به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ سومین دوره از کنگره امام موسی صدر با عنوان «فرقه‌ها و فرقهگرایی در اندیشه امام موسی صدر» شنبه 19/6/1390 برگزار شد.
در افتتاحیه این همایش یکروزه که در شهر صور لبنان برگزار شد، سید صدر الدین صدر فرزند امام موسی صدر به ایراد سخنانی به این شرح پرداخت.
بسم الله الرحمن الرحیم والحمد لله والصلاة والسلام علی رسول الله وآله وصحبه أجمعین
حضرات گرانقدر و بزرگوراران ارجمند
فعالان عزیز و استادان و پژوهشگران گرامی
خواهران و برادرانم! فرزندان و عزیزان امام موسی صدر
سلام بر شما و رحمت و برکات خداوند بر شما باد!
در آغاز به شما خوش‌آمد می‌گویم. برای استقبال شما و این کنگره از خانواده امام صدر، بسیار سپاسگزار هستم. من سخنان خانواده را در این سومین کنگره بیان می‌کنم و امیدواریم که خداوند تلاش‌های شما را جزای خیر دهد.
بنده پس از همه آنچه امروز از امام موسی صدر درباره فرقه‌ها و فرقهگرایی خوانده‌ایم و شنیده‌ایم و پس از آنچه از محققان گرامی خواهیم شنید و خواند، از این سخن از امام موسی صدر الهام می‌گیرم که می‌گوید: «وحدت ملی معنایی عمیق‌تر از وحدت منافع یا وظیفه احترام به پیمان ملی و ایمان به زندگی مشترک دارد؛ وحدت ملی در حقیقت وحدت اندیشه‌ها و دل‌هاست.»
امروز بعد از گذشت سی و سه سال از ربودن امام موسی صدر و دو یارش، هدف مشترک همه طوایف و گروه‌ها ـ که وحدت هدف بیش از هر چیز در آن خلاصه می‌شود ـ آزادی امام موسی صدر و دو همراهش جناب شیخ محمد یعقوب و سید عباس بدر الدین است.
بنا بر سخنان خانواده امام در کنگره دوم و مسلمات ما در قضیه و مطابق با آنچه در بیانیه ما در 22 آگوست 2011 آمده است، می‌بینیم که ما امروز در برهه‌ای سخت، دقیق، حساس و سرنوشت‌ساز در قضیه امام موسی صدر و دو همراهش هستیم. ما با دقت افزایش تحرکات و سخنان و ملاقات‌ها و پیشنهادها و سخنان رسمی و غیررسمی را پیگیری کرده و می‌کنیم و علاوه بر آن، غرض‌ورزی‌هایی را که روزانه در برخی رسانه‌ها منتشر می‌شود.
آنچه مایه اندوه و تأسف است این است که تعامل نادرست درباره این قضیه همچنان استمرار داشته باشد؛ گویی که معمر قذافی همچنان پیشوای حکام عرب و بر تخت حکمرانی خود بر حکام عرب نشسته است. سخنان و موضع‌ها و اخبار غیر رسمی فراوان برخی کسانی که به تازگی از نظام قذافی جدا شده‌اند، هدفی جز پراکنده کردن افکار ما و منحرف کردن ما از هدف اصلی‌مان ندارد، و گاه به دنبال راهی برای تبرئه خودشان هستند تا به خاطر هدف زشت و خبیث خود، مانع بازگشت توأم با سلامت امام و دو برادرش شوند.
امروز پس از آنکه بیش از سی و سه سال از ربودن و سلب ازادی امام صدر و شیخ محمد یعقوب و سید عباس بدرالدین در زندان‌های معمر قذافی می‌گذرد و بعد از تحولاتی امیدبخش که در جهان به طور عام و بالاخص کشورهای عربی رخ داده است، و بعد از تحولات سریعِ اخیر لیبی که انسان را به مرز سردرگمی می‌رساند، علی‌رغم شوقی که دوستاران امام و دو همراهش برای دیدارشان و برای دریافت اخبار صحیح درباره آنها دارند، از شما به خاطر اینکه وارد جزئیات نمی‌شویم، پوزش می‌طلبیم. چون دغدغه اصلی ما سلامت آن یاران و آزادی هرچه سریع‌تر آنان است. صبر می‌کنیم و به درگاه خداوند دعا می‌کنیم اما در عین حال با جدیت تلاش می‌کنیم و مسئولان را به سوی کار جدی و فوری وا می‌‌داریم تا به هدف مطلوب برسیم. و از خداوند بلندمرتبه و توانا کمک می‌خواهیم و در راه پیگیری قضیه ربودن ایشان گام برمی‌داریم. در این باره همه راه‌های ممکن و حتی محال را می‌پیماییم و در خانه همه مسئولان را در لبنان و ایران و در همه جهان می‌کوبیم؛ بدون خستگی و ملال و هول و هراسی. در این مسئله بحق، به شما می‌گوییم که «تمام حقیقت» این است که در این قضیه، سرنوشتِ مجهولی وجود ندارد که نیاز به کشف شدن داشته باشد؛ معمایی نیست که احتیاج به حل شدن داشته باشد؛ و ابهامی نیست که محتاج روشن شدن باشد؛ و پیچیدگی‌ای نیست که احتیاج به توضیح داشته باشد؛ و حقیقت مجهولی نیست که احتیاج به روشن شدن داشته باشد. همه اینها القائاتی است که به تبرئه قذافی و همکاران او و به از بین بردن حقیقت و الغای پاسخ‌گویی کمک می‌کند و زندگی امام و دو همراهش و سلامتی آنان و بازگشتشان را به خطری بزرگ می‌اندازد.
