واحد مرکزی خبر/ خبرگزاری شینهوا در تحلیلی خبری ، سرنگونی رژیم قذافی در لیبی و کشته شدن معمر قذافی را سبب گشوده شدن فصل جدیدی در تاریخ این کشور برشمرد و در عین حال متذکر شد مسیر رسیدن به آینده با ثبات در این کشور آسان نیست بلکه در این مسیر پیچ های خطرناکی قرار دارد که عبور از آنها نیازمند دقتی بسیار است.
در حال حاضر همه نگاه ها به شورای ملی انتقالی لیبی دوخته شده است همان شورایی که پیش از این وعده داده بود پس از آزادی کامل کشور از بند دیکتاتور به سرعت دولت جدید زمام امور را به دست خواهد گرفت.
در حال حاضر دو مسئله ذهن کارشناسان را به خود مشغول داشته است یکی اینکه آیا شورای ملی انتقالی همچنان زمام امور را به دست خواهد داشت و تشکیل دولت در کشور را به تاخیر خواهد انداخت؟ و دوم اینکه با توجه به اختلاف نظر در میان گروه های مختلف در لیبی آیا شورای ملی انتقالی توانایی آن را دارد که در این کشور دولتی با ثبات و فراگیر تشکیل دهد؟ دیدیه بیلون، محقق مرکز مطالعات راهبردی و بین الملل اروپا معتقد است قذافی مرده یا زنده به تاریخ گذشته لیبی تعلق دارد ، در حال حاضر مهم ترین موضوع این است که شورای ملی انتقالی در مسیر تلاش برای وحدت میان مردم لیبی با چالش هایی روبرو خواهد بود.
وی افزود: در این کشور شکاف های عمیقی دیده می شود و در چنین کشوری تلاش برای وحدت گروههای مختلف بسیار دشوار است.
هم زمان کارشناسان می گویند: حتی شکاف ها در داخل شورای ملی انتقالی آشکار شده است که تهدید محمود جبریل مرد دوم این شورا به استعفا، نمونه ای از این شکاف هاست که به رویکردهای ایدئولوژیک در شورا ملی انتقالی مرتبط است.
باراه میخائیل محقق مرکز مطالعات بین المللی و گفتگوهای خارجی در مادرید می گوید: ممکن است در کوتاه مدت یا میان مدت تنش هایی را در لیبی شاهد باشیم که این امر اتفاقات نیز بدین دلیل است که شورای ملی انتقالی هنوز بر بخش بخش خاک کشور تسلط ندارد.
واضح است شورای ملی انتقالی لیبی برای آینده کشور برنامه مشخص و آشکاری ندارد با این حال جامعه بین الملل چاره ای ندارد جز اینکه در کنار این شورا قرار بگیرد و از آن حمایت کند.
خوزه مانوئل باروسو رئیس کمیسیون و هرمان فان رومپوی رئیس اتحادیه اروپا در بیانیه ای مشترک آینده لیبی را خوش بینانه ترسیم و در ارزیابی آن از واژه دموکراسی جدید یاد کردند.
در این بیانیه آمده است : از شورای ملی انتقالی می خواهیم دستش را به سوی همه مردم لیبی دراز کند و با مد نظر قرار دادن آشتی ملی به سوی ایجاد دولتی دموکراتیک در کشور گام بردارد.
با توجه به اینکه لیبی یکی از کشورهای اصلی در انتقال مهاجرت غیر قانونی به اروپاست ناکامی این کشور در مسیر ثبات و استقرار داخلی، مشکلاتی را برای اروپا به همراه خواهد داشت در نتیجه حتی در صورتی که شورای ملی انتقالی در تشکیل دولت قوی در کشور سرعت عمل نداشته باشد، اروپا بر شورای ملی انتقالی فشار خواهد آورد.
نکته دیگری که لیبی را مورد توجه اروپا قرار می دهد در اظهارات ریم عیادی از مرکز پژوهش های سیاسی اروپا در بروکسل از آن به عنوان جایزه طرابلس به کشورهای اروپایی حاضر در عملیات ناتو در لیبی یاد شد.
عیادی معتقداست: این استراتژی به این معنی است که کشورهای اروپایی که در ماههای اخیر با عملیات هوایی شورای ملی انتقالی را در تسلط بر خاک لیبی کمک کردند چشمشان به فواید اقتصادی کلانی است که در قالب طرح بازسازی لیبی عایدشان خواهد شد.
با وجود رویکردهای اقتصادی اروپا به لیبی برخی کارشناسان به نکته دیگری اشاره می کنند.
باراه میخائیل می گوید: اگر شورای ملی انتقالی نتواند توانایی اش را ثابت کند این امر سبب خواهد شد تا ناتو مدت زمان بیشتری در لیبی حضور داشته باشد در چنین شرایطی بدترین سناریو برای لیبی این است که ممکن است این کشور به عراقی دوم تبدیل شود