خبرگزاري فارس- رئيس دفتر حفاظت منافع ايران در قاهره در خصوص تهديدات آمريكا و رژيم صهيونيستي عليه ايران گفت: آمريكا پس از تحولات منطقه، علاوه بر نگراني‌هاي حاصل از واكنش ايران، از واكنش كشورهاي منطقه مانند بسته شدن كانال سوئز به دست مردم مصر بيمناك است.
به گزارش خبرگزاري فارس، مجتبي اماني رئيس دفتر حفاظت منافع ايران در قاهره در گفت‌وگو با روزنامه الدستور مصر در خصوص تحولات منطقه‌اي و بين‌المللي و روابط ايران و مصر به گفت‌وگو پرداخت كه مشروح آن از نظر خوانندگان مي‌گذرد.
* * *
از سرگيري روابط ايران و مصر نيازي به تأخير ندارد
الدستور: تماس‌هاي ايران و مصر براي از سرگيري روابط به كجا رسيده است؟
اماني: همانگونه كه اطلاع داريد، آقاي نبيل العربي از تمايل و آمادگي مصر جهت گشايش صفحه‌اي جديد در روابط با ايران خبر دادند. جمهوري اسلامي ايران در سطوح مختلف از اين امر استقبال كرد. كمااينكه مردم خوب كشورمان به انحاي مختلف و در مقاطع متعدد، مراتب علاقمندي خود را به كشور و مردم مصر بارها نشان داده‌اند. متاسفانه طرف مصري بعداً از اين موضع عقب‌نشيني كرده و موضوع را به مجلس جديد و دولت آينده موكول كرد. به نظر من، اين تعويق، جاي توجيه نداشته و حكومت مصر مي‌توانست تصميم مقتضي در اين زمينه اتخاذ كند، اين موضوع به تاخير نيازي ندارد.
روابط ايران و مصر پس از انقلاب تغييري نكرده است
الدستور: آيا ايران از اين وضع سرخورده شده است؟
فارس: نحوه تعامل طرف مصري با جمهوري اسلامي ايران چندان فرقي با گذشته نكرده و فكر مي‌كنم برخي دلايل داخلي و خارجي عامل اين وضع مي‌باشد. به هر حال ما منتظر دولت جديد هستيم.
اخوان المسلمين مورد احترام ايران است
الدستور: روابط ايران با اخوان المسلمين چگونه است؟
اماني: ما با همه طرف‌هاي مصري روابط متوازني داريم و به انتخاب مردم مصر احترام مي‌گذاريم. مخصوصاً اينكه مردم بزرگ مصر با خروج از سايه رژيم ديكتاتوري در مسير مردم سالاري گام بر مي‌دارند. هر طرفي كه اعتماد مردم مصر را جلب كند، مورد احترام ماست. به طور كلي ما روابط خوب و مستحكمي با جماعت اخوان المسلمين داريم و اين جماعت به عنوان يك گروه مهم و قوي سياسي مصر مورد احترام ماست. ما به ساير گروه‌هاي اسلامي نظير احزاب سلفي، صوفي يا حزب وسط و حتي جناح‌هاي ليبرال آن كشور احترام مي‌گذاريم.
الدستور: آيا اميدواريد اخوان المسلمين با رسيدن به حاكميت، بتواند بعد از ايران، نمونه جديدي را از حاكميت اسلامي ارائه دهد؟
اماني: در خلال 30 سال گذشته در پي پيروزي انقلاب اسلامي ايران، نمونه‌هاي مختلفي از حاكميت اسلامي در مقابل نظام‌هاي غربي شكل گرفته است تا بتواند جنبش و خيزش سياسي، اقتصادي، فرهنگي و تمدني را به مقصد برساند و نمونه ايران اسلامي به الگوي مورد پيروي ملل جهان اسلام تبديل شده است. با اين وجود، هر كشوري حسب شرايط آن، شيوه و ويژگي‌هاي خاص خود را در اجراي حاكميت اسلامي دارد.
