"محمود فهمي عبد الرازق هويدي " نويسنده و انديشمند مسلمان مصر، يكي از برجستهترين انديشمندان مسلمان معاصر است كه تاكنون نزديك به 20 جلد كتاب نوشته است و در بسياري از مقالات و كتابهايش ملاحظات سياسي را ناديده ميگيرد.
"محمود فهمي عبد الرازق هويدي " نويسنده و انديشمند مسلمان مصر، يكي از برجسته ترين انديشمندان مسلمان معاصر است.
وي در 29/8/1937 در استان "الجيزه " مصر، متولد شد. وي پس از سپري كردن مقاطع ابتدايي و دبيرستان وارد دانشگاه قاهره شد و در سال 1960 در رشته حقوق از اين دانشگاه فارغ التحصيل گرديد.
وي از سال 1958 ميلادي تا سال 1976 ميلادي در نشريه "الاهرام " قاهره به عنوان نويسنده فعاليت ميكرد سپس در سال 1976 وارد هيئت تحريريه مجله كويتي "العربي " شد و به عنوان مدير تحريريه به كار خود ادامه داد.
وي سالهاست كه در حوزه امور اسلامي قلم ميزند و تاكنون در بسياري از كنفرانسها و همايشهاي اسلامي شركت كرده و سفرهاي متعددي به كشورهاي اسلامي در آسيا و آفريقا انجام داده است.
بررسي آثار وي بيانگر تاثير شديد او از امام محمد غزالي است تا جايي كه وي در بسياري از نوشتههايش از سخنان و فتواهاي اين انديشمند بزرگ اهل سنت بهره گرفته است.
علاوه بر اين، هويدي عضو اتحاديه جهاني دانشمندان مسلمان، روابط عميقي با شيخ دكتر "يوسف القرضاوي " و دكتر "محمد سليم العوا " دارد.
هويدي در هفتهنامه الاهرام، روزنامه فرامنطقهاي "الشرق الاوسط " و روزنامه مصري "الدستور " نيز به طور پراكنده قلم ميزند و مقالات وي در اين نشريهها چاپ ميشود.
وي شخصيتي است كه به عنوان يك نويسنده مسلمان و سياسي، در بسياري از مقالات و كتابهايش خطوط قرمز و محدوديتهاي موجود در عرصه سياسي را ناديده ميگيرد و به همين دليل بارها مورد بازخواست قرار گرفته و ناگزير شده از فعاليت در برخي از مجلات و روزنامهها خودداري كند.
وي در دوران نوجواني عضو جنبش اخوان المسلمين بود اما پس از آنكه در سن 15سالگي و در دوران رياست جمهوري "جمال عبد الناصر " در مصر به مدت 2 سال زنداني شد، از اين جنبش جدا شد و به عنوان يك شخصيت مستقل به فعاليت خود ادامه داد.
وي تاكنون نزديك به 20 جلد كتاب نوشته است و مجموعههايي از مقالات و مصاحبههاي وي جمع آوري شده است.
از جمله كتابهاي وي عبارتند از: اسلام در چين، بحران بيداري ديني، اسلام و دموكراسي، دينداري ناقص، مقالات ممنوعه و...
نويسنده سرشناس جهان عرب در مقايسه جامعه ايراني و مصري از لحاظ فعاليتهاي سياسي ميگويد: وضعيت جامعه ايران با مصر متفاوت است چرا كه ايران همچنان شادابي، سلامت و تكثر سياسي و فرهنگي خود را حفظ كرده است ولي در مصر احزاب قانوني، هماهنگ با قدرت بوده و در آن سو احزاب سياسي ديگر يا توان و تحركشان محدود است و يا آنچنان سركوب شدهاند كه قدرت برگزاري اعتراض مسالمتآميز را ندارند.
وي از منتقدان حكومت حسني مبارك رئيسجمهور مصر در جريان جنگ 22 روزه بوده است كه اخيرا نيز از افشاگري خبرنگار روزنامه سوئدي "آفتون بلادت " كه بخشي از جنايات رژيم صهيونيستي در جنگ غزه را برملا ساخت، حمايت كرد.
و همچنين انتقادات صريحي در سالهاي اخير نسبت به مواضع منفعلانه اعراب در مقابل رژيم صهيونيستي داشته است و از موضعگيري رژيمهاي عرب در قبال اين رژيم به شدت انتقاد كرده است.
اين انديشمند مصري از حاميان مواضع ضد صهيونيستي محمود احمدينژاد است كه همواره در مطالب و مقالات خود از اين رويكرد نظام جمهوري اسلامي و رئيس جمهور كشورمان دفاع كرده است.
اين روزنامهنگار سرشناس مصري علت پيروزي "محمود احمدي نژاد " در انتخابات دهمين دوره رياست جمهوري را سفرهاي استاني، ساده زيستي و مردمي بودن و حضور وي در ميان فقرا دانست و در يكي از مقالات خود نوشت : مردم به اين نتيجه رسيدند كه رئيس جمهورشان، شبيه خودشان است و تمام 4سال گذشته را براي بهتر كردن زندگي آنها تلاش كرده است.