واحد مركزي خبر- نويسنده و روزنامه نگار انگليسي، آينده مصر را متعلق به اسلامخواهان دانست.
شبكه تلويزيوني يورونيوز گزارش داد: يك سال پس از انقلاب، مصر همچنان تحت سلطه نظاميان و ناآرام است.
روز يازدهم فوريه سال دو هزار و يازده، مصري ها در ميدان التحرير كناره گيري حسني مبارك از قدرت را جشن گرفتند.
كناره گيري مبارك از قدرت خواست تظاهركنندگان مصري بود و تحقق اين خواسته به معناي تغيير نظام قاهره بود.
به اين ترتيب معترضان مصري در برابر رئيس جمهوري كه حتي تا يك روز قبل از سقوطش به قدرت چسبيده بود اما از سوي ارتش رها شده بود به پيروزي رسيدند.
از آن زمان، اين شورايعالي نيروهاي مسلح است كه در عمل مصر را اداره مي كند.
مصري ها براي اولين بار در چند ده سال اخير توانستند در انتخاباتي شفاف راي دهند و پارلماني با اكثريت اسلامخواهان از اين انتخابات بيرون آمد.
اسلامخواهان مصري بيش از دو سوم كرسي هاي پارلمان مصر را به خود اختصاص داده اند.
جان برادلي نويسنده و روزنامه نگاري كه در سال دو هزار و هشت انقلاب مصر را پيشگويي كرده بود معتقد است پيروزي اسلامخواهان در انتخابات مصر قابل تصور بود.
برادلي مي گويد: انتخابات مصر نه آزاد بود و نه عادلانه زيرا اسلامخواهان سه دهه تجربه داشتند و از شبكه گسترده سياسي و اجتماعي برخوردار بودند.
اين در حالي است كه ليبرال ها تازه احزاب خود را تاسيس كرده بودند.
يكي از مشكلات اين است كه گفته مي شود سلفي ها و تندروها كمك هاي شاياني از كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس دريافت كردند. وي در اين باره كه بر چه اساسي معتقد است انتخابات مصر، پيروزي واقعي براي انقلابيون اين كشور نبود گفت: زيرا اگر از لحاظ فني صحبت كنيم بايد بگوييم كه در مصر انقلاب رخ نداد بلكه در اين كشور كودتاي نظامي رخ داد.
نظامياني كه از سال هزار و نهصد و پنجاه و دو مصر را اداره مي كنند رئيس جمهور را قرباني كردند و اسلامخواهان خلا سياسي ايجاد شده را پر كردند.
در اين انتخابات، حزب تاسيس شده از سوي انقلابيون فقط دو درصد آرا را به خود اختصاص داد.
به اين ترتيب نمي توان از جنبشي انقلابي و پيروزي انتخاباتي در مصر براي انقلابيون سخن گفت.
وي در اين باره كه چه آينده اي در انتظار مصر است گفت: آينده مصر اساسا به اسلامخواهان تعلق دارد و پاياني غير از اين وجود ندارد.
اگر موج دوم انقلابي از سوي مردم مصر عليه قدرت نظاميان به راه بيفتد، اسلامخواهان چاره اي جز قرار گرفتن در كنار مردم نخواهند داشت و نتيجه نيز پيروزي اسلامخواهان خواهد بود اما اگر موج دوم انقلابي به راه نيفتد، معاهده كنوني بين اسلامخواهان و قدرت نظامي كنوني ادامه خواهد يافت و اين امر با پيروزي اسلامخواهان تعبير خواهد شد و به هر حال وضع به زيان ليبرال ها خواهد بود.
