واحد مرکزی خبر / خبرگزاری فرانسه در گزارشی درباره مشکلات تنها آسایشگاه روانی شهر طرابلس نوشت: تلاش پزشکان در تنها آسایشگاه روانی طرابلس طی روزهای گذشته بیش از پیش پیچیده شده است زیرا این پزشکان با ورود موجی از بیماران آسیب دیده از جنگ، با کمبود دارو، نیروی انسانی و تخت بیمارستانی روبرو هستند.
هر چند فعالیت این پزشکان در دوران حکومت قذافی دیکتاتور لیبی نیز سخت و طاقتفرسا بود، اما این روزها آنها با معضلات بیشتری روبرو هستند. یکی از این پزشکان که نخواست نامش فاش شود گفت: بیمارانی که از ده سال گذشته بهبود پیدا کرده بودند، بار دیگر به خاطر وقوع جنگ در لیبی به این بیمارستان بازگشتهاند.
وی افزود: علاوه بر این، از زمان آغاز انقلاب لیبی تاکنون روزانه تقریباً با پانزده مورد مراجعه جدید مواجه هستیم.
این پزشک لیبیایی خاطر نشان کرد: شماری از زندانیان دوران حکومت قذافی و حتی شبهنظامیان وفادار به وی نیز به ما مراجعه میکنند.
وی گفت: اوضاع این آسایشگاه از سالها پیش بسیار بد بود اما طی دو ماه گذشته بدتر از همیشه شده است و ما به شدت به دارو مخصوصاً داروهای آرامبخش نیاز داریم.
ساختمان این آسایشگاه از چهل سال پیش تاکنون نوسازی نشده است. وی گفت به جای اینکه بیماران را یک یا دو ماه نگه داریم، بعد از یکی دو هفته آنها را مرخص میکنیم تا بتوانیم پذیرای دیگر بیماران باشیم، به همین علت برخی از آنها خیلی زود مجدداً مراجعه میکنند. این آسایشگاه علاوه بر کمبود دارو و تخت، با کمبود نیروی انسانی نیز مواجه است.
پزشکان مصری، پاکستانی و عراقی همگی این آسایشگاه را ترک کردهاند و بسیاری از زنها نیز از زمان آغاز ناآرامیها بازنگشتهاند. این پزشک افزود: تنها پرستاران فیلیپینی در این آسایشگاه باقی مانده اند.
وی گفت: بسیاری از بیماران به خاطر سر و صدای ناشی از درگیریهای نظامی روانپریش شدهاند و از آنجا که برخی از آنها پرخاشگر نیز شدهاند تصمیم گرفتهایم برنامههای شبکههای خبری تلویزیونی را برای آنها پخش نکنیم.
اکنون که درگیریها اندکی کاهش یافته است، تلویزیون بزرگ آسایشگاه تصاویر شبکه خبری الجزیره را پخش میکند. این در حالی است که بسیاری از بیماران هرگز تحت مراقبت و درمان قرار نمیگیرند زیرا با گذشت بیش از شش ماه از آغاز درگیریها هرگز شهامت خروج از خانههای خود را ندارند.
برخی از آنها نیز از امکان این را ندارند که در دیگر آسایشگاه روانی لیبی که در شهر بنغازی قرار دارد بستری شوند.
لیبی تنها همین دو آسایشگاه روانی را در اختیار دارد که هر یک از آنها تنها دارای بیست پزشک هستند. این پزشک از سوی دیگر از اینکه شورای ملی انتقالی لیبی هنوز دغدغهای نسبت به بیماریهای روانی و ذهنی ندارد اظهار تاسف کرد.
وی گفت: به نظرم سلامت ذهن و روان هنوز در نظر آنها اهمیتی ندارد.
اولویت آنها رسیدگی به زخمیهاست.