وي افزود: معمر قذافي مردن را به محاكمه در دادگاه بين المللي ترجيح مي داد. اين در حالي است كه سيف الاسلام و معتصم فرزند ديگرش اصرار داشتند كه پدرشان درليبي بماند و اين اصرار از سوي سيف الاسلام بيشتر بود، اما عبدالله السنوسي رئيس اطلاعات قذافي خواستار خروج وي(قذافي) از ليبي بود، ولي برنامه خاصي ارائه نمي داد.

ضو بيان كرد: قذافي از 25 آوريل كه نيروهايش از مصراته بيرون رانده شدند به خوبي مي دانست كه كارش تمام است و بنابراين بسيار عصباني بود.

رئيس سازمان امنيت رژيم سابق ليبي مي افزايد: قذافي به شدت زير فشار بود، زيرا همه دوستان غربي اش از سيلو برلوسكني نخست وزير ايتاليا گرفته تا نيكلا ساركوزي رئيس جمهوري فرانسه، توني بلر نخست وزير سابق انگليس و همچنين رجب طيب اردوغان نخست وزير تركيه ورا از دست داده بود و احساس سرخوردگي شديدي مي كرد، زيرا گمان نمي كرد دوستان نزديكش چنين رفتاري با وي داشته باشند.

ضو بيان كرد: قذافي پس از فرار از طرابلس ابتدا در هتلي در سرت مستقر بود، اما با رسيدن نيروهاي شوراي انتقالي ليبي به اطراف سرت در نيمه دوم ماه سپتامبر، مجبور شد محل اقامت خود را به صورت روزانه تغيير دهد تا مكان اختفايش كشف نشود.

اين عضو رژيم سابق ليبي افزود: معتصم قذافي نبردها در سرت را رهبري مي كرد و سيف الاسلام هرگز به سرت وارد نشد و از 27 آگوست در بني وليد باقي ماند.

ضو بيان كرد: نيروهاي قذافي زير آتش شديد نيروهاي وابسته به شوراي انتقالي نابود مي شدند به ويژه اينكه داوطلباني از سرت هم به ياري آنها آمده بودند.

وي افزود: قذافي همواره مي نوشت و ملاحظاتي يادداشت مي كرد و بيشتر چرت مي زد، اين معتصم بود كه نيروها را رهبري مي كرد، قذافي اصلا نجنگيد، زيرا مردي مسن بود.

ضو بيان كرد: در روز 19 اكتبرهنگامي كه كوي شماره دوم سرت به عنوان آخرين پناهگاه قذافي سقوط كرد وضع مايوس كننده اي براي قذافي به وجود آمد و تصميم وي براي حركت به سمت جنوب و وادي الجرف اشتباه فاحشي بود،اين فكر معتصم بود.

وي افزود: يك كاروان شامل 45 دستگاه خودرو و 160 تا 180 مرد جنگي كه برخي از آنها زخمي بودند قرار بود كه ساعت سه و نيم صبح 20 اكتبر حركت كنند، اما به علت آماده نبودن برخي از افراد معتصم چند ساعت به تاخير افتاد، زماني كه خورشيد طلوع كرد، ناتو توانست مكان كاروان را كشف و به آن حمله كند و نيروهاي شوراي انتقالي براي تكميل كار آنها وارد عمل شدند.

---