سینمای ایران- هالیوود سیاست های عجیب و غریبی دارد. به جز آنچه در یادداشت های قبلی درباره سیستم اهدای جوایز به بازیگران و فیلم های منتخب ذکر شد، روش های ویژه ای که سردمداران این نظام به ظاهر هنری برای ستاره پروری به کار می برند منحصر به فرد است!
شادی رستمی/
داستان از آنجایی شروع می شود که یک نوجوان، عموما از طبقه فرودست جامعه شانس آن را می یابد که خودی نشان بدهد و وارد دنیای رنگارنگ هالیوود شود. این ستاره! به کمک تبلیغات همه جانبه، حامیان مالی مشهور -که عموما کمپانی های شاخص هالیوودی صهیونیستی هستند- و تورهای جهانی سری، در میان سرها در می آورد و به ناگهان؛ نقل همه محافل هنری، مطبوعاتی و برنامه های تلویزیونی می شود. ستاره ای که تحصیلات آکادمیک و سابقه ای قابل توجه ندارد میلیون ها دلار به استودیو های کوچک و بزرگ هالیوود سرازیر می کند و نقطه آمال و آرزوهای نوجوانان آمریکایی و حتی اروپایی می شود. شهرتش از مرزها می گذرد و به کشورهای دورتر هم می رسد.
ساخت بت آمریکایی روش جالب و حرفه ای است برای سرگرم کردن مردم دنیا توسط اخبار پوچ و بی ارزش درباره بی بند و باری عده ای جوان هوسباز و روابط متنوع و متعدد، برند های گرانقیمت لباس هایشان بر روی فرش قرمزی که در حقیقت نمایشگاهی جهت تبلیغ مشهورترین مارک های پوشاک دنیاست و نشان دادن قصرهای رویایی آنان در زیباترین و خوش آب و هوا ترین نقاط که با زندگی واقعی اغلب مردم دنیا تناسبی ندارد. این در حالیست که در کشور های شاخ آفریقا در هر سه ثانیه یک کودک بر اثر گرسنگی جان می دهد، افغان ها، عراقی ها و فلسطینی ها سال هاست که در وطن خود کشته می شوند ودر برخی از کشورهای جنوب شرق آسیا مردم از حداقل امکانات بهداشت و تغذیه محرومند. خب طبیعی است که دولت آمریکا به عنوان یکی از سردمداران جهان وظیفه تامین خوراک خبری و سرگرمی اقشار مختلف جوامع جهانی را دارد و باید به اطلاع مردم گرسنه و فقیر برساند فلان خواننده دوست دارد تشک اتومبیل گرانبهایش با مینک پوشیده شود و یا فلان خانم بازیگر چندین هزار دلار صرف جراحی پلاستیک کرده و بهمان ستاره هر جای دنیا برنامه اجرا می کند مبلمان آنتیک لویی شانزدهمش با خود می برد چون به آن خیلی عادت دارد!
بله! اینها خبرهای خیلی مهمی هستند و باید به سمع و نظر مردم برسند. شاید بتوان گفت نظام هالیوود با پول کلانی که به بازیگری ساخته و پرداخته خود می دهد و سودی که در مقابل از او به دست می آورد می تواند قحطی سومالی را ریشه کن کند!!! اما سوالی که مطرح می شود این است که چرا هالیوود چنین کاری نمی کند؟ به جز آنکه که سرمایه ی عظیم صنعت فیلمسازی آمریکا در خدمت مقاصد سیاسی دولتمردان آن کشور قرار دارد، مبلغان اجتماعی شان در صدد هستند با جذب وسیع مخاطب از اقصی نقاط جهان و استقرار سلطه فرهنگ آمریکایی مرزهای کشور ها را از نقطه نظر فرهنگی فتح کنند و آمریکایی بسازند به وسعت کل دنیا. همچنین با بازی های عوامفریبانه و صرفا نمایشی هر از گاهی بازیگری محبوب و پر طرفدار را به عنوان سفیر صلح به مناطق محروم می فرستند تا مبلغی به ظاهر کلان که در برابر گردش مالی نظام هالیوود ناچیز است به مردم بدبخت کمک کند.
در پایان نگارنده که مانند هر انسان دیگری قلبش از سختی ها و رنج مردم بیگناه آفریقایی به درد آمده، همچنان نمی تواند ارزش و اهمیت ازدواج پنجم ....و قیمت کشتی شخصی .... را درک کند و در تعجب است که در برنامه های معتبرترین شبکه های جهان این اخبار در کنار یکدیگر از ارزش خبری یکسانی برخوردارند....
