مجله فرانسوي پاري ماچ در گزارشي درباره اين نامه نوشت: معمر قذافي پيش از آنكه نامه رسما فرستاده شود در گوشه سمت چپ پيش نويس آن كه قرار بوده به دست عبدالله منصور، يكي از نزديكان قذافي فرستاده و توسط وي تصحيح شود، نوشته "اين پيام را به وسيله اين سند از طرف من بفرستيد و اين كار را پس از تصحيح انجام دهيد."

همچنين قذافي در جايي از نامه از برلوسكني ابتدا خواسته بود كه "براي دستيابي به راه‌حلي كه آزادي كامل را براي مردم بزرگ ليبي از هر كسي كه آنها را رهبري مي‌كند، اقدام به مذاكره با "دوستان جديدش" كند. اما در تصحيح اين جمله و ظاهرا به خاطر آنكه برلوسكني را آزرده نسازد، هر دو عبارت را خط زده و با تغيير صورت نوشته‌اش از برلوسكني خواسته تا براي دستيابي به "راه حلي كه اين تهاجم را بر ضد كشورش متوقف كند" با "دوستان و هم‌پيمانانش" مذاكره كند.

اين موضوع ثابت مي‌كند كه معمر قذافي ظاهرا تا تاريخ پنج اوت با مذاكره براي كناره‌گيري‌اش از قدرت موافق نبوده است.

اين سند كه ماه اوت امسال به وزارت امور خارجه ايتاليا در شهر رم تحويل داده شد، هيچ بازتابي پيدا نكرد. آنچه كه از همه تعجب برانگيزتر است اين است كه نماينده‌اي كه از سوي ايتاليا به طرابلس فرستاده شده تا آخرين پيام رهبر سابق ليبي را به كشورهاي غربي ارسال كند نه يك مامور اطلاعاتي ايتاليايي بوده و نه يك مزدور رژيم قذافي. اين فرد كسي نبود جز رئيس يك آژانس همكاري كننده با مانكن‌ها و مدل‌هاي ايتاليايي به همراه همسرش. آنها جزو دوستان نزديك قذافي بودند و به قدري با وي صميمي‌ بودند كه به چادر وي دعوت مي‌شدند و حتي يك وب سايت، را تحت عنوان "دوستان ليبي" در هواداري از وي به راه انداخته بودند.

آن‌ها در تاريخ هفت اوت در سنگري در ليبي با عبدالله منصور ملاقات كردند و پذيرفتند كه به عنوان ايفا كنندگان نقش دربازي ديپلماسي موازي پيام قذافي را به دولت ايتاليا منتقل كنند.

متن كامل نامه قذافي به برلوسكني به شرح زير است:

سيلويوي عزيز اين نامه را به واسطه هموطنانت كه در لحظه‌اي بسيار دشوار براي مردم جمهوري بزرگ ليبي، به ليبي آمدند تا حمايت خود را از ما ابراز دارند به دست تو مي‌رسانم.

من از رفتار دوستي كه با وي يك پيمان دوستي به نفع مردمان كشورمان امضا كرده‌ام شگفت زده شدم . از جانب تو اميدوار بودم كه حداقل تو به واقعيت‌ها توجه كني و پيش از آنكه از اين جنگ حمايت كني به ميانجيگري بپردازي.

من تو را به خاطر اين حمله كه مسئول آن نيستي متهم نمي‌كنم، زيرا كه مي‌دانم تو با اين عمل شومي كه نه درشأن تو و نه مردم ايتاليا است موافق نبودي.

اما من اعتقاد دارم كه تو هنوز فرصت بازگرداندن آب رفته به جوي و پيروز ساختن منافع مردمان كشورهايمان را داري.

مطمئن باش كه من و مردم كشورم، حاضر به فراموش كردن و ورق زدن اين صفحه سياه از روابط ممتازي هستيم كه مردم ليبي را به مردم ايتاليا پيوند مي‌دهد.

اين بمباران‌ها را كه برادران ليبيايي ما و فرزندانمان را مي‌كشد متوقف كنيد. با [دوستان جديد و] (خط خورده) همپيمانانت براي دستيابي به [ راه حلي كه براي مردم بزرگ ليبي آزادي كامل از هر كسي كه آنها را رهبري مي‌كند، تضمين مي‌كند] (خط خورده) راه حلي كه اين حمله را بر ضد كشور من متوقف مي‌كند، مذاكره كن.

اميدوارم كه خداوند قادر تو را به سوي مسير عدل هدايت كند. [ با هدف متوقف ساختن اين حمام خوني كه كشورم ليبي از آن رنج مي‌برد] (خط خورده) در گوشه سمت چپ بالاي نامه نوشته شده قابل توجه عبدالله منصور به واسطه اين سند اين پيام را از طريق من بفرستيد و اين كار را پس از تصحيح انجام دهيد.

---