خبرگزاری فارس- جان بولتون معتقد است دزدان دریایی نوعی تروریست هستند و هدف‌گیری پایگاه‌های دزدان دریایی سومالی شاید در سرکوب آنان موثر واقع شود.
به گزارش فارس، اندیشکده «آمریکن اینترپرایز» در مقاله‌ای به قلم «جان بولتون» به بحث درباره ناکارآمدی اعمال قانون در برابر جنایات دزدان دریای سومالی پرداخت.
وی معتقد است که اعمال قانون برای مقابله با دزدان دریایی سومالی مثمرثمر واقع نشد و باید با نیروهای نظامی پایگاه‌های آنان را مورد هدف قرار داد.
2 آدم ربایی در طول یک ماه اخیر
اخیرا آدم‌ربایی یک زن معلول فرانسوی از یک پناهگاه «کنیا» که در ابتدا به دزدان دریایی سومالی نسبت داده شد، دومین آدم‌ربایی از این نوع در این ماه محسوب می‌شود. مقامات «کنیا» گروه «الشباب» را مقصر این موضوع می‌دانند. «الشباب» گروه تروریستی سومالی است که با القاعده همکاری دارد.
باید با آدم‌ربایی برخورد شود
بر اساس قوانین بین‌المللی، آدم‌ربایی جز مسائل اعمال قانون محسوب می‌شود و مجرمان باید تحت کنترل قرار بگیرند و در صورت اثبات جرم باید محاکمه و زندانی شوند. در عوض، اگر آدم‌ربایی به صورت تروریسم بین‌المللی نمایش داده شود، به شکل متفاوتی می‌توان با آن برخورد کرد، همان‌طور که «انور العولقی» در «یمن» پیدا شد.
«الشباب» از دزدان دریایی پول دریافت می‌کند
این کار خودپدافندِ کلاسیک است و دقیقا مانند اقدام قانونی است که «توماس جفرسون» در برابر دزدان دریایی «بارباری» انجام داد. اما چرا ما نباید با تهدیدات روزافزون دزدان دریایی «سومالی» به عنوان تروریسم برخورد کنیم؟ منابع متعددی نشان می‌دهند که «الشباب» از دزدان دریایی پول دریافت می‌کند و شاید هم در دزدی دریایی مستقیما دخالت دارد. به ویژه اگر روابط بین تروریست‌ها و دزدان دریایی بیش از پیش تاریک‌تر و نامشخص‌تر می‌گردد، چرا دزدی دریایی را مطیع امر خود نکنند؟ حتی در دوره نوپایی آمریکا ما می‌دانستیم چه کاری باید انجام دهیم: «استیون دیکی‌ترِ» امروز کجاست؟
«سومالی» کشوری از هم پاشیده و فاقد حکومت داخلی
بیش از بیست سال است که «سومالی» کشوری از هم پاشیده و بدون حکومت داخلی کارآمد محسوب می‌شود. خشک‌سالی فراگیر و کمک‌رسانی به آن کشور پرخطر است. قطعنامه‌های متوالی «شورای امنیت» نشان می‌دهد که هرج و مرج گسترده کشور «سومالی» تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌الملل محسوب می‌شود. این قطعنامه‌ها در سال 1992 با قطعنامه 733 تحریم اسلحه و قطعنامه 794 اختیار رهبری ارتش آمریکا در مداخله برای بازگشایی کانال‌ها به منظور کمک‌های انسانی آغاز گردید. اقدامات اخیر «شورای امنیت» مانند قطعنامه 1816 به وضوح دزدی‌های دریایی را به نابودی «سومالی» ربط می‌دهد.
266 حمله دزدان دریایی در نیمه اول سال 2011
«دفتر بین‌المللی دریانوردی» (IMB) تعداد ثبت شده 266 حمله دزدان دریایی را به رهبری 60 درصد سومالی در نیمه اول سال 2011 گزارش می‌دهد. این آمار در سال گذشته 196 حمله بوده است. تا پایان تابستان سال جاری، آنها 22 کشتی و 464 گروگان ناخدا را تحت تصرف خود داشته بودند. به ویژه با توجه به حجم محموله‌های نفتی که از آب‌های «سومالی» عبور می‌کند، نرخ بیمه جهانی و قیمت نفت در نتیجه این حوادث افزایش می‌یابد.
دزدان دریایی همچنان در حال گسترش خسارات خود در دریا و خشکی هستند
علی‌رغم افزایش قابل توجه دریانوردان چند ملیتی در سومالی، استفاده از نیروهای نظامی به منظور آزادی گروگان‌ها و استفاده از حوزه قضایی «کنیا» برای تعقیب و دستگیری دزدان دریایی در سیستمی شبیه به نظام قضایی، دزدان دریایی همچنان در حال گسترش خسارات خود در دریا و خشکی هستند. همان‌طور که دزدان دریایی و گروه «الشباب» می‌دانند، پایگاه‌های دزدان دریایی هنوز از نیروهای قدرتمند نظامی مصون باقی مانده است.
