در انتخابات چنين روزي در آفريقاي جنوبي در سال 1994 همه افراد از هر نژاد ومذهبي ،حتي افراد غير شهروند حاضر در اين کشور در آن سال تنها با شرايط سني بيش از 18 سال اجازه يافتند در انتخابات آزاد در اين کشور شرکت کرده وضمن انتخاب کنگره ملي آفريقا (حزب ANC ) بعنوان حزب پيروز،آقاي نلسون ماندلا به واسطه راي مردم به حزب کنگره ملي ، در روز 10 ماه مي ميلادي سال 1994 بعنوان رئيس جمهور منتخب انتخاب شد.

مردم آفريقاي جنوبي با شور و شوق زيادي روز آزادي را جشن مي گيرند. بسياري از رويدادهاي اجتماعي در سراسر کشور رخ داده و در اين روز مردم در سراسر کشور ودر مراسم وجشن هاي خود به اداي احترام نسبت به همه کساني که جان خود را براي به دست آوردن آزادي براي آفريقاي جنوبي در آن سال ها از دست دادند، مي پردازند.

لذا روز 27 آوريل هر سال بعنوان يکي از بزرگترين جشن هاي ملي و نشانه صلح، وحدت ، حفظ دستاوردهاي ملي وکرامت انساني در اين کشور مي باشد.

از نگاه مردم اين کشورمسير منتهي به دموکراسي، يک راه طولاني و دشوار بوده است . از روزي که در سال 1652 اقليت سفيد پوستان هلندي از طريق منطقه امروزي کيپ تاون پا به اين کشور گذاشتند وتمام مردم بومي اين کشور را تحت سلطه خود درآورده وپس از آن همه مردم از حق انتخاب محروم نمودند وتنها اقليتي محدود بر اکثريتي سلطه يافتند و لذا اين کشور در سال هاي بعد اگر چه کشوري مستقل بود ،ليکن کشوري آزاد ودموکراتيک براي تمام ساکنين خود نبود.وبه همين دليل به زودي گروه هاي کوچک وبزرگ که از ورود به فعاليت هاي سياسي واجتماعي محروم بودند شروع به اعتراض ومبارزه نمودند،واين در حالي بود که اقليت سفيد که وارد مناطق سياه پوستان شده بودند از پذيرفتن حداقل هاي حقوقي براي اکثريت سياه پوست سرباز زده واز حقوق وفرصت هاي برابر آنان را محروم کردند.

با اين حال، کنگره ملي آفريقا در نشستي که در سال 1955 در کيپ تاون برگزار شد کليه قوانين ناعادلانه آپارتايد را به چالش کشيده وضمن تبيين منشور تائيد شده آزادي ، آفريقاي جنوبي را متعلق به همه کساني دانست که در آن زندگي کرده (اعم ازسياه، سفيد ورنگين پوست) و تاکيد نمود هيچ دولتي نمي تواند ادعا اقتدار کند مگر اينکه اراده وخواست مردم در قالب انتخابات تداعي شود.

با اين حال در اين دوره وتوسط آپارتايد در سال 1961 آفريقاي جنوبي تبديل به جمهوري شد وسي ويکم ماه مي ميلادي روز تعطيل ملي (روز جمهوري) اعلام شد، ليکن با توجه به شروع مقاومت واعتراض ،اين روز توسط هيچ يک از گروه ها آفريقاي جنوبي اعتبار پيدا نکرده وجشني در آن برگزارنشد وپس از آن شاخه نظامي کنگره ملي آفريقا وارد فاز مبارزات ومقاومت هاي مسلحانه برعليه رژيم نژادپرست آفريقاي جنوبي شد؛واين درحالي بود که بسياري از رهبران ومبارزان، دستگير، زنداني ،تبعيد ويا در زندان هاي آپارتايد مورد شکنجه قرار گرفتند.

ازسال 1976 به بعد به مبارزه براي آزادي اوج گرفت. قيام مردم سووتو در اين سال سبب افزايش برخوردها ودرنوع خود ورود سازمان هاي بين المللي بعنوان شاهد ستيزه جويي دولت آپارتايد برعليه مردم شد ومباحث نژاد پرستي وعدم رعايت حد اقل هاي حقوق بشري در آفريقاي جنوبي در ميان سازمان هاي حقوق بشري وسعت گرفت وهمزمان جنبش هائي براي احياء حقوق کارگران ،زنان، دانشجويان و... شکل گرفت وکليسا نيز ديگر نمي توانست به مانند گذشته در برابر نابرابري هاي نظام آپارتايد ساکت مانده ولذا مبارزه براي نيل به آزادي بزرگ وارد مسير جديدي شد.

