واحد مرکزی خبر- کارشناس افریقایی در گفتگو با شبکه تلویزیونی فرانس بیست و چهار گفت: تا زمانی که قدرت در جمهوری دموکراتیک کنگو تقسیم نشود، بحران در این کشور ادامه خواهد داشت.
مجری فرانس بیست و چهار در مقدمه این مصاحبه گفت: زورآزمایی بین ژوزف کابیلا رئیس جمهور کنگو که روز سه شنبه سوگند یاد کرد و مخالف وی اتین چیسکیدی همچنان ادامه دارد.
چیسکیدی خود را پیروز انتخابات ریاست جمهوری اخیر کنگو می داند و در خانه اش سوگند ریاست جمهوری یاد کرده است.
وی می خواست در یکی از استادیوم های کینشازا سوگند ریاست جمهوری یاد کند اما مقامات کنگو مانع از این کار شدند.
صبح امروز منطقه محل سکونت چیسکیدی محاصره شد و ده ها نفر از هواداران وی بازداشت شدند.
لیدی بوکا رئیس موسسه استراتژی کو، آژانس تخصصی تحلیلی در افریقا، در این باره که با ادای سوگند نمادین چیسکیدی چه اتفاقاتی احتمال دارد در کنگو رخ دهد گفت: بحران در کنگو ادامه دارد زیرا کشورهای غیر افریقایی از تقلبات گسترده در انتخابات ریاست جمهوری کنگو خبر داده اند.
جامعه کشورهای افریقایی و اتحادیه افریقایی و کشورهای همسایه کنگو از کابیلا حمایت می کنند.
اما آنچه مسلم است این است که در این انتخابات تقلباتی رخ داده است.
معلوم نیست که چه کسی در این انتخابات پیروز شده است.
زمان زیادی برای تامل در این زمینه لازم بود اما حوادث به سرعت در حال سپری شده است و آقای چیسکیدی همچنان نظام کنگو را به چالش خواهد کشید.
وی برای این کار از ابزارهای مادی و حمایت جامعه بین الملل برخوردار است.
به نظر من حکومت ده ساله ژوزف کابیلا در حال خسته کردن برخی از بازیگران بین المللی است.
به علت استقرار تانک، امروز تظاهرات اعتراض آمیز در کینشازا برگزار نشد اما تا زمانی که قدرت تقسیم نشود، وضع همچنان روز به روز بدتر خواهد شد.
وی در این باره که آیا کنگو نیز به سرنوشت برخی دیگر از کشورهای افریقایی که در آنها دو رئیس جمهور اعلام پیروزی می کردند دچار شده است یا نه گفت: هم بله و هم خیر.
کنگو را نمی توان با ساحل عاج مقایسه کرد.
به نظر من وضع کنگو به وضع کنیا شبیه تر است.
در ساحل عاج پیروزی الحسن واتارا از سوی سازمان ملل متحد تایید شد و جامعه بین الملل آن را به رسمیت شناخت.
در کنگو نمی گویند که کابیلا برنده نشده است اما این نیز گفته نمی شود که چیسکیدی پیروز انتخابات بوده است.
به این ترتیب ما در وضع بینابین قرار داریم اما وضع کنگو بیشتر به وضع کنیا در سال دو هزار و هفت شبیه تر است.
در آن زمان، جامعه بین الملل با انتشار اسنادی درباره توقف باعث شد مخالفان به بخشی از قدرت دست یابند و اکنون نیز فکر می کنم که این وضع برای کنگو نیز رخ خواهد داد.
من فکر می کنم کنگو ابزارهای لازم برای بی توجهی به جامعه بین الملل را ندارد و به نظر من چیسکیدی از این فرصت برای اعمال فشار بر قدرت حاکم استفاده خواهد کرد.