شاید دزدان دریایی سومالی برای فرار از «شریعت» کشور خود به انگلیس پناهنده شوند
ما از نظر سیاسی و قانونی به نظریه قانون بین‌الملل اجازه داده‌ایم تا بقا غریزه ما را محدود کند. یکی از روسای وزارت امور خارجه انگلیس که اخیرا اخبار بدی در مورد وی به گوش می‌رسد، درباره دستگیری و زندانی دزدان دریایی هشدار داد که شاید آنها برای فرار از «شریعت» و مجازات‌هایی از قبیل بریدن دست و یا مجازات اعدام در «سومالی»، خواستار حق پناهندگی در انگلیس شوند. این بیماری همچنین آمریکا را هم آلوده خود کرده است، به طوری که این کشور در پس مباحث درباره مناسب نبودن نیروهای نظامی برای این مجرمان قانون شکن لباس مبدل پوشیده است.
نیروهای نظامی همیشه در برابر «دشمنان مشترک بشریت» قابل توجیه هستند
اما موضوع بحث ما دزدی از سوپرمارکت‌ها نیست. وسعت دزدی‌های دریایی سومالی بسیار متفاوت است از جرائمی که در یک جامعه مدنی کارآمد رخ می‌دهد، زیرا دزدان دریایی سومالی بدون حکومت هستند و روش اعمال قانون برای آنان کافی نخواهد بود. نیروهای نظامی همیشه در برابر «دشمنان مشترک بشریت» قابل توجیه هستند.
با هرچه سریع‌تر دست به کار شدن، از تلفیق دزدان دریایی با تروریسم جلوگیری کنیم
ما باید ناکارآمدی‌های تئوری خود را از بین ببریم. نیروهای نظامی ممکن است جالب نباشند، اما خسارات دائم دزدی‌های دریایی، به ویژه همراه با تروریسم و گسترش گرسنگی در «سومالی» اقدامات قابل قبولی نیستند. اکنون تنها باید یک پله پای خود را بالاتر برداریم: حمله نظامیان به پایگاه‌ها و زیرساخت‌های آنان. به دلیل این که دزدان دریایی این جرائم را بیشتر به خاطر انگیزه‌های مالی انجام می‌دهند تا ایدئولوژی‌های تروریستی، ما باید هزینه جنایات آنان را زیادتر کنیم. ما باید قبلا دست به این اقدام می‌زدیم، اما انجام ندادن آن اکنون به تلفیق دزدی دریایی با تروریسم کمک خواهد کرد و این تلفیق را در برابر نابودی مقاوم‌تر خواهد نمود.
قانون بین‌الملل در جهت محافظت از دریانوردان و مسافران بی‌گناه هیچ تلاشی نمی‌کند
اگر قانون بین‌الملل از دفاع شخصی کارآمد جلوگیری می‌کند، تئوری‌های آن از نظر اخلاقی دچار نقص‌هایی هست، چرا که این قانون در جهت محافظت از دریانوردان و مسافران بی‌گناه هیچ تلاشی نمی‌کند. دزدی‌های دریایی سومالی بیشتر با مثال جنگ علیه ترور مطابقت دارد تا اعمال قانون. هردو این‌ها در زمان اعمال قوانین کیفری با نقایص و محدودیت‌های مشابهی مواجه می‌شوند. این منطقی نیست که در اقدامات سخت قانونی دخالت کنیم و دزدی دریایی و تروریسم را در مدل‌های نادرست قوانین کیفری قرار دهیم که برای جوامع مدنی مناسب هستند و برای جامعه درون طبیعت کشور «سومالی» کاملا نامناسب است. این یک دعوت به خرید هم نیست. لیست بلند حملات دزدان دریایی خیلی غیرقابل باور به نظر می‌رسد. این دفاع شخصی کلاسیک است، دقیقا همان کاری که «ت. ماس جفرسون» در برابر دزدان دریایی «بارباری» انجام داد.
از بین بردن پایگاه‌های دزدان دریایی درس عبرتی برای آنان خواهد شد
مشخصا ما شأن خود را مانند دزدان دریایی پایین نخواهیم آورد و در نتیجه آن اتحاد و آرمان‌های خود را نابود نخواهیم کرد. ما باید با قدرت تلاش کنیم تا از هرگونه به خطر انداختن خانواده‌های دزدان دریایی اجتناب کنیم، اما پایگاه‌ها باید نابود شوند، گروگان‌ها و کشتی‌های تحت اسارت آزاد شوند و بیشترین تعداد ممکن دزدان دریایی باید دستگیر، پراکنده و در صورت نیاز کشته شوند. از بین بردن پایگاه های آنها در صورت نیاز برای چندین بار، شاید به دزدی‌های دریایی پایان ندهد، اما درس عبرت و هزینه آن برای دزدان دریایی خیلی بیشتر از مقداری است که آنها الآن باید بپردازند.
