واحد مرکزی خبر / لیبی پس از شش ماه جنگ به بازسازی کامل نیاز دارد. شبکه تلویزیونی فرانس بیست و چهار گزارش داد: دوران پس از قذافی به تدریج در حال تدارک است.
اکنون سوال این است که آیا تحرکات اخیر انقلابیون به معنای آغاز تشکیل دولتی جدید در لیبی است یا نه.
اما به هر حال مبارزان مخالف قذافی مقر دولت خود را از پایگاه انقلابیون یعنی شهر بنغازی به طرابلس انتقال می دهند.
مصطفی عبدالجلیل رئیس شورای ملی انتقالی لیبی احتمال دارد به محض اینکه وضع امنیتی اجازه دهد وارد طرابلس شود.
اما برای ساختن لیبی، انقلابیون این کشور خواستار کمک اضطراری و به عبارت دیگر آزاد سازی پنج و نیم میلیارد دلار از دارایی های مسدود شده لیبی هستند که به دستور شورای امنیت سازمان ملل متحد مسدود شده است. گزارش می افزاید: پس از شش ماه جنگ، لیبی باید به طور کامل بازسازی شود ولی صندوق های این کشور خالی است.
قبل از آغاز درگیری ها، لیبی هر روز یک میلیون و ششصد هزار بشکه نفت تولید می کرد و فروش این محصول یکی از اصلی ترین منابع درآمدی این کشور بود.
از سرگیری صادرات نفت مساله ای اساسی برای احیای اقتصاد لیبی است.
به درخواست امریکا، شورای امنیت سازمان ملل متحد با آزاد سازی یک میلیارد و پانصد میلیون دلار از دارایی های مسدود شده لیبی موافقت کرد.این مبلغ به سه قسمت مساوی تقسیم خواهد شد.
پانصد میلیون دلار از آن برای کمک های بشردوستانه، پانصد میلیون دلار دیگر برای هزینه های پرداخت نشده سوخت و پانصد میلیون دلار سوم نیز برای پرداخت حقوق کارمندان شورای ملی انتقالی لیبی و دیگر هزینه های آن اختصاص خواهد یافت.
گروه تماس درباره لیبی که در استانبول تشکیل جلسه داد بر ویژگی اضطراری بودن تصویب قطعنامه ای برای آزاد سازی ثروت مسدود شده لیبی تاکید کرد.
احمد داوود اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه در نشست استانبول گفت: ما باید در شورای امنیت سازمان ملل متحد تدابیری اتخاذ کنیم و با ایجاد ساز و کاری حقوقی، به نیازهای مالی اضطراری شورای ملی انتقالی لیبی پاسخ دهیم.
در این بین باید راه حلی برای استفاده از دارایی های مسدود شده این کشور پیدا کنیم.
تصمیم برای آزاد سازی بخشی از دارایی های مسدود شده لیبی در شورای امنیت سازمان ملل متحد فقط یک مخالف به نام افریقای جنوبی داشت.
این کشور که رابطه نزدیکی با نظام معمر قذافی داشت با این استدلال که قراردادن این دارایی ها در اختیار مخالفان احتمال دارد به معنای به رسمیت شناختن خودکار شورای ملی انتقالی لیبی باشد با تصمیم مذکور مخالفت کرد.
در نهایت با تعریف دقیق نحوه توزیع این کمک ها، افریقا با آزاد سازی بخشی از دارایی های لیبی موافقت کرد.