در حالي كه عربستان سعودي تا آخرين لحظه از حسني مبارك، ديكتاتور سابق مصر حمايت كرد،محمد مرسي دو روز ميهمان پادشاه سعودي و دربار رياض بود. در آستانه سفر رئيس جمهور جديد مصر به عربستان ، الشرق الاوسط،در تحليلي با عنوان «سفر مرسي به عربستان، بازآفريني تاريخ روابط رياض با اخوان المسلمين» موضوع سفر رييس جمهور مصر را به همراه تصويري از «حسن البنا» بنيانگذار انجمن اخوان المسلمين منتشر كرد كه در حال بوسيدن دست «ملك عبدالعزيز» پادشاه عربستان است.
اين سفر گرچه بيشتر به الزامات اقتصادي مصر مربوط ميشود و نياز دولت هنوز تشكيل نشده مصر به منابع مالي جديد مي باشد، ولي فاقد معناي سياسي هم نيست. سمتگيري سياست خارجي جديد مصر مناسبات اين كشور با آمريكا ،رژيم صهيونيستي، ايران و تركيه را نيز بيتاثير نخواهد نگذاشت.
مرسي پس از ورود به عربستان با شخص ملك عبدالله پادشاه اين كشور ديدار كرد . محمد القطان سفير عربستان سعودي در قاهره گفت مرسي با دقت عربستان را براي اولين سفر خارجي خود انتخاب كرد. سران دو كشور بايد يكديگر را بشناسند و درباره راههاي افزايش و تقويت همكاري هاي تجاري و سرمايه گذاري گفتگو كنند.
مرسي پس از ديدار با ملك عبدالله بن عبدالعزيز، در جمع خبرنگاران گفت: آنچه كه ميان من و پادشاه عربستان گذشت همگي به نفع منطقه و منافع دو كشور بود و جو بسيار دوستانه و مثبتي بر مذاكرات ما حاكم بود.ما از امنيت منطقه خليج (پارس) حمايت ميكنيم و امنيت اين منطقه مستلزم امن بودن مصر است.
مرسي به رسانه هاي دولتي در عربستان گفت :« در حقيقت اين نخستين سفر من به خارج از مصر است و من مشتاق بودم كه اين سفر به عربستان سعودي باشد كه دل هاي ما را به هم پيوند مي دهد و آنچه ميان ما در گفتگوها رخ داده همه در راستاي منافع اين منطقه و ثبات آن و منافع مردم مصر و عربستان بوده است.» مرسي در نهايت از رياض رهسپار مكه شد تا مراسم عمره مفرده را به جاي آورد.
در ديدار دو روزه مرسي از عربستان، توافقهايي ميان دو طرف امضا شد كه به موجب آن عربستان سقف سرمايهگذاريهاي خود را در مصر افزايش ميدهد و به اتباع بيشتري از اين كشور اجازه ميدهد تا براي جستجوي فرصتهاي شغلي به عربستان سفر كنند. بسياري از مصريها به عنوان نيروي كار در كشورهاي عرب خليج فارس كار ميكنند و سرمايهگذاريهاي اين كشورها در مصر نيز براي اقتصاد اين كشور حائز اهميت بالايي است.
مرسي پيش از آنكه به رياست جمهوري مصر انتخاب شود رهبري حزب آزادي و عدالت از گروه اخوان المسلمين را بر عهده داشت كه قديمي ترين و سازمان يافته ترين جنبش اسلامگراي اهل تسنن معاصر محسوب مي شود. اخوانالمسلمين در سال 1928ميلادي در مصر، توسط شيخ حسن البنا تاسيس شد. بر اساس گزارش روزنامه «المرصد»، در سال 1936 حسن البنا، موسس اخوان المسلمين در سفري به عربستان سعودي با پادشاه عربستان بنيانگذار آل سعود ديدار كرده بود. در اين ديدار حسن البنا به عبدالعزيز پيشنهاد كرده بود كه شاخه اي از اخوان المسلمين در اين كشور ايجاد شود اما پادشاه عربستان در جواب وي گفته بود كه همه ما اخوان المسلمين به شمار مي رويم.
در دهههاي 1950 و 1960 هزاران نفر از اعضاي جنبش اخوان المسلمين مصر براي فرار از سركوبگري جمال عبدالناصر حاكم وقت اين كشور، به عربستان پناهنده شدند. در زمان ملك فيصل، ديگر پادشاه عربستان نيز برخي از رهبران اخوان المسلمين از مصر به عربستان مهاجرت كردند و در آنجا به عنوان شخصيتهاي مهمي از آنها استقبال شد به گونهاي كه برخي از آنها به امر قضاوت و آموزش در عربستان پرداختند.روابط خوب عربستان و اخوان المسلمين و به تبع آن روابط نزديك قاهره و رياض تاثير بسزايي در تحولات كشورهاي عربي و تصميمگيريهاي هماهنگ اين كشورها خواهد داشت.
