واحد مرکزی خبر / خبرگزاری فرانسه در گزارشی به قلم سونیا ولف از طرابلس نوشت: وسام رحال همچون بسیاری از ساکنان طرابلس از سقوط حکومت معمر قذافی رهبر لیبی خرسند است اما اکنون نگران بازگشت پارتی بازی و فساد مالی که این رژیم را متمایز می ساخت شده است.
رحال که یک دندانپزشک سی و یک ساله است گفت: من رهبرانی را می خواهم که تنها هدف آنها زندگی در یک کشور پاک باشد.
رحال ناامیدانه چهار سال برای کسب موقعیتی در بخش دولتی لیبی تلاش کرد تا از این طریق حقوق ماهیانه خود را که چهارصد دینار لیبی (سیصد و بیست دلار، دویست و چهل یورو) در ماه بود دو برابر کند. وی گفت: در دوران قذافی اگر پارتی یا پولی برای پرداخت رشوه به افراد تعیین کننده نداشتیم، هیچ امیدی هم برای بدست آوردن یک موقعیت کار خوب وجود نداشت.
رحال افزود: تغییر این رویه یک نسل زمان می برد.
یکی دیگر از ساکنان طرابلس که همچون بسیاری از مردم لیبی بعد از آغاز قیام علیه رژیم قذافی کار خود را از دست داده بود گفت: در دوران قذافی، تنها دوستان این رژیم از فرصت های شغلی بی دردسر بهره می برند.
این روند در چهل و دو سال قدرت قذافی ادامه داشت.
وی افزود: شاید ما این درخت را قطع کرده باشیم اما ریشه های شیطانی آن همچنان پابرجاست.
این مرد شصت و دو ساله به رغم تردید درباره توان رهبران آینده لیبی برای بازسازی این کشور گفت مردم طرابلس از اینکه از شر رژیم مستبد قذافی خلاص شده اند خوشحال هستند. یک زن چهل و پنج ساله اهل طرابلس نیز گفت: قذافی یک کابوس بود خدا را شکر که او رفت! یک راننده بیکار اهل طرابلس نیز گفت اعمال تغییرات مثبت زمان می برد اما جای امیدواری است که فرزندان لیبی ثمره این انقلاب را می بینند. وی افزود: انتقال لیبی زمانی طولانی می طلبد.
ما باید گام به گام حرکت کنیم.
ما نمی توانیم یک خانه خیلی کثیف را در مدت چند ساعت تمیز کنیم.
