به گزارش شبکه تلویزیونی سی ان ان، بابازگشت ارامش نسبی به لیبی ، این کشور به سمت استحصال دوباره منابع نفتی خودش حرکت می کند که در ماههای گذشته به علت درگیری های داخلی برای مدتی متوقف شده بود.

سوال اساسی مطرح این است که ایا لیبی می تواند پیش از اغاز فصل زمستان ،تولید نفتی خود را به سطح قبل از اغاز درگیری ها برساند یا خیر.

مراکز نفتی و پالایشگاههای لیبی هنوز منتظر ان هستند که فعال شوند.

لیبی علاوه بر صادرات نفت خام به صادرات گاز طبیعی و گاز فشرده نیز مشغول بود.باانکه شماری از این مراکز نفتی کاملا سالم و دست نخورده باقی مانده اند ، فعالیت انها در ماههای گذشته کاملا متوقف بوده است.

لیبی از طریق خط لوله هایش که در زیر دریای مدیترانه امتداد دارد ، به کشورهای اروپایی نفت و محصولات نفتی مرتبط صادر می کند که این صادرات ابتدا به ایتالیا وارد می شود .

درواقع، ایتالیا اصلی ترین خریدارنفت لیبی است.

هشتادو پنج درصد از صادرات نفتی لیبی که کیفییت بالا و الودگی کمی دارد به کشورهای اروپای غربی صادر می شود.

فعالان نفتی در لیبی به شدت تلاش می کنند که صنعت نفت این کشورافریقایی را در سریعترین زمان ممکن، احیاء کنند.

شماری از مراکز نفتی لیبی هنوز از کنترل شورای ملی انتقالی لیبی خارج است.

هدف اصلی صنعت نفت لیبی، اغاز مجدد فعالیتش در سریعترین زمان است.

البته چالشهای متعددی در این مسیر وجود دارد.

بازگرداندن کارگران صنعت نفت به سر کارشان یکی از اصلی ترین چالشها در این مسیر است.

صنعت نفت لیبی تاحدود زیادی به نیروی کار خارجی متکی بوده است.

اما با اغاز ناارامی ها در لیبی اکثر این کارگران خارجی از لیبی خارج شده اند و درنتیجه صنعت نفت لیبی با مشکل کمبود نیروی انسانی مواجه است.

استفاده مجدد از تجهیزاتی که بیش از شش ماه بدون استفاده باقی مانده اند نیز از دیگر مشکلات موجود برای صنعت نفت لیبی است.

تامین امنیت تاسیسات نفتی لیبی از دیگر چالشهای مطرح برای این کشور است.

لیبی در حال حاضر فقط ده تا پانزده درصد از تولید نفتی معمولی خودش را تولید می کند.

به گفته منوچهر تکین ، کارشناس نفتی در انگلیس لیبی برای رسیدن به حداکثر توان تولید نفتی به میزان یک میلیون و ششصد هزار بشکه در روز که سطح تولید نفت لیبی پیش از اغاز انقلاب بود، بین یک تا دوسال زمان نیاز دارد.

---