خبرگزاري فارس- اخيرا اقداماتي در عرصه ديپلماسي عمومي در حال انجام است كه با وجود تلاش قابل تقدير عوامل آن، نشانه‌هايي از كج سليقگي و بي‌برنامه بودن عمل را در خود دارد.
به گزارش فارس، از روز هجدهم تا بيست و پنجم آذرماه ۱۳۹۰، هفته فيلم جمهوري اسلامي ايران در تونس برگزار شد.برگزاري هفته فيلم ايران در كشوري كه آغازگر موج بيداري اسلامي بوده، اقدامي شايسته و در خور تقدير و نيازمند حمايت براي تكرار است. حضور فيلمسازي چون شهريار بحراني كه فردي متعهد و دلسوز بوده و به ادبيات انقلاب اسلامي نيز مسلط است هم نشان مي‌دهد كه انتخاب همراهان معاونت سينمايي هم با دقت انجام شده، اما آنچه موجب حيرت مي‌شود ديدن نام برخي فيلم‌هاي مسئله‌دار و غيبت تعداد ديگري از آثار خوب سينمايي و تله سينمايي ايران است. ضمن اينكه مخاطب تونسي با مخاطب ايراني اشتباه گرفته شده است و برخي فيلم‌ها كه در ايران فيلم‌هاي خوبي است، مناسب نمايش در آن كشور نبوده. در باب اين مسائل گفتني‌هايي است.
نمايش ايراني فقير در افتتاحيه
۱- جشنواره با نمايش فيلم «آواز گنجشك‌ها» افتتاح شده و با نمايش فيلم «ملك سليمان» پايان يافته است. «آواز گنجشك‌ها» بر مبناي «خداوند مال كسي را كه انفاق كند چند برابر مي‌كند و بخيل را به خاك سياه مي نشاند» ، يك آموزه قرآني است اما از يك منظر نبايد اولين فيلم نمايش داده شده مي‌بود. نقش اصلي «آواز گنجشك‌ها» را يك فرد فقير برعهده دارد. يعني اولين چيزي كه به مخاطب عام تونسي از ايران نمايش داده مي‌شود، فقر مردم ايران است. حال آنكه بهتر بود از يك سبك فيلم سازي براي چينش فيلم‌ها استفاده مي‌شد. مثلا يك فيلم از ايران دهه ۸۰ كه معرف كشورمان باشد و انقلاب اسلامي را بشناساند در افتتاحيه به نمايش در مي‌آمد و سپس با يك فلاش بك، تعدادي از فيلم‌هاي دهه ۶۰ پخش مي‌شد، سپس به دهه ۷۰ مي‌رسيد و آنگاه نوبت را به پخش فيلم‌هاي دهه ۸۰ مي‌دادند تا اولا پيشرفت سينمايي ايران و پيشرفت كل كشور در سايه 33 سال حاكميت انقلاب اسلامي، ديده شود نه اينكه در همان ابتدا، تصويري از فقر مردم ايران كه در پس زمينه‌اش يك گدازه قرآني هم گفته شده، نشان داده شود.
در افتتاحيه جشنواره، فيلم «ملك سليمان» نشان داده شده كه اقدام خوبي است چرا كه اين فيلم به حداقل به لحاظ جلوه‌هاي بصري، يك سر و گردن از فيلم‌هاي ايراني ديگر بالاتر است و نشاني از پيشرفت‌هاي جمهوري اسلامي در سايه انقلاب اسلامي است.
از توسل به درخت تا فيلم ضد دفاع مقدس
2- وقتي به ليست فيلم‌هاي نمايش داده شده نگاه مي‌كنيم، دريع و افسوس با تحسين‌هايي مي‌شود. وجود فيلم‌هايي چون رنگ خدا، تولد يك پروانه، ملك سليمان و آواز گنجشك‌ها (به شرطي كه فيلم اول نمايش داده شده نبود) موجب تحسين انتخاب‌كنندگان اين آثار براي اولين جشنواره فيلم‌هاي ايراني در يك كشور تازه انقلاب كرده است اما در اين ليست به نام‌هايي برمي‌خوريم كه حيرت را مستولي مي‌كند و يك «چرا»ي بزرگ در ذهن به جا مي‌گذارد.
