همشهريآنلاين- ماهها از به ثمر رسيدن تلاش هاي مخالفان براي سرنگوني «معمر قذافي»، ديكتاتور اين كشور مي گذرد؛ اما بحث در مورد اين انقلاب همچنان در محافل مختلف تازه است. در اين ميان، اخيراً توجه رسانه ها به زني معطوف شده كه در سرنگوني قذافي نقشي كليدي داشته است.
به گزارش همشهري آنلاين؛ «نرمين ناجي الشريف» كه توسط معارضين «بوحريد ليبيا» ناميده مي شود، طي چند روز اخير به شدت مورد توجه رسانه هاي جهان عرب و به ويژه ليبي قرار گرفته است.
تابناك در اين مورد نوشت:
* رسانه هاي كشور ليبي و جهان عرب، «نرمين ناجي الشريف» را زني مي دانند كه پايه هاي ديكتاتور «معمر قذافي» ديكتاتور سابق ليبي را لرزاند.
* خبرنگاري كه براي گفتگو با وي به بندر «جرجيس» در تونس رفت، درباره وي مي گويد: «او در ابتدا مسئول وارد كردن و رساندن دارو و غذا به انقلابيون ليبي بود و مدتي بعد مسئول انتقال و رساندن سلاح به انقلابيون شد. او با استفاده از يك قايق كوچك، سلاح را از شهر "مصراته" به بن غازي مي رساند. اگر او نبود، انقلابيون از نبود دارو و غذا در برابر ارتش رژيم قذافي شكست مي خوردند».
* وي ادامه مي دهد: «او تاكنون ده ها بار مورد حمله و در معرض ترور قرار گرفت اما جان سالم به در برد و به مبارزه عليه رژيم سابق ليبي ادامه داد تا اينكه انقلاب ليبي به ثمر رسيد و پيروز شد».
* اين خبرنگار همچنين مي گويد: «از لحظه اي كه براي انجام گفتگو نشستيم، مدام تلفن همراهش زنگ مي خورد. يك بار عضو شوراي ملي انتقالي ليبي بود و يك بار ديگر يكي از وزراي دولت جديد ليبي و دفعه اي ديگر يك شهروند ساده كه حقوقش پايمال شده و براي رسيدن به حقوق خود به او زنگ زده بود».
* «نرمين ناجي الشريف» ۴۰ ساله در حال حاضر معاون رئيس اتحاديه كارگران مستقل ليبي نيز هست. او مانند بيشتر زنان ليبي، زني قديمي نيست بلكه مانند مردان مبارز، همواره در ميدان است. او لحظه به لحظه انقلاب ليبي را به ياد دارد.
* به اعتقاد اين زن قهرمان ليبيايي، انقلاب ليبي دقيقا ۱۵ فوريه سال گذشته آغاز شد، يعني زماني كه اهالي شهر «بنغازي» مقابل مركز امنيتي شهر تجمع كرده و خواستار آزادي وكيل سرشناس، «فتحي ترابيل» شدند. شعارهايي كه عليه رژيم قذافي سر داده شد اوضاع را متشنج تر كرد و انقلاب به ديگر شهرها كشيده شد.
* نرمين مي افزايد: «هنگامي كه سلاح ما در شهر "الزاويه" به پايان رسيد، اين شهر به دست نيروهاي قذافي افتاد؛ اما ما باز هم قدرت گرفتيم. البته مصري ها هم خيلي به ما كمك مي كردند و براي ما غذا و دارو ارسال مي كردند. بسياري از مصري ها هم به آوارگان ليبيايي كمك مي كردند».
* وي در مورد نقش زنان در انقلاب ليبي مي گويد: «نقش آن ها در ابتدا فقط به تهيه غذا براي مبارزان محدود مي شد؛ اما پس از انقلاب وضعيت فرق كرد و اكنون زنان ليبي خيلي فعال تر شده اند. نيروهاي ارتش قذافي در دوران انقلاب به بيش از ۲۰۰ زن تجاوز كردند. اكنون گروهي از زنان مسئول پيگيري آن پرونده هستند تا افراد متجاوز بازداشت و محاكمه شوند».