی است که در برابر ائتلاف فرانسه و انگلیس در زمینه نظامی تضعیف شد. یک دیپلمات اروپایی اذعان می کند: اروپا به عنوان مفهوم سیاسی و راهبردی کاملا غایب است و این مسئله واقعیتی غم انگیز محسوب می شود.
به صورت کلی تر، شمار زیادی از نظامیان اروپایی این سئوال را مطرح می کنند آیا تفکیک ماموریت ها در درون ناتو ، براین اساس که اروپایی ها اجازه یابند هدایت ماموریت هایی را در همسایگی نزدیک خود برعهده گیرند و آمریکا توجه خود را به صحنه های عملیات بسیار راهبردی تری مشغول کند پایدار خواهد بود یا خیر. به عقیده فرانسوا هایسبورگ ، این شیوه احتمالا بدعتی با توجه به محدودیت های بودجه ای در آمریکا است . در این صورت اروپا به سبب کمبود امکانات مجبور خواهد بود از مشارکت در مداخلات دور دست تر به ویژه افغانستان چشم پوشی کند و همچنین باید به شدت در تجهیزاتی که برای آن تاکنون به آمریکا امید بسته بود مانند هواپیماهای پشتیبانی هوایی نزدیک ، امکانات انهدام دفاع ضد هوایی و شناسایی سرمایه گذاری کند.
