روزنامه ' القدس العربی ' در شماره اخیر خود مقاله ای به قلم عبدالباری عطوان سردبیر خود در خصوص دیدار ' محمد مرسی ' رییس جمهوری مصر از ایران منتشر كرده و با بسیار مهم و تاریخی توصیف كردن این دیدار، آن را مایه ناراحتی شدید آمریكایی ها و صهیونیست ها دانسته است.


به گزارش ایرنا ، القدس العربی نوشت : در حالی كه عرب ها و مسلمانان در حال و هوای عید فطر هستند و در سوریه شاهد تحولات میدانی مهمی هستیم ، اسراییلی ها و سرپرستان آمریكایی شان پیوسته مشغول بحث و گفت و گو در خصوص دیدار مرسی از ایران و شركت در اجلاس غیر متعهد ها در تهران هستند.

القدس العربی افزود: مرسی در دیداری رسمی ابتدا به چین می رود و پس از آن در راه بازگشت به كشورش به تهران می رود و باید دانست كه وی قطعا با این اقدام می خواهد پیام قاطع و محكمی به آمریكا و اسراییل بفرستد كه بیانگر این نكته است كه مصر از سیطره آمریكا و اسراییل خارج شده است و مصر دیگر با برخی از كشورهای حوزه خلیج فارس و به ویژه عربستان و به طور كلی كشورهایی كه مخالف هرگونه نزدیكی ایران با مصر بوده اند، آن رابطه قدیمی و تعارف ها را ندارد .

این روزنامه در خصوص رابطه پادشاه عربستان با مرسی در مدت اخیر نیز نوشت : موضع گیری و رفتار ' ملك عبدالله بن عبدالعزیز ' پادشاه عربستان در نشست مكه به رییس جمهوری مصر كمك كرد كه وی راحت تر بتواند قید و بندهای گذشته را كنار بگذارد و بدون رودربایستی سیاست های جدید مصر را ترسیم كند زیرا پادشاه عربستان با آغوش باز و گرم و قابل توجهی از محمود احمدی نژاد رییس جمهوری ایران استقبال كرد و در زمان پذیرفتن رهبران كشورهای شركت كننده در نشست مكه، با اصرار وی را در كنار خود نشاند .

القدس العربی افزود: حال كه عربستان سعودی كه در گذشته ایران و برنامه های هسته ای اش را بزرگترین تهدید برای خود به شمار می آورد و واشنگتن را تشویق به مقابله با ایران و برنامه های هسته ای اش می كرد ، به سرعت به ایران نزدیك می شود و یك مركز گفت و گوی مذاهب و ادیان ایجاد می كند تا دشمنی خود با شیعیان را انكار كند، چرا مصر تحت سلطه اخوان المسلمینی ها كه قبلا رابطه خوبی با ایران و هم پیمان آن در جنوب لبنان یعنی حزب الله لبنان ،داشته اند ، باید از ایران فاصله بگیرد ؟

' معاشقه سیاسی میان ایران و مصر به بارز ترین وجه ممكن در زمان احوال پرسی گرم مرسی و همتای ایرانی اش و یكدیگر را در آغوش گرفتن در حاشیه نشست فوق العاده مكه نمود یافت و ناظران این در آغوش گرفتن و گرمی در احوال پرسی را میان دو رییس جمهوری ، نشانه آمادگی طرفین برای از سر گیری روابط دانسته و تاكید كردند كه این روابط دیر یا زود از سر گرفته می شود و چیزی كه این احتمال را تقویت می كند این است كه مرسی پیشنهاد تشكیل گروه تماس برای حل بحران سوریه با حضور كشورهای ایران ، عربستان ، تركیه و مصر را داد و البته این پیشنهادی بود كه باعث غافلگیری مقام های عربستانی و همچنین دولت های غربی شد كه هرگونه مشاركت ایران برای حل بحران سوریه را وتو می كنند .'

عبدالباری عطوان در ادامه نوشت : بعید نمی بینیم كه مرسی در تهران از سرگیری روابط دو كشور را اعلام كند و دستور بازگشایی سفارت مصر در تهران را كه 32 سال بسته بوده ، صادر كند و این به دو دلیل منطقی است: نخست اینكه بزرگترین سفارتخانه ها در تهران در حال حاضر سفارتخانه كشورهای حوزه خلیج ( فارس ) است و یك هفته پیش هم بحرین سفارتخانه خود را در تهران كه مدتی در اعتراض به دخالت های ایران در بحرین بسته بود ، بازگشایی كرد و دلیلی وجود ندارد كه با وجود سفارتخانه های كشورهای عربی در ایران مصر در تهران سفارتخانه نداشته باشد و دوم اینكه این غیر منطقی است كه مصر با اسراییل روابط دیپلماتیك داشته باشد و در تل آویو سفارتخانه داشته باشد اما سفارتخانه مصر در تهران بسته باشد .

عطوان در خصوص روابط ایران و مصر در زمان ' حسنی مبارك نیز نوشت : حسنی مبارك به دستور آمریكایی ها و اسراییلی ها و همچنین برای ابراز نزدیكی به كشورهاس حوزه خلیج ( فارس ) مخالف از سرگیری روابط ایران با مصر بود و بهانه هم این بود كه مقام های ایرانی یكی از خیابان های بزرگ تهران را به نام ' خالد اسلامبولی ' فرمانده عملیات ترور ' محمد انور سادات ' رییس جمهوری پیشین مصر نامگذاری كرده اند و باید این نام را تغییر دهند اما اكنون نظام مبارك و شورای نظامی اش برچیده شده و با رفتن این نظام ، همه بهانه ها و علل گذشته برای قطع رابطه با ایران نیز رخت بر بسته است زیرا اكنون اخوانی ها نه تنها اعتراضی به نامگذاری یك خیابان به نام خالد اسلامبولی در تهران ندارند بلكه برای بزرگداشت او ، از نامگذاری بزرگترین خیابان در تهران به نام وی نیز استقبال می كنند .

' ایران روابط خود با مصر را در اعتراض به پیمان كمپ دیود و پیمان صلح با اسراییل و رفتار مقام های مصری با جنبش اخوان المسلمین و بازداشت و شكنجه افراد این جنبش طی سال های گذشته به دلیل مخالفتشان با پیمان صلح با اسراییل قطع كرد و همه نشانه ها حاكی از آن است كه كسی خواستار بازگشت آن سال ها نیست و در مقابل خواستار اصلاح این روابط است .