در همين حال درسال 1984، دولت در طرح ارسالي به پارلمان عنوان کرد که تنها سفيد پوستان ،رنگين پوستان وهندي ها اجازه راي دادن ومشارکت سياسي واجتماعي دارند واز ارائه حق راي به سياه پوستان که اکثريت غالب را داشتند مجدداً سرباز زد واز فرمول سياسي اجازه ورود رنگين پوستان در مشارکت مدني وايجاد تفرقه وتشدد در جامعه براي حل مشکلات وخروج از انسداد سياسي کشور استفاده نمود که البته نتيجه اي نداده وبه شکست منجر شد.در همين زمان جبهه متحد دموکراتيک (UDF)، که در سال 1983 آغاز به کار نمود، بيش از 600 سازمان را بعنوان اعتراض گردهم آورده وتقاضاي اصلاح اين قانون را به پارلمان ودولت ارائه نمودند و لذا در ادامه در سال 1985 يک دولت اضطراري در تلاش براي سرکوب نهضت آزادي تشکيل شد.حکومت نژاد پرست آپارتايد درحالي که در سال 1988 به يک بن بست رسيده بوده است. به دنبال راهي براي خروج از بحران وانسداد سياسي و انزواي بين المللي ،مذاکره با رهبران کنگره ملي آفريقا را آغاز نمود .به تبع آن و پس از اجماع کنگره ملي آفريقا، حزب کمونيست آفريقاي جنوبي(SACP)، کنگره پان آفريقايي(PAC)و ساير سازمان ها در تاريخ 2 فوريه 1990 قانون اساسي غير نژادپرستانه را ارائه نمودند. و سرانجام پس از توافق در سال 1993 قانون اساسي مطلوب اکثريت مردم به تصويب رسيد.

پس ازطي مراحل تصويب قانون اساسي جديد نهايتا در تاريخ 27 آوريل 1994، مردم راي خود را در اولين انتخابات دموکراتيک در اين کشور به صندوق انداختند واولين رئيس جمهور منتخب تمام شهروندان آفريقاي جنوبي در قالب انتخاباتي آزاد وبر پايه قانون اساسي غير نژادپرستانه انتخاب شد.

پس اين روز براي تمام مردم آفريقاي جنوبي نه به عنوان يک روز ملي وتعطيلي عمومي بلکه به عنوان روزي که راه براي ورود تمام مردم در فعاليت هاي اجتماعي وسياسي باز شد ارزشمند مي باشد.

اهميت روز آزادي

در اهميت روز آزادي همين بس که هم اکنون مردم آفريقاي جنوبي بر اين باورند که در اين روز کشور از يک دوره زماني طولاني استعمار و سلطه اقليت سفيد پوست بر اکثريت سياه پوست ورنگين پوست رهائي يافته وراه براي مشارکت هاي مدني واتحاد تمام گروه ها ونژاد ها ي ساکن در اين کشور به منظور نيل به کشوري پيشرفته وبرخوردار از سطح توسعه بالا براي همه اقشار ونسل هاي بعدي باز شده است .و نويد توسعه ودمکراسي براي ساير کشورهاي قاره آفريقا بعنوان يک الگوي سازنده از مشارکت گروه هاي مختلف در سازندگي وپيشرفت وجذب سرمايه گذاري خارجي و از طرفي بعنوان يک کشور مستقل و آزاد براي ارتباط سازنده با تمامي کشورهاي جهان در سايه مشارکت واتحاد ملي را مي دهد.

همه ساله در چنين روزي مردم آفريقاي جنوبي ضمن احترام به کساني که در اين مسير ودر جهت نيل به آزادي وبرقراري نظامي براي حضور ومشارکت آحاد مردم در آفريقاي جنوبي تلاش نمودند ،هشياري خود را جهت عدم بازگشت به آموزه هاي نژادپرستانه دوچندان کرده وبراي نسل هاي جديد نيز اين داستان بزرگ آزادي را بازگومي نمايند .برنامه هاي مناسبتي که در اين روز در سراسر آفريقاي جنوبي ومخصوصا در مراکز ايالت هاي بلوم فونتن ،کيپ تاون و خاتنگ برگزار مي شود ،شامل :

- پيام نسلون ماندلا به مناسبت روز بزرگ آزادي ونيز رئيس جمهور ورئيس کنگره ملي آفريقا

- برگزاري ميزگردهاي تخصصي در راديو وتلويزيون هاي ملي ومحلي

- واکاوي تاريخ آپارتايد براي جوانان ونسل هاي جديد

- برپائي رژه ومانورنيروهاي هوائي ،زميني ودريائي واداي احترام به شهداي روز بزرگ آزادي

- اداي احترام به شهداء وبازماندگان مبارزات برعليه رژيم آپارتايد در سرتاسر کشور

- درج مقالات ومصاحبه با مبارزان بر عليه رژيم آپارتايد در روزنامه ها ونشريات ادواري ومحلي

- برپائي جشن ها ي محلي وبرپائي کنسرت هاي موسيقي وکارناوال هاي شادي در سطح شهر

---