واحد مرکزی خبر / افشای اطلاعاتی درباره توافق محرمانه میان فرانسه و شورای انتقالی لیبی درباره آینده نفت این کشور جنجال به پا کرده است.
به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره عارف علی النایض رئیس کمیته بازگرداندن ثبات در شورای ملی انتقالی لیبی گفت پنج شرکت نفتی جهانی به کشور بازگشتند و برای ازسرگیری فعالیت خود تلاش می کنند.
این در حالی است که افشای اطلاعاتی درباره توافق محرمانه میان فرانسه و شورای انتقالی درباره بخش نفت لیبی ، در خصوص آینده این بخش بعد از سقوط نظام قذافی جنجال به پا کرده است.
فرانسه و انقلابیون لیبی این اطلاعات را تکذیب کردند.
محمد فاوی گزارشگر الجزیره در گزارشی درباره این موضوع گفت آیا انقلابیون لیبی واقعا مجبورند به قدرتهای بزرگ غربی که به آنها در پیروزی انقلاب شان کمک کرده اند امتیازات نفتی زیادی به عنوان پاداش حمایت از این انقلاب بدهند؟ این سوال اقتصادی مهم به این علت مطرح می شود که اطلاعاتی درز کرده است مبنی بر اینکه شورای ملی انتقالی لیبی به علت موضع فرانسه در حمایت مالی و تسلیحاتی از انقلابیون لیبی ، متعهد شده است سی و پنج درصد نفت لیبی را به فرانسه بدهد.
شورای انتقالی و دولت فرانسه این اطلاعات را به طور کامل تکذیب کردند.
صرف نظر از اینکه این اطلاعات واقعیت دارد یا ساختگی است ، اما در نهایت نگاهها را به کشمکشی معطوف می کند که طرفهای بزرگ آن نتوانستند تا تکمیل شدن این انقلاب صبر کنند.
این کشمکش برسر نفت لیبی است که از با کیفیت ترین انواع نفت جهان به شمار می رود و بیشترین ذخایر نفت را در قاره آفریقا دارد.
آیا قدرتهای بزرگ که از انقلاب لیبی حمایت کردند ، از ایستادن در کنار انقلابیون بهره برداری خواهند کرد تا از نظام جدید باج خواهی کنند و از ثروت نفتی مردم لیبی بیش از آنچه که در زمان قذافی به آنها اجازه داده می شد ، سیراب شوند.
شورای انتقالی لیبی بارها تاکید کرده است که پارتی بازیهای رابطه بازیهای سیاسی وجود نخواهد داشت و در بستن قراردادها شفافیت حاکم خواهد بود.
اما این موضوع را تکذیب نکرد که انقلاب در نهایت بین کسانی که از آن حمایت کردند و کسانی که علیه آن ایستادند ، تبعیض قائل خواهد شد.
برخی کارشناسان می گویند ثروت نفتی زیاد لیبی باعث می شود انقلابیون در مذاکره در وضعیت بسیار قوی باشند و ممکن است همه طمع ورزیهای قدرتهای بزرگ را که سعی دارند از این ثروت به بهای ناچیز بهره برداری کنند ، ناکام بگذارند.
این کارشناسان می گویند قدرتهای تشنه نفت لیبی که برسر آن بایکدیگر رقابت می کنند بسیار هستند به طوری که نظام لیبی خواهد توانست شرطهای خود را به آسانی به آنها تحمیل کند و حتی اگر این نظام بخواهد امتیازات سیاسی به برخی طرفها بدهد در وضعیت لیبی منطقی است که این امتیازات بیش از حد لازم سخاوتمندانه نباشد.
با توجه به متعهد شدن انقلابیون برای ازسرگیری سریع صادرات نفت ، برخی می گویند این مسئله به نفع شرکت هایی مانند شرکت نفتی توتال فرانسه و اینی ایتالیا خواهد بود که در لیبی فعالیت دارند زیرا زمانی برای یافتن جایگزین آنها وجود ندارد.
این بدان معنا است که هر گونه تغییر ریشه ای در نقشه قدرتهای نفتی فعال در لیبی تنها در میان مدت یا دراز مدت ایجاد خواهد شد.