حدود يك ميليون و 600 هزار مصري در عربستان زندگي و كار ميكنند و همچنين از بزرگترين سرمايه گذاران در مصر هستند.
رسانههاي مصري در گزارشهاي خود بارها اعلام كردهاند كه سعودي ها از دستگيري و محاكمه حسني مبارك (متحد و دوست ديرينه خود) ناراحت هستند و پس از عزلش پيشنهاد كردند كه وي در عربستان زندگي كند. اين در حاليست كه مقامات سعودي هميشه اين گزارشها را رد كردهاند.
درهمين حال،نشانه هايي علني مبني بر اينكه مصريان رابطه با كشورهاي عرب خليج فارس از جمله عربستان را در مقابل رابطه با ايران ارحج مي دانند، وجود دارد. مصر و در راس آن دولت اخوان المسلمين در حال حاضر به دنبال روي اتحاد با تركيه و سعودي است.
از سوي ديگر، هاني خلف سفير سابق مصر در عربستان در گفتگو با شبكه ي "البلاد" مصر گفت: روابط ايران و مصر در ميان مهمترين مسائل مورد بحث ميان مرسي و ملك عبدالله بوده است و مرسي به توصيه هاي پادشاه عربستان در خصوص اتحاد با كشورهاي كه عربستان با آنها مخالف است، گوش خواهد كرد.
مرسي از طرف محمود احمدي نژاد رئيس جمهور ايران نيز براي حضور در نشست جنبش غيرمتعهدها در تهران در 29 اوت دعوت شده ولي هنوز آن را نپذيرفته است. مناسبات قاهره و تهران در دهه 1980 پس از انقلاب اسلامي ايران و بعد از آنكه مصر اسرائيل را به رسميت شناخت قطع شد. قيام مردمي در مصر عليه رژيم حسني مبارك و انتخاب مرسي به رياست جمهوري اين كشور به شصت سال حاكميت نظاميان بر مصر پايان داد. اين با انتخاب اين كشور براي اولين سفر خارجي خود اين پيام را داد كه قصد دارد ائتلاف منطقه اي ديرينه مصر با عربستان را حفظ كند.
عقبنشيني رئيس جمهوري مصر مقابل شوراي نظامي
در 16 ژوئن، شوراي نظامي مصر دستور داد پارلمان اين كشور منحل شود اما محمد مرسي، رئيسجمهوري منتخب مصر اين حكم را لغو كرد و دستور ازسرگيري فعاليت پارلمان را صادر كرد. سرانجام پس از چندين روز كشمكش ميان شوراي نظامي، دادگاه قانون اساسي و محمد مرسي رييسجمهور مصر در خصوص انحلال پارلمان، مرسي همزمان با نخستين سفر بينالمللي خود از زمان انتصاب پايبندي خود را به تصميم مجدد دادگاه عالي قانون اساسي مبني بر انحلال پارلمان اعلام داشت. در اين بيانيه كه پايگاه اينترنتي حزب آزادي و عدالت مصر وابسته به اخوانالمسلمين منتشر كرده، آمده است: حكم رياست جمهوري مصر مبني بر توقف انحلال مجلس و بازگشت نمايندگان به كارهاي خود در راستاي قانون و هدف از آن احترام به دستگاه قضايي و قانون اساسي مصر و به نفع ملت و منافع عالي كشور بود.درهمين حال،تظاهركنندگان از صبح جمعه به سمت ميدان «التحرير» در «قاهره» پاتخت اين كشور روي آوردند تا تظاهرات «ميليوني ايستادگي» را برگزار كنند. اين تظاهرات به دعوت احزاب و جنبشهاي سياسي و انقلابي برگزار مي شود و برخي از جنبش ها و نيروها نيز با آن مخالفت كردند. در اين تظاهرات تظاهركنندگان خواستار لغو مكمل قانون اساسي هستند كه شوراي نظامي مصر ماه پيش به سود خود و براي محدود كردن رئيس جمهور اين كشور تصويب كرد. تظاهركنندگان همچنين خواستار دور كردن نظاميان از فضاي سياسي، «سياسي» نكردن قوه قضائيه مصر، و رد حكم دادگاه عالي قانون اساسي مصر مبني بر انحلال پارلمان شدند. مرسي در پايان هفته پيش با صدور حكمي داير بر استقرار مجدد مجلس سفلي مصر، باعث نزاع با ساير نهادهاي قدرت در اين كشور از جمله دستگاه قضايي و شوراي نظامي شده بود. در دوره پس از سقوط حكومت حسني مبارك رهبر سابق مصر، اسلام گرايان برنده بيشترين كرسي ها در انتخابات مجلس شدند اما اين مجلس به دستور نظاميان منحل شد؛اين مناقشه مي تواند باعث هرج و مرج در صحنه سياسي مصر شود.