قحطی و خشکسالی در سومالی ضرری سودمند بود زیرا موجب توجه اعراب و کشورهای اسلامی به این منطقه شد.

اشاره: "عبدالله حسن محمود" سفیر سومالی در قاهره و نماینده دائم سومالی در اتحادیه عرب در ارتباط با وضعیت کنونی در این کشور گفت: خورشید گروه "الشباب" در سومالی با اخراج آنها از مگادیشو رو به غروب است و با قطع کمک هایی که از سوی برخی سازمان ها و شخصیت های عربی به آنها می شد، اکنون با مشکلات فراوانی روبه رو هستند.

وی همچنین تصریح کرد: خشکسالی در سومالی علاوه بر رنج های فراوانی که برای مردم این کشور در پی داشت نکات مثبتی نیز در خود نهفته بود که از جمله می توان به توجه کشورهای عربی به این منطقه و افتتاح سفارت ترکیه در مگادیشو نام برد.

سفیر سومالی در مصر همچنین از دولت جمهوری اسلامی ایران برای کمک های اهدایی و حضور وزیر امور خارجه ایران در مگادیشو تشکر کرد.

متن این گفت و گو به شرح زیر است:
در ابتدا تصویری از وضعیت کنونی خشکسالی و رنج های ساکنان این منطقه برای ما ارائه دهید؟
اکنون قحطی و خشکسالی مناطق وسیعی از سومالی به ویژه مناطق جنوبی را در بر گرفته است به گونه ای که هزاران رأس از دام ها به دلیل عدم بارش باران هلاک شده اند و صدها هزار تن ناچار شدند با پای پیاده به مگادیشو بروند تا در اردوگاه های تحت نظر حکومت و سازمان های بین المللی و کشورهای عربی و اسلامی حضور یابند. البته من در همین جا باید از دوستان عرب به ویژه کشورهای خلیج(فارس)، مصر، عراق و الجزایر که کمک های خود را در این بحران به ملت سومالی تقدیم کرده اند تشکر کنم زیرا این کمک ها توانسته است تا حدی در تامین نیازهای ضروری از جمله مواد غذایی، البسه و دیگر نیاز های مردم سومالی موفق باشد و کمی از رنج های ملت ما را بکاهد.

نظرتان را در ارتباط با این سخن که برخی معتقدند "ضرری سودمند در سومالی اتفاق افتاده است زیرا بحران غذا توجه اعراب را متوجه سومالی کرده و موجب خروج الشباب از مگادیشو شد" بفرمائید؟
طبعا این بحران موجب توجه اعراب به سومالی شد و افق ها را برای بازگشت آرامش به این کشور ایجاد کرد به ویژه این که این توجه تنها در ارتباط با بحران غذا نبود بلکه موجب شد اعراب به صورت حقیقی و جدی از حکومت شیخ شریف حمایت کنند به ویژه پس از خروج نیروهای الشباب از پایتخت و قطع کمک هایی که از سوی برخی سازمان ها و شخصیت های عربی به آنها می شد زیرا این کمک ها در حقیقت زمینه را برای جنگ افروزی آنها در برابر ملت سومالی آماده می کرد.

برخی عقب نشینی الشباب از مگادیشو را یک عقب نشینی استراتژیک می دانند که خشکسالی به آنها تحمیل کرده است، نظر شما در این رابطه چیست؟
من با شما در این زمینه موافق نیستم زیرا الشباب زمانی از مگادیشو و تعدادی از شهرهای دیگر عقب نشینی کردند که کمک های دریافتی آنها از کسانی که خواهان بازگشت آرامش به سومالی نبودند، متوقف شد؛ علاوه بر این که خروج آنها از پایتخت درست همزمان با توجه کشورهای عربی و اسلامی به سومالی صورت گرفت هرچند که بازگشت آنها برای برهم زدن امنیت سومالی بعید نیست اما من معتقدم حوادث به گونه ای پیش می رود که آنها جایی برای ایفای نقش در این کشور نمی یابند.

با توجه به کارشکنی ها و تهدیدهای الشباب آیا تمایل ندارید با آنها وارد مذاکره شوید تا ضمانتی برای برهم نزدن آرامش توسط آنها ایجاد شود؟
من معتقدم گفت و گو و مذاکره با این افراد چه مستقیم و چه غیر مستقیم بی فایده است زیرا این گروه جرایم و جنایت های متعددی در حق شهروندان سومالی انجام داده و از حکمت و قدرت تعامل با حوادث مختلف بی بهره اند از سوی دیگر پس از سقوط برخی از حکومت های عربی که همواره به آنها در برهم زدن امنیت کشور کمک می کردند، اکنون نقطه اتکایی ندارند.

در ماه های اخیر شاهد توجه ایران به سومالی بودیم از جمله سفر وزیر امور خارجه ایران به سومالی این مسئله را چطور می بینید؟
ما از دولت ایران بسیار سپاسگذاریم به دلیل این اقدام و حضور آقای صالحی وزیر امور خارجه در مگادیشو، این عاقلانه نیست که ما در این شرایط سخت که کشور در طول سال ها با آن درگیر بوده است، کمک های رسیده را رد کنیم.

در شرایطی که همه کشورهای منطقه توجه خاصی به مسئله سومالی دارند هنوز شاهد بی توجهی به این کشور از جانب برخی کشورهای عربی هستیم گویی وتو آمریکا در ارتباط با بی توجهی به سومالی همچنان پابرجاست نظر شما در این رابطه چیست؟
به نظر می رسد بازتاب های این وتو در پرتو بی توجهی کشورهای عربی به مشکلات سومالی و پاسخ دادن به اهداف غربی همچنان ادامه دارد به ویژه این که جز سه یا چهار کشور عربی دیگر کشورها در مگادیشو سفارت ندارند در عین حال شایسته نیست کمک های رسیده از سوی برخی کشورهای عربی را نادیده بگیریم.

آیا نبود سفارت کشورهای عربی در سومالی به دلیل نبود امنیت در این کشور نیست؟
من از شما می پرسم آیا هم اکنون در سوریه، عراق، و یا حتی لبنان امنیت است پس چرا همه کشورهای عربی در این کشور ها هیئات دیپلماسی دارند؟

برخی کشورهای عربی تعهد کردند به منظور توانمند سازی دستگاه امنیتی سومالی بیش از ۱۵ هزار سرباز را آموزش دهند آیا این وعده عملی شده است؟
متاسفانه بیشتر کشورهای عربی تا کنون به تعهدات خود در این باره عمل نکرده اند و این تاثیر بدی در توانمندی این دستگاه ها داشته و آنها در تامین امنیت مگادیشو و شهرهای اطراف موفق نیستند اما اسباب عمل نکردن به این وعده ها برای ما مشخص نیست.

در پایان نظر مردم سومالی در ارتباط با بهار عربی و سقوط تعدادی از حکومت های عربی چیست؟
من معتقدم بیشتر این تغییرات در راستای منافع سومالی بوده است به ویژه بیشتر این حکومت هایی که سقوط کرده اند نقش منفی در سومالی ایفا می کردند حتی برخی از آنها علیه سومالی توطئه کرده و به اتیوپی در جنگ با سومالی کمک می کردند و از کمک به جریان هایی که در پی ایجاد آشوب در سومالی هستند، ابایی نداشتند به هر حال من نسبت به بازتاب های انقلاب های عربی در سومالی بسیار خوش بین هستم.