واحد مرکزی خبر / خبرگزاری فرانسه در گزارشی به قلم عمر حسن از شهر کویت نوشت: انقلابیون لیبی در تلاش برای احیا اوضاع اقتصادی این کشور که بعد از چهار دهه حکومت معمر قذافی رهبر لیبی در شرایطی بسیار نامناسب قرار گرفته است وظیفه ای سخت پیش رو دارند. مهمترین چالش انقلابیون لیبی ازسرگیری صادرات نفت و تامین مجدد خدمات اساسی برای مردم است.

کارشناسان معتقدند لیبی که به عنوان یک کشور غنی نفتی فقیر مشهور است احتمالا به بیش از صد میلیارد دلار در پنج سال آینده برای احداث زیرساختی محکم به منظور جذب سرمایه های داخلی و خارجی نیاز دارد. لاسن آچی Lahcen Achy کارشناس و روشنفکر مرکز کارنگی خاورمیانه مستقر در بیروت اعلام کرد: من فکر می کنم لیبی باید هر سال تا پنج سال آینده برای احداث زیرساخت های خدمات اساسی در این کشور بیش از بیست میلیارد دلار سرمایه گذاری کند.

دولت انقلابیون لیبی اقتصادی صدمه دیده را به ارث برده است که تقریبا به طور کامل توسط دولت یک رژیم کاملا فاسد و سرکوبگر اداره می شد.

دولتی که بخش اعظم ثروت های نفتی این کشور را برای ماجراجویی های قذافی هدر داده است. آچی گفت: دولت جدید لیبی باید از صفر شروع کند.

دشواری اصلی نحوه برخورد و مدیریت با میراث اقتصادی قذافی است که این کشور را به عقب رانده است.

وی ادامه داد: لیبی با چالش های ساختاری رو به رو است.

از آنجا که این کشور تقریبا به طور کامل به نفت وابسته است تنوع بخشی در اقتصاد و توسعه بخش خصوصی در این کشور از جمله اقدامات ضروری است.

اصلاحات مهم در اوضاع اقتصادی لیبی ضروری است.

تولید ناخالص لیبی در سال گذشته حدود نود میلیارد دلار و هزینه های دولتی این کشور حدود چهل میلیارد دلار بود.

درآمد سرانه جمعیت حدود شش میلیونی لیبی پانزده هزار دلار است. شرایط بخش اعظم زیرساخت ها در لیبی اعم از مدارس،‌ بیمارستان ها، جاده ها، بنادر و تاسیسات دیگر در دوره حکومت قذافی بدتر شده است و شورای ملی انتقالی لیبی به دنبال بودجه ای برای راه اندازی مجدد این خدمات است. نماینده شورای ملی انتقالی لیبی در امارات عربی متحده اعلام کرد احیا اقتصاد و ازسرگیری تولید نفت در لیبی از جمله اولویت های این شورا است. وی در بیانیه ای اعلام کرد: گام بعدی ما تهیه فهرستی از اولویت ها و تعیین تعهدات جاری به روند تثبت اوضاع در لیبی است.

من امیدروام در چند روز و چند هفته آینده پیشرفت های قابل ملاحظه ای را در این خصوص شاهد باشیم.

تازمانیکه صادرات نفت در لیبی به حالت طبیعی بازنگردد که احتمالا بیش از دو سال زمان می برد، لیبی به دارایی های خارجی هنگفت مسدود شده این کشور وابسته است که به گفته محمود جبریل مرد شماره دو شورای انتقالی لیبی حدود صد و هفتاد میلیارد دلار است. آچی گفت: لیبی به سبب دارایی های هنگفتی که دارد و می تواند از آنها برای ارتقا شرایط این کشور استفاده کند قطعا خوش شانس تر از همسایگان خود از جمله تونس و مصر است .

بیش از نیمی از دارایی های لیبی در آمریکا و اروپاست و مابقی آن در بخش های مختلف جهان و صندوق های سرمایه گذاری قرار دارد. آچی گفت مشکل بعدی این است که لیبی جدید احتمالا فاقد تخصص لازم برای مدیریت احیای اقتصادی این کشور است و در کوتاه مدت به تخصص بین المللی نیاز خواهد داشت. این کشور عضو اوپک پیش از آغاز جنگ روزانه حدود یک میلیون و ششصد هزار بشکه نفت خام تولید می کرد.

از آنجا که نود و پنج درصد از درآمد لیبی از نفت تامین می شود ازسرگیری صادرات نفت لیبی بسیار مهم است. شکری غانم وزیر نفت سابق لیبی روز دوشنبه اعلام کرد: من فکر نمی کنم آنها بتوانند به سرعت تولید نفت را در این کشور ازسربگیرند.

این روند احتمالا سه الی چهار ماه زمان می برد اما بازگشت به ظرفیت تولید قبل از جنگ دو سال طول می کشد.

وی افزود برخی از موسسات مهم تولید و انتقال نفت خسارت دیده است و اپراتورها برخی از چاهها را به شکلی مناسب نبسته اند. نماینده انقلابیون در امارات عربی متحده اعلام کرد کارشناسان لیبی به سرعت تولید نفت را ازسرمی گیرند و بازگشت به ظرفیت کامل تولید نیز در چندین مرحله صورت می گیرد. با این حال آچی معتقد است لیبی می تواند در مدت یکسال به ظرفیت کامل صادرات نفت خود برسد.