جام جم آنلاين- تصميم مقامات مصري مبني بر توقف صادرات گاز به اسرائيل ـ چه سياسي و چه بازرگاني باشد ـ تصميم شجاعانه‌اي است كه گوياي تغيير بزرگ مصر انقلابي در قبال روابط اين كشور با اسرائيل و عادي‌سازي روابط اقتصادي با اين رژيم است.
تصميمي كه في‌نفسه مي‌تواند مقدمه لغو توافقنامه كمپ ديويد يا اصلاح آن مطابق با منافع مصر باشد. درست است كه صادر كردن گاز به فلسطين اشغالي در پروتكل‌هاي توافقنامه مذكور گنجانده نشده است و اسرائيل شروط خود را به مصر تحميل مي‌كرده و گاز مصر را ارزان‌تر از قيمت واقعي آن مي‌برد، اما متاسفانه حكومت سابق مصر نيز اين شرايط را پذيرفت، زيرا از اين قراردادها تعدادي از مزدوران نظام سابق بهره‌برداري مي‌كردند.
هنگامي كه تني چند از بازرگانان فلسطيني با سران اسرائيل در زمينه صادر نمودن گاز غزه به موازات خط لوله گاز مصري به اسرائيل مذاكره مي‌كردند و دريافتند گاز مصر با قيمتي كمتر از دوسوم قيمت جهاني آن به اسرائيل به فروش مي رسد، بسيار تعجب كردند.
تعجب آنها زماني بيشتر شد كه فهميدند رژيم صهيونيستي مي‌خواهد گاز غزه را نيز به همان قيمت خريداري كند. طرف اسرائيلي حتي پيشنهاد قيمت بالاتري به فلسطينيان ارائه كرد، اما آنها نپذيرفتند و نخواستند گازشان كمتر از قيمت بازارهاي جهاني به فروش برسد.
حتي يك‌بار ابراهيم يسري سفير مصر اين مساله را به دادگاه عالي مصر ارجاع داد تا موضوع صادرات گاز به اسرائيل متوقف شود؛ اما رژيم حسني مبارك به اين حكم قضايي عمل نكرد و صادرات گاز به رژيم صهيونيستي همچنان ادامه يافت.
ملت مصر با فروش گاز سرزمينشان به اسرائيل با قيمتي اندك در حالي كه خود مردم بايد به قيمت بالاتري آن را خريداري كنند، مخالف هستند حتي مصر در هفته‌هاي اخير با بحران سختي درخصوص كمبود گاز در داخل شهرهايش مواجه بوده است.
اين به آن معناست كه رژيم صهيونيستي گاز مصر را با قيمتي نازل مي‌خرد و از آن استفاده مي‌كند، در حالي كه مردم مصر به طور كامل از همان گاز محروم هستند.
خط لوله گاز مصر كه از منطقه سينا به اسرائيل صادر مي‌شود، سال گذشته بيش از 14 بار هدف حمله و انفجار قرار گرفت و تمامي تلاش‌هاي حكومت مصر در حمايت از اين خط لوله با شكست مواجه شد.
به همين دليل، «ليبرمن» وزير خارجه رژيم صهيونيستي لغو قرارداد فروش گاز مصر به اسرائيل را موضوع بسيار خطرناكي مي‌داند. او كه به تهديد مصر شهرت دارد، اكنون نظر بدبينانه خود را ارائه مي‌دهد.
اين در حالي است كه بنيامين نتانياهو ، نخست‌وزير اسرائيل از اظهارنظر عليه مصر در واكنش به اين مساله خودداري كرده است.
اسرائيل از مصري كه از ذلت و خواري خارج شده و در فضاي كرامت و بزرگي قرار گرفته است و با يك انقلاب مردمي خود را از بند رهانيده باشد، بيم دارد.
چراكه خوب مي‌داند مصر جديد منبعث از پارلمان منتخب و تاييد مردمي، سياست‌هاي رژيم صهيونيستي آمريكا را همچون نظام فاسد و ديكتاتور گذشته نخواهد پذيرفت.
انتقال مصر از هم‌پيمان وابسته و تابع اسرائيل (آن گونه كه در زمان حسني مبارك بود) به دولتي پيشرو كه با اسرائيل مطابق با رفتار اين رژيم و حفط حاكميت ملي خود برخورد مي‌كند، هزينه‌هاي رژيم صهيونيستي را حدود 30 ميليارد دلار در سال افزايش خواهد داد زيرا بايد استراتژي نظامي خود را به طور كامل تغيير دهد.
آيا اين ننگ نيست كه اسرائيل مصر را از ارسال نيروهاي نظامي و تانك‌هاي خود به سينا به بهانه احترام گذاشتن به توافقنامه كمپ ديويد منع مي‌كرد و در همان زمان به نوار غزه كه تابع حاكم مصر سال 1967 بود، حمله نظامي نمود و بيش از 1400 تن از فرزندان غزه را با بي‌رحمي به قتل رساند؟!
تصميم شجاعانه اخير مصر بدون موافقت شوراي نظامي حاكم بر مصر و رئيس اين شورا «حسين طنطاوي» اتخاذ نشده است به گونه‌اي كه حتي رييس شوراي نظامي به شكستن پاي هر كسي كه به مرزهاي مصر نزديك شود (كه اشاره روشني به اسرائيل داشت) تهديد نمود.
سبحان‌الله! طنطاوي، اسرائيل را تهديد مي‌كند، در حالي كه آقاي «احمد ابوالغيط» وزير خارجه حسني مبارك، كودكان و زنان در محاصره نوار غزه را تهديد مي‌كرد تا وارد مرزهاي مصر نشوند. حال آن كه آنها مقداري نان يا اندكي شير براي كودكان گرسنه‌شان مي‌خواستند.
اكنون مصر تغيير محسوسي كرده است و با بازيابي جايگاه منطقه‌اي و بين‌المللي خود، بيشتر تغيير خواهد كرد و البته اين بستگي به ملت شجاع اين كشور دارد كه بيش از 30 سال با فرآيند سازش و عادي‌سازي روابط با اسرائيل مخالفت كردند و هرگز نيز از ارزش‌هاي ملي و هويت عربي ـ اسلامي و بيزاري از اسرائيل و جنايت اين رژيم كوتاه نخواهند آمد.
انقلاب مصر در مسيري صحيح حركت مي‌كند و موفقيت‌هاي بسياري يكي پس از ديگري به دست مي‌آورد و ما را با مقاومت و پايداري و شجاعت خود با وجود تمامي تلاش‌ها و اقدامات كور ايالات متحده آمريكا و برخي كشورهاي عربي كه عليه اين كشور توطئه چيني مي‌كنند تا مسير انقلاب‌هاي عربي به انحراف كشيده شود، شگفت‌زده مي‌سازند.
آمريكا بايد تلاش بسيار كند و هزينه بالايي را براي حفظ توافقنامه كمپ ديويد و مخالفت مردمي با اين توافقنامه اختصاص دهد.
واشنگتن از اين كه مي‌بيند مصر از بند وابستگي آمريكا و غرب خود را به تدريج نجات مي‌دهد و اين حركت مي‌تواند پايان سلطه آمريكا بر منطقه و منابع نفتي گسترده اين منطقه باشد، بسيار نگران است.
تحولات منطقه مي‌تواند به نفع كشورها و قدرت‌هاي بين‌المللي جديد و در حال رشد همچون چين، هند و روسيه باشد.
مصر آمادگي بيشتري براي تغيير معادلات و توازن قدرت در منطقه دارد و مي‌تواند پيشرو كشورهاي عربي باشد و امت اسلامي را به يكپارچگي رساند.