الدستور: برخي با اشاره به نمونه ايراني، قصد دارند ملت مصر را از برپايي حكومت اسلامي بترسانند. نظر شما چيست؟
اماني: اين عده از جنجال آفرينان در اشتباه هستند. آنان بايد بدانند كه حكومت اسلامي در ايران، راه پيشرفت و توسعه عظيم كشور در عرصه‌هاي مختلف علمي، فناوري و اقتصادي را گشوده و قبول ندارم كه همه افراد ليبرال به ايران هراسي دامن مي‌زنند. اينگونه تبليغات منفي را اكثراً رسانه‌هاي غربي هدايت مي‌كنند.
الدستور: آيا با تشكيل حكومت جديد در مصر، ايران آرزوي همپيماني با آن را دارد؟
اماني: ما اميدوار به روابط طبيعي بين دو كشور و فراهم شدن زمينه همكاري سالم سياسي، اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي بين دو ملت هستيم. ايران و مصر دو كشور مهم منطقه هستند و هيچ كس نمي‌تواند اين دو را در معادلات ناديده بگيرد. اميدواريم مصر بعد از سالها حاشيه‌نشيني به خاطر سياست‌هاي رژيم مبارك كه مغاير با مصالح مصر و تامين كننده منافع آمريكا و صهيونيست‌ها بوده است، جايگاه واقعي خود را بازيابد.
نشر مذهب تشيع در مصر دروغي بيش نيست
الدستور: برخي بيم آن را دارند كه با گشايش باب مصر به روي گردشگران ايراني بويژه جهت زيارت مراقد اهل بيت عليهم السلام، تفكر شيعي در اين كشور گسترش يابد؟
اماني: طرف‌هاي مختلفي و در رأس آنها آمريكا تلاش دارند مانع از نزديكي دو ملت بشوند و اين امر به خاطر كراهت از ايران و ايراني نيست؛ بلكه ريشه كراهت به مصر بر مي‌گردد. نشر مذهب تشيع، دروغي بيش نيست. ما اين نوع تبليغات را اهانت آشكار به ملت مصر مي‌دانيم؛ زيرا كسي به مجرد تماس با گردشگر خارجي، عقيده خود را تغيير نمي‌دهد. سال 2011 ميلادي، بيش از 9 ميليون ايراني از كشورهاي مختلف بازديد كردند كه در اين بين، بيش از 6 ميليون نفر به كشورهاي سُنّي مذهب مثل عربستان، امارات، سوريه و تركيه سفر كردند. هيچ دولتي از بلاد اهل سنت به اين مسئله فكر نكرده است. مخالفان نزديكي دو كشور به اين موضوع دامن مي‌زنند.
الدستور: ايران متهم است كه از مشايخ طريقت‌هاي صوفي مصر، حمايت مي‌كند؟
اماني: بخشي از اين اتهامات، ريشه در اختلافات داخلي مصر بين برخي طرف‌ها با پيروان آيين صوفي دارد. كما اينكه ادامه زنجيره و سياست ارعاب مصري‌ها از ايران مي‌باشد. اين نوع اتهامات كاملاً بي اساس است. ضمن اينكه روابط ما به گروه خاصي محدود نمي‌شود و هيئت‌هاي مختلف مردمي مصر كه طي ماه‌هاي بعد از انقلاب اين كشور به ايران سفر كردند، داراي تنوع سياسي، اجتماعي، مذهبي و فرهنگي بوده‌اند. مهمانان مصري متشكل از مردان و زنان سياسي، اقتصادي، علمي، هنري، رسانه‌اي، سلفي، صوفي و حتي لائيك بودند.
الدستور: آيا ايران در تعامل با گروه سلفي در مصر مشكلي دارد؟
اماني: ما به حق هر گروه سياسي و ديني جهت فعاليت در مصر و ابراز ديدگاه خاص خود به اين جامعه، احترام مي‌گذاريم. حسب ظاهر امر، سلفي‌ها بيشترين گرايش را به اسلام دارند و اين مسئله جاي احترام دارد. اين عده از نيروهاي مهم در صحنه سياسي مصر به شمار مي‌آيند. ما اميدواريم مجلس آينده مصر، نمايندگان همه طيف‌هاي سياسي را در برگيرد.