حقیقت مانند روز آشکار است: امام صدر و دو همراهش اسیر دست قذافی بوده‌اند و هستند و قذافی به تنهایی (نه ساواک و نه موساد و نه سی آی ای و نه راست و نه چپ و نه هیچ کس دیگری) تمام مسئولیت ربودن ایشان را در 31 آگوست 1987 بر عهده دارد. او مسئول سلب آزادی آنان و دروغ و ارعاب و گمراه کردن و خریدن افراد و وجدان‌ها و احکام قضایی در قضیه ایشان بوده است و هست.
هدف اول و آخر ما که باید هدف همه باشد، آزادی امام موسی صدر و شیخ یعقوب و سید بدرالدین و هموار ساختن راه آزادی آنان از زندان‌های قذافی و بازگشت آنان به طور سالم به وطنشان و خانواده‌شان و دوستدارانشان است. و هر سخن دیگری باطل است و نتیجه‌اش انحراف ما از این هدف و تعویق آزادی آنان و اخلال در پیگیری و تضعیف انگیزه و همت دوستادارن و اراده مسئولان است.
در ماه آگوست گذشته، علی رغم سختی این دوره و حساسیت اوضاع، فرصتی و بلکه فرصت‌های مهمی برای نجات امام و دو برادرش از اسارت در زندان‌های معمر قذافی ستمکار به وجود آمد. این فرصت ها روز به روز همراه با نزدیک شدن سقوط نظام قذافی بیشتر تبلور می‌یابد. و این آخرین روزهاست؛ پیش از آن که دیگر فرصت‌ها برای رسیدن به مطلوبمان از دست برود. تأخیر و تعویق و غفلت و تمسک به دلایل واهی ما را از خواسته‌مان دور می‌کند و در این صورت چه بسا در همین اثنا با جرم تازه‌ای مواجه خشویم. پس باید گذشته را جبران کنیم و پیش از آنکه حوادث و تحولات سریع، بر ما پیشی بگیرند، فرصت‌ها را مغتنم بشماریم.
از همه (بدون اسثنای فردی خاص) می‌خواهیم که موضعی کنشگر و جدی در قضیه امام و دو برادرش بگیرند؛ به گونه‌ای که نخستین اولویت ما باشد. 33 سال حبس شدن این عزیزان در زندان‌های قذافی، بزرگترین دلیل برای کوتاهی همه ماست از مسئولان لبنانی و ایرانی تا مسئولان عربی و اسلامی و حتی نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل متحد. اما ما همچنان که امام به ما آموخته است، از گذشته در می‌گذریم تا با عزم و جهد مسئولان را واداریم که بدون توجه به اظهارات و دروغ‌های مغرضانه، برنامه‌ای فوری برای آزادی و بازگشت سالم آنان تدوین و اجرا کنند.
ما امروز هشدار می‌دهیم که کسانی هستند که به خاطر منافع شخصی تلاش کرده‌اند و می‌کنند که بدبینی ایجاد و امیدها را قطع کنند و دروغ منتشر کنند و مانع پیگیری شوند؛ تا در مرحله کنونی در عزم ما برای آزادی امام موسی صدر و دو برادرش خلل ایجاد کنند؛ یاران قذافی، مانند کوسی و الهونی و شلقم و جلود و دیگران و گاه غیر لیبیایی‌ها. اما ما بر خداوند توکل می‌کنیم و به فضل او تلاش‌های جدی و پیگیرانه‌مان و درخواستمان از مسئولان را ادامه خواهیم داد. با اذن خدای تعالی و با دعای شما و با همت فرزندان با وفای امام و همکاری دوستاران امام و دو برادرش به نجات آنان و بازگشت سالم آنان خواهیم رسید.
«حق او بر جامعه این است که جامعه به او آزادی ببخشد. آری، آزادی!» امام روزگاری چنین در دفاع از زندگی‌ای که با ظلم و دشمنی سلب شد، فریاد زد. آیا امام وطن سزاوار این نیست که برای آزادی‌اش تلاش کنیم؟
با تشکر / والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