«كنعان» فيلمي كه گرايش‌هاي طبيعت‌گرايانه و توسل به درخت را جايگزين اعتقادات ديني و توكل به خداوند مي‌كند، «حيران» كه فيلمي دختر پسري و درباره ظلم خانواده‌ها به دخترهاست، «به نام پدر» كه فيلمي ضد جنگ (دفاع مقدس) است؛ «دوزخ برزخ بهشت» كه جهان بيني‌اش معلوم نيست و «ناسپاس» كه در بر آثار تاريخي-ديني ديگري چون «مريم مقدس» و «يوسف پيامبر» ترجيح داده شده و مبلغ نوعي ايراني گري موهوم است به عنوان آثار سينمايي انقلاب اسلامي به ملت انقلابي و مسلمان تونس معرفي شده. همچنين فيلم «زير نور ماه»اگرچه در ايران، اثر بسيار خوبي است اما مناسب نمايش در اين جشنواره نبود چرا كه اولين معرفي از روحانيت شيعه (كه قله‌اش امام خميني است) در تونس نبايد چنين باشد.
سؤال اينجاست كه چه كساني در انتخاب و چينش فيلم‌هاي ايراني براي نقد فيلم ايراني در تونس، نقش داشته‌اند كه به اين شكل، انقلاب اسلامي را از پنجره سينما به يك ملت انقلابي و اسلام گرا نمايانده‌اند. شايد گفته شود كه خواستيم كثرت افكار و آراء در ايران را نشان دهيم كه بايد پاسخ داد مگر نمي‌دانيد كه تونس با وجود سواحل غربي‌اش، يك كشور اسلامي با عقايد محكم است و تجلي اين اعتقاد در انتخابات اخير اين كشور كه قبل از اين جشنواره برگزار شد، به نمايش درآمد. گاهي به ذهن متبلور مي‌شود كه نحله‌هاي فكري امثال ابراهيم يزدي كه آن نامه ضد انقلابي را به راشد الغنوشي نوشت و البته با پاسخ انقلابي او مواجه شد در انتخاب و چينش فيلم‌ها نقش داشته‌اند!
ايران اسلامي پيشرفت كرده در تونس كجا بود؟
در آثار به نمايش درآمده، حتي يك فيلم درباره پيشرفت‌هاي جمهوري اسلامي وجود ندارد. البته اين نوع فيلم‌ها در ايران كم است و بيشتر آثار سينمايي‌ها بويژه در ۱۰ سال اخير، فضايي اميدبخش از ايران نمايش نداده اما برخي آثار سينمايي ساخته تلويزيون درباره پيشرفت‌هاي كشور، مي‌توانست در فهرست معاونت سينمايي قرار بگيرد.
اولين تجربه سينمايي ايران در كشورهاي پيوسته به موج بيداري اسلامي ممكن است به مذاق برخي روشنفكران تونسي كه ممكن است با ادبيات سينما آشنا باشند خوش آمده باشد اما قطعا تصوير مناسبي از ايران كه قرار است الگوي ملت‌هاي مسلمان باشد، ارائه نداده و آدرس غلط به تماشاگر عام داده است.
در همين روزها شاهديم كه اقدامات خوبي براي نشان دادن سينماي انقلاب اسلامي در جريان است. تهيه فيلم «بانوي نيل» از دل سريال يوسف پيامبر، اقدام خوبي است كه بايد در آثار خوب ديگر هم انجام شود. معاونت سينمايي بايد با وسواس و توجه به اينكه ممكن است ملت‌هاي تونس، مصر، يمن و ديگر كشورهاي تصور دقيقي از جامعه ايران نداشته باشند، آثار سينمايي را گزينش كرده و در چينش فيلم‌ها براي نمايش هم، يك برنامه مشخص و مبتني بر معرفي صحيح انقلاب اسلامي داشته باشد. خوب است براي انتخاب اين فيلم‌ها از سينماگران متعهد و ملتزم به اصول اسلام و انقلاب اسلامي دعوت به عمل آيد تا جلوي كج‌سليقگي‌ها و آثار سوء اين جشنواره گرفته شده و تبديل به يك فرصت براي انقلاب اسلامي شود.
