واحد مرکزی خبر / راشد الغنوشی رهبر حزب النهضه تونس با تاکید بر اینکه هویت بعنوان مسئله ای ملی شامل حال همگان خواهد شد؛ تصریح کرد زبان فرانسه ، زبان عربی را آلوده می کند.
روزنامه لوفیگارو در شماره امروز خود در اینترنت نوشت : النهضه وقت تلف نمی کند.
حزب اسلامگرای تونس منتظر اعلام نتایج قطعی انتخابات مجلس موسسان نشد.
این حزب گفتگوهای سیاسی خود را برای تشکیل دولتی به سرپرستی حمادی الجبالی تا سی روز اینده اغاز کرده است.
این انتخاب نشان از اراده اسلامگرایان برای ایجاد اطمینان در صحنه داخلی و خارجی است.
حمادی الجبالی بعنوان شخصیت میانه رو جنبش ، چهره ای شناخته شده در غرب است.
راشد الغنوشی درباره انتخاب رئیس جمهور اینده معتقد است درها به روی شخصیتی خارج از حلقه اسلام گرایان باز است.
این خطیب سابق اعلام کرد قصد ندارد این سمت را در اختیار بگیرد.
او پس از خارج کردن حزبش از اختفا و پیروزی حزبش در اولین انتخابات ازاد کشور قصد عقب نشینی دارد و می خواهد ریاست حزب را در نشست اینده که در دسامبر برگزار می شود ؛ ترک کند.
به گفته راشد الغنوشی مسئولیت عالی امور کشور باید به شخصی داده شود که علیه دیکتاتوری مبارزه کرده باشد.
تا کنون نام های متعددی همچون مصطفی بن جعفر رئیس تشکیلات چپ میانه ، منصف مرزوقی رهبر حزب کنگره برای جمهوری و احمد المستیری یکی از مخالفان تاریخی بورقیبه هشتاد و شش ساله مطرح شده است.
راشد الغنوشی با آگاهی بر لزوم متقاعد کردن مخاطبان در گفتگوهای متعدد خود اظهارات اطمینان بخشی را مطرح کرده است.
او می گوید از این پس هر کسی در چارچوب قانون می تواند با اعتقادات خود زندگی کند و شیوه زندگی تونسی ها تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت.
با این حال او به مسئله هویت بعنوان مسئله ای ملی که شامل حال همه خواهد شد اشاره می کند.
رهبر حزب اسلام گرای تونس در واقع گاهی به میخ می کوبد و گاهی به نعل.
او از اینکه تونسی ها در زمینه زبان فرانسوی-عربی باشند اظهار تاسف می کند و می گوید ما عرب هستیم و زبانمان عربی است.
رهبر حزب النهضه با تقلید از موضوعات خطبه های جبهه نجات اسلامی الجزایر در اوایل دهه نود گفته است: ما فرانسوی-عربی شده ایم و این یعنی الودگی زبانی.
راشد الغنوشی که تحصیلات خود را در مصر و سوریه گذرانده و بیست سال در لندن در تبعید بوده است و به زبان انگلیسی صحبت می کند اما تسلطی بر زبان فرانسوی ندارد.
رهبر حزب النهضه معتقد است مساجد نباید تریبونی برای احزاب سیاسی باشند اما نمی توان یک امام جماعت را از صحبت درباره سیاست منع کرد البته به شرطی که علیه این یا ان حزب سیاسی موضع نگیرد.
