گروه بينالملل: 23 سال از سالروز وفات «عبدالباسط عبدالصمد»، قاري بزرگ و صاحب سبك كشور مصر ميگذرد؛ سرزميني كه در سالروز وفات اين قاري بزرگ، روزهاي پرتنشي را ميگذارند و در حال تجربه بزرگترين آزمون دموكراسي است.
استاد «عبدالباسط محمد عبدالصمد»، از قاريان مشهور و بينالمللي قرآن كريم بود كه فعالان حوزه قرآني ايشان را بهعنوان برترين قاري قرآن در سراسر جهان ميشناسند، ايشان شيوه منحصر به فردي را در قرائت قرآن كريم داشت.
عبدالباسط عبدالصمد در سال 1927 ميلادي در روستاى «المزاعزه» يكى از توابع شهر «ارمنت» در استان «قنا» در جنوب مصر متولد شد، پدربزرگ او استاد «عبدالصمد» از مردان با تقوا و از حافظان قرآن و مردي مسلط به مباحث قرآني بود.
استادعبدالباسط در سن 10 سالگي، در روستاي محل سكونت، زير نظر شيخ «الامير» حفظ قرآن را به پايان رساند. وي «قرائات سبعه» (قرائتهاي هفتگانه) را در 12 سالگي و قرائات عشره (قرائتهاي دهگانه)، يعني تمام انواع قرائت، را در 14 سالگي، كاملاً آموخت.
استاد عبدالباسط به حنجره طلا ملقب شده و مورد علاقه بسياري از فعالان و دوستداران عرصه قرآني قرار گرفته بود، بهطوري كه تاكنون بهعنوان محبوبترين قاري قرآن شناخته ميشود.
استاد در همان دوران نوجواني بهعنوان برترين قاري جنوب مصر معروف شد، اما آنچه به ايشان شهرت سراسري و بينالمللي بخشيد، حضور وي در مراسم ولادت حضرت زينب (س) در صحن مقام مطهر ايشان در قاهره بود.
اين واقعه هنگامي اتفاق افتاد كه استاد تنها 19 سال داشت، وي در سال 1951 براي اولين بار به «قاهره»، پايتخت مصر رفت كه در مقام حضرت زينب (س) محفلي باشكوه برپا شده بود، برخي او را ميشناختند و تمايل داشتند كه قرائت ايشان را بشنوند، اما ايشان به علت غريب بودن و حضور قاريان معروف ترديد داشت.
در اين مراسم، قاريان و شخصيتهاي قرآني مشهوري مانند «عبدالفتاح الشعشاعي»، «مصطفي اسماعيل»، «عبدالعظيم زاهر»، «ابوالعينين شعيشع» و غيره حضور داشتند. عبدالباسط براي نخستينبار سوره «احزاب» را در ميان جمعيتى با آن كثرت شروع كرد و با اينكه قرار بود ايشان تنها براي 10 دقيقه قرائت كند، اما فريادهائى از قبيل «الله اكبر»، «ربنا يفتح عليك» و غيره، از سوي حاضران كه مسجد را ميلرزاند و مستقيماً از دل حاضران برمىخواست، ايشان را به قرائت يك ساعته و نيم واداشت.
عبدالباسط عبدالصمد در سال 1951 ميلادي به راديو راه يافت تا يكي از ستارگان درخشنده در آسمان تلاوت باشد. از سال 1952 ميلادي در ماه مبارك رمضان و در مناسبتهاي ديني ديگر مسافرتهاى ايشان به دورترين نقاط جهان شروع شد.
ايشان در يكي از سفرهاي خود به جاكارتا در كشور اندونزى رفت و در بزرگترين مسجد آنجا به تلاوت قرآن كريم پرداخت، در حالى كه هر گوشه مسجد ازحاضرين پر شده بود و جمعيت با مسافت يك كيلومترمربع به خارج مسجد كشيده شده بود ودر ميدانِ مقابل مسجد بيش از 250 هزار مسلمان تا صبح در حالى كه سر پا ايستاده بودند به صداى او گوش مى دادند.
استاد در سال 1952 ميلادي نيز به حج مشرف شد و به تلاوتهايي در مسجدالحرام و مسجدالنبي نيز پرداخت. عبدالباسط همچنين به بيتالمقدس و مسجد ابراهيمي در فلسطين سفر كرد و در آنجا قرائتهاي ماندگاري را ارائه داد.
در اثر تلاوت مخلصانه وي در لوسآنجلس 6 نفر، در اوگاندا 92 نفر و در مجلسي ديگر 72 نفر مشرف به اسلام شدند. وي در اواخر عمر خويش مبتلا به بيماري ديابت شد و پس از آن به التهاب كبدى دچار گشت كه ديگر توان مقاومت در برابر اين دو مرض را نداشت، بنابراين براي معالجه به لندن رفت اما پس از يك هفته دوباره به مصر برگشت، گويى احساس كرده بود كه روزگار عمر سپرى و وقت لقاء خداوند نزديك شده است و براستى زندگى جز ساعتى نيست كه به زودى مىگذرد.
استاد عبدالباسط سرانجام در روز 30/11/1988 ميلادي دار فاني را وداع گفت و از زندگى اين دنيا به زندگى جاودانى پيوست. روز وفات او به مَثابه صاعقهاى بود كه بر قلبهاي ميليونها مسلمان در هر مكانى از دنيا وارد آمد، هزاران نفر از دوستداران او براي تشييع وي جمع شدند، در اين تشييع بسياري از سفراي كشورهاى جهان به نيابت مردمشان حضور داشتند، او هنگام وفات 61 سال سن داشت.