الدستور: نقش ايران در برگزاري مراسم عزاداري اخير شيعيان مصر در مسجد رأس الحسين عليه السلام به مناسبت روز عاشوراء چه بود؟
اماني: من در آن تاريخ در قاهره نبودم و مرخصي خود را در ايران مي‌گذراندم. خبر مراسم مذكور را از رسانه‌ها شنيدم. بايد تاكيد كنم كه برگزاري چنين مراسمي در قاهره، سابقه دار بوده و در زمان مبارك نيز در حرم رأس الحسين و سيده زينب عليهما السلام، انجام مي‌شد. هر فرد مسلماني بايد بتواند محبت و مراتب ارادت خود را نسبت به اهل بيت عليهم السلام ابراز كند و اين امر، عمل به سنّت و توصيه قرآن مجيد مي‌باشد كه مسلمانان را سفارش كرده است تا در شادي و اندوه رسول الله صلي الله عليه و آله شركت كنند. البته بايد تاكيد كنم كه حضور شيعيان مصر بر سر مراقد اهل بيت عليهم السلام، موضوع داخلي مصر مي باشد و به ايران ارتباطي ندارد.
الدستور: آيا ايران در تأسيس حزب تحرير مصري به رياست دكتر احمد راسم النفيس از افراد بارز شيعي نقشي داشته است؟
اماني: بار ديگر تكرار مي‌كنم كه اينگونه امور به خود مصر مربوط مي‌شود؛ ولو اينكه باني آن فردي شيعي است. اين حزب، مصري و مؤسس آن نيز شهروندي مصري مي‌باشد و درخواست مجوز قانوني كرده است. سؤال از من در اين باره جاي تعجب دارد؛ بويژه اينكه اين مسئله نه از نزديك و نه از دور هيچ ربطي به ما ندارد.
الدستور: ولي برخي محافل سياسي و رسانه‌اي مدعي هستند كه وي مورد حمايت مالي شماست؟
اماني: ما هيچ ارتباط و نه هيچ اطلاعي از اين امور نداريم.
الدستور: آيا مصر بعد از انقلاب، صحنه رقابت نشر شيعه ايراني و وهابي سعودي شده است؟
اماني: مردم مصر بسيار بزرگتر از آن است كه متأثر از اينگونه تلاش‌هاي مذهبي شود و كسي توان آن را ندارد كه اين ملت را شيعي يا وهابي سازد.
الدستور: برخي ايران را متهم مي‌كنند كه سعي دارد با استفاده از مشكلات اقتصادي مصر و طرح موضوع 5 ميليارد دلار سرمايه گذاري، وارد عرصه مصر شود؟
اماني: ايران و مصر داراي مناسبات رسمي نيستند و موضوع سرمايه گذاري كه اخيراً مطرح شده، مربوط به تجار ايراني مي‌باشد. فرد تاجر با احتساب سود و زيان، همواره آزاد است و اين اختيار را دارد كه با سرمايه‌اش به سراغ كشور مطلوب برود. دولت تهران هيچ نقشي در اين باره ندارد. سرمايه دار ايراني فكر مي‌كند كه مي‌تواند از فرصت‌هاي موجود در مصر استفاده كند.
الدستور: اما سرمايه دار ايراني، بدون چراغ سبز مراجع رسمي نمي‌تواند در صحنه مصر فعاليت كند؟
اماني: تجار و بازرگانان ايراني بدون دخالت حكومت به سرمايه گذاري مي‌پردازند. مثلاً امارات كشوري است كه تجار ايراني بيشترين سرمايه گذاري را در آن كشور دارند.
