یک روزنامه سوئیسی در مطلبی به بررسی تلاش کشورهای غربی که همان شرکای دیروز قذافی بودند برای تبدیل شدن به شرکای اقتصادی لیبی جدید و کسب منافع اقتصادی بیشتر از تحولات این کشور پرداخت.

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "تاگس انسایگر" در مطلبی با عنوان چه گروهی در درگیریهای لیبی منافع اقتصادی خود را دنبال می کنند، نوشت: اعضای ناتو از تغییر قدرت در لیبی می توانند سود ببرند.

معمر قذافی مدت طولانی در کشورهای اروپایی از احترام بالایی برخوردار بود. قذافی برای شرکای خود در آنسوی دریای مدیترانه چیزهایی برای ارائه کردن داشت؛ از جمله نفت و یک باروی حمایتی در برابر هجوم پناهندگان از آفریقا. اما حالا که انقلابیون لیبی تقریبا تمام این کشور را تحت کنترل خود درآورده اند تمام روسای حکومتهای دنیا (بویژه غربیها) می خواهند با حاکمان جدید در طرابلس روابط خوبی را برقرار کنند. حالا زمان مناسبی است که این کشورها به دنبال علایق خود بروند.

نویسنده در ادامه این مطلب به آماده شدن زمینه های لازم برای مبادلات تجاری بین سوئیس و شورای انتقالی در لیبی اشاره کرده و نوشت: در آینده برای شرکت های سوئیسی امکانات برای تجارت با شرکت های لیبیایی ایجاد خواهد شد.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: از شروع نا آرامیها در لیبی رئیس جمهوری فرانسه در راس ائتلاف نظامی ناتو در جبهه مخالف قذافی قرار گرفت. از آنجا که فرانسه در صف اول حمایت کنندگان از انقلابیون لیبی قرار داشت حالا هم انتظار سودهای اقتصادی بزرگ را دارد. در حال حاضر نیز پاریس با مقامات بلند پایه انقلابی در لیبی روابط خوبی را برقرار کرده است.

تاگس انسایگر در ادامه نوشت: ایتالیا نیز که قدرت استعماری سابق در لیبی بوده یکی از نزدیکترین متحدان این کشور در اروپا بوده است. شرکت نفتی "انی" از شروع مبارزات در این کشور بزرگترین تولیدکننده خارجی در لیبی است. این شرکت ایتالیایی از سال 1959در لیبی فعال بوده است.

ایتالیا یکی از بزرگترین شرکای اقتصادی این کشور در شمال آفریقا محسوب می شود. در هفته های گذشته نخست وزیر ایتالیا رهبر انقلابیون لیبی را در میلان ملاقات کرد که در این دیدار در پیش گرفتن دوباره مناسبات تجاری دو کشور مطرح شد. با این همه در ایتالیا این نگرانی وجود دارد که فرانسه به دلیل نقش سیاسی که در ماههای گذشته در درگیریهای لیبی ایفا کرده در این راستا مقدمتر در نظر گرفته شود.

انگلیس نیز همراه با فرانسه نگران وضعیت شرکت های خود در لیبی است. شرکت های انگلیسی در این کشور واقع در شمال آفریقا بخصوص در زمینه های انرژی فعال هستند که در آینده می توانند تجارتهای خود در این کشور را گسترش دهند.

کشور آلمان نیز که البته در عملیات ناتو همراه با شرکای خود در جنگ لیبی شرکت نکرد و از نظر بسیاری از بررسی کنندگان در زمینه سیاست خارجی به حاشیه رانده شد حالا می خواهد در زمینه اقتصادی مانند گذشته در لیبی فعال باشد. آلمان دومین شریک تجاری مهم لیبی محسوب می شد و در سال 2010 شرکتهای آلمانی بالغ بر 996 میلیون یورو به این کشور کالا صادر کردند. از طرفی لیبی یکی از مهمترین تحویل دهندگان نفت به آلمان محسوب می شد.

آمریکا نیز در اولین هفته های شروع نا آرامیها در لیبی از نطر نظامی در راس عملیات نظامی ناتو در ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی قرار داشت، اما کم کم کنار کشید و این مسئولیت را به انگلیس و فرانسه واگذار کرد. بعد از اینکه کاخ سفید در اواخر آوریل گذشته قطعنامه علیه لیبی را لغو کرد شرکت های آمریکایی نیز توانستند در تجارتهای نفتی پرسود با این کشور وارد شوند.

کشور چین نیز همواره با دید انتقادی به انقلاب لیبی نگاه کرده است، اما علایق اقتصادی رو به رشد در خارج همچنین این کشور را نیز به برنامه ریزی در این زمینه ( تجارت با لیبی) سوق داد. حدود بیست و شش شرکت چینی در لیبی فعالیت دارند. یکی از کارشناسان چینی لیبی را یک بازار خوب با شانس های بالای تجاری برای کشورش ارزیابی کرده است.