خبرگزاري فارس: اقدام شوراي نظامي در انحلال مجلس و تصويب متمم قانون اساسي موجب گسترش اختيارات شوراي نظامي شده و همين امر موجب شده تا بسياري همچنان شوراي نظامي را بر سر قدرت بدانند.
به گزارش فارس، روزنامه انگليسي ديليتلگراف، با انتشار مقالهاي به بهانه پيروزي محمد مرسي نامزد اسلامگرايان در مصر، عنوان كرد كه وي با وجود پيروزي در انتخابات، قدرتي در دست نخواهد داشت.
ايرانيها، اماراتيها، آمريكا، انگليس، حماس و كشورهاي مختلف جهان، پيامهاي تبريك رسمي خود را (براي محمد مرسي) ارسال كردند.
حتي اسرائيل هم اعلام كرد كه به خروجي صندوقها احترام ميگذارد. "ويليام هيگ" وزير خارجه انگليس نيز در پيامي پرشور و حرارت در اين باره گفت: من به مردم مصر به دليل احترام به روند دموكراتيك، تبريك ميگويم.
آمريكا هم از مصر خواست تا همچنان به عنوان محور صلح منطقهاي باقي بماند.
تبريكهاي ارسالي طوري بود كه گويي اخوانالمسلمون مانند هر حزب ديگر سياسي، محمد مرسي يك سياستمدار ديگر و مصر هم نظير ديگر كشورهاي دموكراتيك است.
• كسي نميداند كه قدرت در مصر در اختيار كيست
اما قطعا اينطور نيست. به يك دليل، هيچكس به درستي نميداند كه چه كسي در مصر قدرت را در اختيار دارد. همه با اين موضوع موافقند كه آن شخص قطعا "مرسي" (رئيسجمهور تازه منتخب مصر) نيست. او بايد به دو نفر در كشور جوابگو باشد: ژنرال "محمدحسين طنطاوي" رئيس شوراي نظامي و "محمد بديع" رهبر و مرشد اخوان المسلمون كه مرسي با وي بيعت كرده است.
مخالفت با دستورات نظاميان در مصر
نويسنده اين مقاله به اين نكته اشاره ميكند كه نظاميان مصر زماني محمد مرسي را دستگير كرده و به زندان انداخته بودند و حالا به عنوان اولين گروه، انتخاب وي به سمت رياستجمهوري را تبريك ميگويند. اما در صورتي كه او هم پاي خود را از محدوده تعيين شده فراتر بگذارد، جهت تفنگها دوباره به سرعت تغيير خواهد كرد و نبرد براي آينده مصر همچنان ادامه دارد.
• مقاومت بر شكنجه و سركوب پيروز است
اما در اين ميان پيروزيهايي نيز به دست آمد. پيروزي اسلامگرايان نشان داد كه مقاومت ميتواند بر شكنجه و سركوب فائق آيد. به خصوص اگر شما از خشونت دوري كنيد، كاري كه اين گروه سالها انجام داد.
شادي مصريها از پيروزي مرسي در انتخابات
آنها ثابت كردند كه نميتوان صداي مردم را به كلي ناديده گرفت. با اين حال به دليل محدوديت پيروزي، همه از ربوده شدن نتايج انقلاب واهمه داشتند، اما اين اتفاق نيفتاد. حالا اخوانالمسلمون بايد يك نكته مهم را بياموزد و آن اينكه آنها هم نميتوانند دغدغههاي مردم، رژيم سابق، مسيحيان، تجاري را كه به رقيب آنها راي دادند، را ناديده بگيرند.
نويسنده اين روزنامه عنوان ميكند كه، كساني كه نگاه خوشبينانه داشتند، فكر ميكردند كه انقلاب مصر به سرعت به مدل اصلي دموكراسي ختم ميشود و كساني هم نگاهي بدبينانه داشتند، بر اين تصور بودند كه انقلاب مصر نهايتا با يك ديكتاتوري پايان مييابد. اما هر دو گروه در اشتباه بودند.
• شصت سال ديكتاتوري نظاميان در مصر
تلگراف نهايتا به اين نكته اشاره ميكند كه 60 سال ديكتاتوري نظامي در مصر موجب گرايش هرچه بيشتر مردم مصر به اسلامگرايي شد و همه چيز مصر به جز نام ظاهري آن، پيش از اين هم اسلامي شده بود. حالا مصر محدودهاي بسيار پيچيده است، كه تمام اجزا آن هنوز بايد مورد گفتوگو قرار بگيرد، و تمام جامعه بينالملل هم ميخواهند تا در اين روند نقشي داشته باشند. سر و صدا در مصر همچنان تا مدتي ادامه خواهد داشت.
اقدام شوراي نظامي در منحل كردن پارلمان و همچنين تصويب متمم قانون اساسي در اين كشور، موجب شده تا بسياري همچنان قدرت اصلي را در اختيار نظاميان اين كشور بدانند، چراكه با قوانين فعلي رئيسجمهور مقامي پايينتر از شوراي نظامي به حساب ميآيد.