غرب در پي دخالت نظامي گسترده‌تري از ليبي در سوريه است
الدستور: با توجه به سياست دوگانه ايران و حزب الله در قبال انقلاب‌هاي عربي (نمونه سوريه و بحرين)، چهره تهران و حزب مزبور نزد مردم عرب به شدت آسيب ديده است؟
اماني: سوريه متاسفانه با تبليغات منفي وسيعي مواجه بوده و واقعاً توطئه بين‌المللي بزرگي بر ضد آن كشور در حال شكل گيري است. رسانه‌ها به پخش تصاوير و گزارشات از كشته‌هاي افراد مسلحي مي‌پردازند كه حملات مسلحانه به ارتش سوريه را در دستور كار دارند. در حاليكه همين رسانه‌ها از پخش تصاوير قربانيان نظاميان و ماموران امنيتي سوريه خودداري مي‌كنند. از سوي ديگر، دولت سوريه تحت فشار سنگين طرف‌هاي غربي قرار دارد و آنان روي حوادث سوريه تمركز كرده و به وقايع ساير كشورهاي درگير تظاهرات و اعتراضات مردمي كه شديدتر از سوريه مي‌باشد، توجهي ندارند. مايلم در اينجا تاكيد كنم كه مردم سوريه مثل ساير ملل، حق تظاهرات مسالمت آميز و پيگيري مطالبات اصلاح طلبانه خود را دارد و اين امر مورد حمايت ماست. اما اصرار بر لزوم كناره گيري آقاي بشار اسد، نشانگر آن است كه غرب به بهانه تظاهرات مردم، قصد دخالت نظامي در سطحي گسترده‌تر از دخالت سازمان ناتو در ليبي را دارد. سؤال اينجاست كه آيا با ورود نظامي ناتو به سوريه، تعداد قربانيان سوري كمتر از وضع فعلي خواهد بود؟ ما بر اين باوريم كه نبايد اجازه داده شود تا وضع وخيم‌تر از حالا شود. ما معتقديم كه هرگونه تلاش آمريكا و اروپا جهت مداخله در اين وضعيت در راستاي تامين مصالح رژيم صهيونيستي خواهد بود؛ مخصوصاً اينكه با حذف مبارك در مصر به عنوان مهمترين و بزرگ‌ترين همپيمان آنان، تمركز روي سوريه جهت حذف آن كشور از محور مقاومت در دستور كار قرار دارد.
هرگونه دخالت نظامي در سوريه منطقه را به انفجار مي‌كشاند
الدستور: آيا در صورت مداخله نظامي ناتو در سوريه، ايران كمك تسليحاتي به سوريه خواهد كرد؟
اماني: وضعيت بسيار پيچيده است و نمي‌توان از قبل در اين باره نظر داد. اما بار ديگر تاكيد دارم كه هرگونه دخالت بيگانه در سوريه، تمام منطقه را به انفجار خواهد كشاند و فكر نمي كنم كه سازمان ناتو قبل از انديشيدن به هر نوع حمله نظامي به سوريه، مواضع جمهوري اسلامي ايران يا حزب الله را در محاسبات و معادلات خود در نظر نگيرد.
حمله به ايران يك "لطيفه" است
الدستور: موضع تهران در قبال دولت‌هاي عربي در صورت هرگونه حمله نظامي آمريكا يا اسرائيل به تأسيسات اتمي ايران چه خواهد بود؟
اماني: چنانچه آمريكا يا رژيم صهيونيستي بي عقلي كرده و ايران را مورد حمله قرار دهند، حتماً از نتيجه اقدام خويش بسيار پشيمان خواهند شد و بهاي بسيار سنگيني را بابت آن خواهند پرداخت. مايلم به نكته مهمي در اين رابطه اشاره كنم. كثرت تهديد به حمله عليه ايران به يك لطيفه تبديل شده و در واقع، مثل فردي مي‌ماند كه رؤياي خريد خانه را دارد؛ در حالي كه هيچ پولي براي اين اقدام در اختيار ندارد و فقط يكسره و هرشب دور هم مي‌نشينند و راجع به آن حرف مي‌زنند! من فكر مي‌كنم كه قضيه حمله به ايران، آرزوي كساني است كه فاقد امكانات لازم براي تحقق آن مي‌باشند. بي شك هرگونه حمله به ايران، احساس نفرت و انزجار از آمريكا را نزد مردم منطقه تشديد خواهد كرد و اگر آمريكا و رژيم صهيونيستي پيش از بروز انقلاب‌هاي عربي با صدها مشكل در اين زمينه روبرو بودند، اكنون با وقوع اين انقلاب‌ها، آنان با هزاران مشكل لاينحل مواجه خواهند شد؛ براي اينكه آنها از ميزان نفرت ملل منطقه در قبال خود به خوبي آگاهند.
آمريكا در حمله به ايران از بسته شدن كانال سوئز در هراس است
در شرايط كنوني، ديگر حكومت‌هاي منطقه نيز قادر به مهار احساسات و واكنش‌هاي مردمي نخواهند بود. همچنين همه از جمله مترصدين در كمين ايران به اين نكته مهم واقفند كه در صورت حمله به ايران امكان بسته شدن تنگه هرمز از جمله محتمل ترين حالات است. اما آنان مي‌دانند كه بعد از اين انقلاب‌ها موضوع به همين جا بسنده نخواهد شد. براي اينكه آنان (آمريكا و اسرائيل) احتمال قيام خشمناك ملت مصر براي بستن كانال سوئز را در زمان حمله به ايران را نيز وارد محاسبات خود كرده‌اند و اكنون از حمله به ايران بيشتر مي‌ترسند. به همين دليل، آنها قبل از هر نوع تجاوز به اهدافي در داخل ايران، ناگزيرند هزاران مرتبه بيشتر از قبل بيانديشند.
