واحد مرکزی خبر- حمله به لیبی، غارت منابع و کشتار غیرنظامیان، برگ دیگری در پیشینه ننگ آور امپریالیسم است.
پایگاه اینترنتی گلوبال ریسرچ در گزارشی به قلم سارا فلاندرز می نویسد ، برخی تحلیلگران می گویند قتل معمر قذافی ، دیکتاتور لیبی جدیدترین اقدام تبهکارانه جنگ هفت ماهه ناتو در لیبی است و به نمایش گذاشتن جسد نیمه عریان و خونین وی در یک سردخانه ، به جای خاکسپاری آن ظرف یک روز پس از مرگش بر اساس قوانین اسلام ، مغایر با عرف ملی و مذهبی است که به بروز خشم و مقاومت بیشتر دامن خواهد زد.
معمر قذافی که از هر گونه مذاکره با ناتو یا تسلیم شدن سر باز زد، به رغم استهزای غرب، در منطقه افریقا از وی به عنوان یک مبارز ضد امپریالیسم یاد خواهد شد.
اما مسئولیت این اوضاع تنها بر عهده نیروهای ناتو و امریکا است.
هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا یک روز پیش از کشته شدن قذافی همانند یکی از گانگسترهای فیلم های هالیوودی با حضور در شهر طرابلس ، خواستار دستگیری قذافی، مرده یا زنده وی شد.
هواپیماهای بمب افکن ناتو در حملات خود تاسیسات مهم شهرهای سرت و بنی ولید از جمله برج های مخابراتی، شبکه برق رسانی ، آب رسانی ، انبارهای مواد غذایی و حتی ذخایر آب بر روی بام بیمارستان ها را هدف قرار دادند.
این جنگ امپریالیستی در لیبی در واقع یادآور جنگ های مستعمراتی گذشته در منطقه آسیا و آفریقا است.
بر اساس قوانین بین المللی ، هدف قرار دادن مراکز حیاتی و تاسیسات ضروری شهروندان از جمله شبکه های آب رسانی ، انبارهای مواد غذایی و دارو و حتی تاسیسات مخابراتی ممنوع است و حتی بر اساس کنوانسیون های ژنو و نورنبرگ جنایت جنگی در نظر گرفته می شود و این مراکز و تاسیسات در دوران جنگ هفت ماهه ناتو در لیبی در واقع اهدافی بودند که بارها و بارها مورد حمله و هدف قرار گرفتند.
بمباران صفوف خودروهایی که از محاصره ناتو در شهر سرت فرار می کردند که منجر به دستگیری قذافی شد ، خود نمونه دیگری از هدف قرار دادن غیرنظامیان محسوب می شود.
نیروهای امپریالیستی امریکا ، انگلیس ، فرانسه و ایتالیا ادعا کردند که از جان شهروندان محافظت می کنند اما بارها و بارها غیرنظامیان را هدف قرار دادند.
در حال حاضر هواپیماهای بدون سرنشین امریکا در سراسر جهان به سهولت مردم بی دفاع را هدف قرار می دهند.
برخی می گویند بزرگترین تهدید قذافی برای کشورهای امپریالیستی ، ترویج طرح توسعه فدراسیون افریقا و رواج پول باثبات افریقایی برای کمک به رهایی مردم این قاره پهناور از اوامر دشوار بانک جهانی و صندوق بین المللی پول بوده است.
در هفته گذشته که هیلاری کلینتون به طرابلس سفر کرد و قذافی به قتل رسید ، باراک اوباما رئیس جمهور امریکا گروهی از نیروهای ویژه و مشاوران نظامی این کشور را به کشورهای اوگاندا ، سودان جنوبی ، جمهوری افریقای مرکزی و جمهوری دموکراتیک کنگو اعزام کرد.
این کشورها در واقع کشورهایی هستند که معادن و ذخایر عظیمی دارند که از جمله آنها می توان به مس ، کبالت ، الماس صنعتی در کنگو و منابع نفت تازه کشف شده در اوگاندا و سودان جنوبی اشاره کرد.
هر کس که اکنون انتظار دارد نیروهای ناتو ، امریکا یا همدستان فاسد آنها برای احداث مدارس ، بیمارستان ها ، مجتمع های ورزشی ، سیستم آب زیرزمینی ، شبکه های برق رسانی ، مخابراتی پیشرفته و تاسیسات زیربنایی در لیبی اقدام کنند فقط کافی است به پیشینه ننگ آور آنها در عراق پس از گذشت هشت سال یا افغانستان پس از گذشت ده سال نگاهی بیاندازد.
وعده برقراری صلح ، آشتی ملی ، توسعه و دموکراسی تنها وعده های توخالی هستند و امروز بیشتر مردم عراق حتی کسانی که در بغداد پایتخت این کشور زندگی می کنند هنوز ساعات طولانی در روز از برق محروم هستند و دسترسی به آب آشامیدنی مناسب برای آنها تنها خاطره ای از گذشته است.
ناتو تنها یک ماشین جنگی برای کسب سود است و بی کفایتی خود را در سر و سامان دادن به زندگی مردم نشان داده است.
در افغانستان پس از یک دهه اشغال هنوز هم ویرانه های بمباران امریکا در گوشه و کنار مشاهده می شود و هنوز هم تانک های زنگ زده را در جاده های دور و نزدیک می توان دید.
هیچ یک از وعده های ایجاد توسعه اجتماعی در این کشور از بیانیه های پنتاگون و سیاستمدارانی که از این کشور بارها دیدن کردند ، فراتر نرفته است.
در عراق نیز این وعده ها و اقدامات توهین آمیز کاملا مشهود است تا جایی که با ارائه مصونیت به نظامیان امریکایی که قرار است تحت عنوان مشاور و مدرس در این کشور بمانند ، مخالفت شده است.
برخی تحلیلگران می گویند همانند عراق ، افغانستان ، پاکستان و یمن ، مقاومت در برابر سلطه امریکا و ناتو در لیبی ادامه خواهد یافت و شکل جدیدی به خود خواهد گرفت.
این نیروهای امپریالیستی هرگز انتظار مقاومت گسترده در برابر نقشه های خود را نداشتند و آنها جنگی را که تنها ظرف مدت یک هفته به پایان خواهد رسید ، پیش بینی کرده بودند.
اما جمعیت کوچک شش میلیون نفری لیبی که در سراسر این کشور بیابانی پراکنده هستند توانستند با قدرت در برابر بیش از دویست روز بمباران بی وقفه و بیش از نه هزار حمله هوایی مقاومت کنند.
غارتگران امریکایی ، انگلیسی و فرانسوی نقشه حمله جدید به افریقا را در سر می پروراندند اما خیلی زود دریافتند که جهان دیگر همانند یکصد سال قبل نیست.
دهها هزار جوان که مناطق مختلف در شهرهای کوچک و بزرگ سراسر امریکا و اروپا را تسخیر کرده اند در واقع باید به جریان مقاومت در برابر هر گونه سلطه در کشورشان و جنگ های امپریالیستی در خارج از کشورهایشان بپیوندند.