يك مركز مطالعات عربي نوشت : بعد صلح ميان مصر و اسرائيل، همكاري‌هاي نظامي بين مصر و آمريكا به شدت افزايش يافته، به طوري كه قاهره به يكي از بزرگ‌ترين دريافت‌كنندگان كمك‌هاي نظامي آمريكا تبديل شده است.
به گزارش فارس مركز "الشرق العربي " با انتشار مقاله‌اي به قلم "محمد عبدالله يونس " به بررسي همكاري‌هاي نظامي مصر و آمريكا پرداخت و نوشت كه روابط بين واشنگتن و قاهره از منظرهاي گوناگون حائز اهميت است؛ از جايگاه مصر در منطقه عربي تا وابستگي‌اش به مجموعه‌هاي مختلف امنيتي در خاورميانه، جنوب مديترانه و شمال آفريقا گرفته تا حفظ امنيت اسرائيل و مبارزه با دزدان دريايي در درياي سرخ و خليج عدن كه باعث شده آمريكا پي‌گير گسترش روابطش با مصر باشد، به ويژه بعد از امضاي توافقنامه صلح بين اسرائيل و مصر در سال 1979 توسط "انور سادات " رئيس جمهوري پيشين مصر.
اين تحليل‌گر مسائل سياسي افزود كه به خاطر مباحث پيش رو مي‌توان گفت كه موضوع روي ميز مذاكره "اوباما " و "مبارك " مسائل امنيتي و دفاعي خواهد بود، از جمله افزايش قدرت ايران در منطقه كه به ضرر امنيت اسرائيل است و همچنين ادامه برنامه هسته‌اي ايران و آماده‌سازي براي بازگشت نيروهاي آمريكايي از عراق كه طبق قرارداد بايد در پايگاه‌هاي نظامي خارج از شهر مستقر شوند و امنيت شهرها را به نيروهاي امنيتي عراقي بسپارند از مسائل مهم پيش رو است.
يونس با بيان اينكه همكاري‌هاي نظامي بين مصر و آمريكا يكي از اصول پيمان استراتژيك بين دو كشور به شمار مي‌رود، تصريح كرد: اين همكاري‌ها كه بعد از صلح با اسرائيل شدت يافته است و مصر را جزو يكي از بزرگ‌ترين دريافت‌كننده‌هاي كمك‌هاي نظامي آمريكا قرار داده كه ميزان آن را 4/3 ميليارد دلار برآورد مي‌كنند.
وي گفت: اين كمك‌ها در چارچوب خريد اسلحه براي پيشرفته‌كردن نظام دفاعي قديم روسي،برنامه آموزش نظامي، نگهداري اسلحه و مهمات، بومي‌سازي فناوري توليد اسلحه و اجراي مانورهاي مشترك بين دو كشور است.
وي مانور ستاره درخشان در سال‌هاي 2003، 2005 و 2007 كه در آن كشورهايي از پيمان ناتو شركت كردند و همچنين مانور دريايي مشترك براي مقابه با دزدان دريايي و امنيت گذرگاه‌ها و تنگه‌ها را از جمله اين كمك‌ها برشمرد و اضافه كرد: البته "مبارك " بارها اعلام كرده است كه اجازه برپايي پايگاه‌هاي آمريكا در خاك خود را نمي‌دهد. اين مسئله بعد از آن رخ داد كه آمريكايي‌ها مي‌خواستند از تعدادي از پايگاه‌هاي هوايي و دريايي مصر استفاده كنند و در قضيه گروگان‌هاي آمريكايي در سال 1980 در تهران از پايگاه دريايي "رأس بناس " استفاده كردند.
اين تحليل‌گر مسائل سياسي تصريح كرد: آمريكايي‌ها مصر را مورد انتقاد قرار دادند كه چرا با حضور اسرائيل در مانور ستاره درخشان مخالفت كرده و همچنين در مورد پنهان‌كاري مصر درباره برنامه‌هاي نظامي‌اش كه نگراني اسرائيل را در پي داشته است. البته مصري‌ها هم در پي آن از آمريكا شكايت دارند كه چرا سلاح‌هاي پيشرفته مثل موشك "T2OWB " را كه به اعضاي سازمان همكاري‌هاي خليج فارس به ويژه عربستان مي‌دهد در اختيار اين كشور قرار نمي‌دهد و اين نشان مي‌دهد كه آمريكا خواهان آن است كه قدرت تسليحاتي اسرائيل همچنان در منطقه از همه بالاتر باشد.
يونس گفت: آمريكا در پي تشكيل چتر دفاعي از درياي خزر تا خليج عدن و اقيانوس هند است كه هدف اول آن محدود كردن ايران در منطقه و تضمين عمليات نفت‌رساني از تنگه‌ها و گذرگاه‌ها است. البته تحليل‌گران خيلي بعيد مي‌دانند كه دولت‌هاي خليج فارس و اردن و مصر با اين طرح موافقت كنند و بعضي بر اين عقيده‌اند كه هدف از اين طرح اين است كه اسرائيل به اعراب نزديك‌تر شود و مرحله دشمني را پشت سر بگذارد تا در كنار آنان در جبهه مشترك عليه ايران فعاليت كند.
وي با اشاره به رد طرح دفاعي موشكي آمريكا از طرف مصر اظهار داشت: وزير امور خارجه مصر گفت كه مصر در طرح دفاعي آمريكا شركت نمي‌كند و اين طرح، طرح جديدي نيست و مثل طرح‌هاي بوش براي برقراري امنيت در منطقه است.
وي تاكيد كرد: با اين وجود همچنان مسئله چتر دفاعي آمريكا روي ميز مذاكرات بين دو رئيس جمهوري باقي مي‌ماند تا درباره عقب‌نشيني اسرائيل از اراضي فلسطيني و روند عادي‌سازي روابط اعراب و اسرائيل و همچنين عضويت همه اطراف در چتر دفاعي براي آنچه مقابله با ايران خوانده شده، به نقطه‌نظر مشترك برسند.