در صورت حمله به ايران هيچ پايگاه نظامي آمريكايي در منطقه در امان نخواهد بود
الدستور: در صورت وقوع حمله‌اي عليه ايران، آيا شما به پايگاه‌هاي نظامي آمريكا در خاك قطر، بحرين و عربستان متعرض خواهيد شد؟
اماني: ايران اساساً به جنگ فكر نمي‌كند و مي‌خواهد با همه كشورهاي منطقه به منظور نيل به منافع مشترك، همكاري كند. اما اگر خداي ناخواسته هرگونه حمله‌اي به ايران انجام گيرد، ديگر موضوع از دست همه كشورها خارج شده و كل منطقه تحت تاثير قرار خواهد گرفت و ديگر هيچ پايگاه نظامي آمريكا كه نقشي در اين تجاوز داشته است، از واكنش و ضد حمله ايران در امان نخواهد بود. باز تاكيد مي كنم كه موضوع جنگ از چهارچوب احتمالات خارج گشته و امري بعيد مي باشد؛ بويژه اينكه آمريكا از خلال جنگ هاي خود عليه عراق و افغانستان به دستآوردي نرسيده است تا در انديشه جنگي تازه بر ضد كشوري در اندازه ايران باشد. كما اينكه آمريكا پليسي جهاني نمي باشد و هزاران كيلومتر به دور از منطقه بوده و احدي اين را نمي پذيرد كه آن كشور بخواهد جنگي عليه ايران راه اندازي كند.
الدستور: آيا سازمان موساد اسرائيل در نفوذ به داخل ايران و انجام ترور و انفجار موفق بوده است؟
اماني: رژيم صهيونيستي در اجراي عمليات ترورهاي اخير عليه دانشمندان هسته‌اي ايران، موفقيتي داشته است؛ اما اين عمليات تروريستي از سوي آن رژيم به خاطر ضعف در امكانات امنيتي و نظامي آن، كاهش يافته است.
الدستور: حقيقت اختلافات مطرح شده بين جناب آقاي احمدي‌نژاد رئيس جمهور و جناب آقاي علي لاريجاني رئيس مجلس شوراي اسلامي در پي حمله به سفارت انگليس در تهران چيست؟
اماني: حمله به آن سفارت به خاطر انزجار مردم ايران از انگليس و سياست‌ها و عملكرد دولت آن كشور بوده است. لذا كنترل اوضاع از دست نيروهاي انتظامي در برابر مردم خشمگين و تظاهر كننده در برابر سفارت انگليس خارج شد. مجلس شوراي اسلامي به مثابه نماينده مردم ايران، موضع حمايت جويانه از اين حركت اتخاذ كرد؛ در حالي كه دولت به عنوان مجري تعهدات و مسئوليت‌هاي قانوني و حقوقي به حمايت از نمايندگي‌هاي بيگانه برخاست. لذا اينگونه اختلاف نظرها طبيعي است؛ مخصوصاً اينكه مجلس شوراي اسلامي، متشكل از نمايندگان واقعي مردم ايران مي‌باشد.
الدستور: آيا اين رفتار جناب آقاي لاريجاني به منزله گامي در جهت كسب حمايت مردمي در راستاي جانشيني جناب آقاي احمدي نژاد در دوره آتي انتخابات رياست جمهوري نبوده است؟
اماني: اين حق جناب آقاي لاريجاني است كه به سان هر شهروند ايراني، مايل به نامزدي جهت انتخابات رياست جمهوري شود و آنچه در قضيه مذكور اتفاق افتاد، به مثابه رقابت بين آنان نيست؛ مخصوصاً اينكه دوره رياست جمهوري جناب آقاي احمدي نژاد در شرف پايان بوده و ايشان ديگر از لحاظ قانوني نمي‌توانند مجدداً نامزد شوند.
