اگر واقعیت جامعه تونس را در نظر بگیریم خشونت سیاسی پدیده ای طبیعی به نظر می رسد؛ پدیده ای که دلالت بر این دارد که شهروند تونسی در طول 6 دهه گذشته یاد نگرفته است چگونه بدون تنش و درگیری آراء و دیدگاه های خود را بیان کند.
به گزارش خبرنگار فارس از تونس، این روزها در محافل تونس از پدیده خشونت سیاسی بسیار صحبت می شود آزادی هایی که به واسطه تغییرات سیاسی و مرحله انتقالی در این کشور افزایش یافته است و در نتیجه آن خشونت در بسیاری از فضاهای عمومی رخ می دهد از جمله این خشونت ها تظاهرات سیاسی و اعتراضاتی است که به طرق مسالمت آمیز آغاز و با خشونت های شدید و احیانا خونین به پایان می رسد خشونت هایی که هیچ گروهی از آنها در امان نمانده است و بسیاری از وکلا، اصحاب رسانه، سیاستمداران و ... نیز آن را لمس کرده اند.
افزایش پدیده خشونت سیاسی که به عقیده تحلیلگران خطرناکترین خشونت محسوب می شود بسیاری از کارشناسان را به بحث و بررسی دلایل وقوع این پدیده سوق داده است.
"المنصف وناس" در این رابطه در گفتوگو با خبرگزاری فارس می گوید: اگر واقعیت جامعه تونس را در نظر بگیریم این خشونت سیاسی پدیده ای طبیعی به نظر می رسد پدیده ای که دلالت بر این دارد که شهروند تونسی در طول 6 دهه گذشته یاد نگرفته است چگونه بدون تنش و درگیری آراء و دیدگاه های خود را بیان کند و اختلاف نظر با دیگری را بپذیرد و تنها به بیان آراء در محیط خارجی یعنی خیابان و فضاهای عمومی اکتفا می کند.
با توجه به انتظارات بسیاری که در تونس محقق نشده است گروههای بسیاری احساس نیاز شدید می کنند که خواستههایشان از طریق دولت محقق شود اما به محض وقوع اعتراضاتی همچون اعتراضات اخیر، موج خشونت ناشی از اعتراض برای تحقق خواستهها افزایش می یابد.
از منظر جامعه شناسی نیز بخش زیادی از این خشونت به روند آماده شدن پیش از انتخابات در کشور و تلاش برای اثبات خویش بازمیگردد هرچند سلفیها در تونس مستقیما به دنبال شرکت در انتخابات نیستند به این جهت که به قانون انتخابات و نتایج آن اعتقادی ندارند و به دنبال کسب مشروعیت از طریق صندوق های رای نیستند بلکه با جلب محبوبیت مردمی به دنبال مشروعیت خود هستند.
علاوه براین منصف وناس بر این باور است که برخی طرفهای بین المللی و عربی به جریان سلفی تکیه کردهاند و آن را ابزار مهمی برای تحت فشار قرار دادن دولت فعلی تونس تلقی می کنند زیرا ایده تشکیل پدیدهای جدید به نام بینالمللی کردن سلفی از دهه 70 میلادی مطرح بوده است.
از آن زمان تاکنون یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس 35 میلیارد دلار برای گروه های جهادی [جریان های سلفی] هزینه کرده است که این افراد هم اکنون در لیبی، سوریه و دیگر کشورهای عربی در حال جنگ هستند. در نتیجه تمایل شدید به اینکه القاعده و جریان های افراطی در عرصههای سیاسی حضور داشته باشند و نباید آنها را قلع قمع و منزوی کرد، وجود دارد.
به عقیده منصف وناس، رویکرد آمریکا در این رابطه مبتنی بر وارد کردن اسلامگرایان به حکومت و سپس تحت فشار قرار دادن آنها از طریق جریان های تندرو یا همان گروه های سلفی جهادی است.
وی در ادامه می گوید: این عقیده در میان جریان های سلفی وجود دارد مبنی بر اینکه سلفیها با توطئه آمریکا و کشورهای حاشیه خلیج فارس همراه شدهاند و در راستای رضایت طرفهای خارجی خشونت را تشویق کردهاند و در جریان ارتباط با آمریکا و کشورهای حاشیه خلیج فارس پولهای هنگفتی دریافت کردهاند و فیلم موهن مطرح شد تا جریانهای سلفی بیش از پیش به مردم نزدیک شوند.
با نگاهی به آنچه در تونس و لیبی روی داد و کسانی که تحولات تونس را پیگیری میکنند، معتقدند اعتراضات اخیر در این کشور پیام دوگانه ای را از سوی گروه های سلفی جهادی و القاعده به ملت تونس ابلاغ کرد مبنی بر اینکه ما قادریم خودمان را اثبات کنیم و ما دارای سیاست مستقل از غرب هستیم و در صورتی که خواسته هایمان محقق نشود میتوانیم خشونت و کشتار راه بیندازیم.
"فتحی القاسمی" کارشناس تمدن اسلامی نیز معتقد است که تاریخ تونس از هزاران سال پیش به میانه روی و پذیرش دیگری با وجود اختلاف نظرها نزدیک بوده است و هرج و مرج و ناامنی های اخیر و افزایش خشونت سیاسی به عدم وجود استراتژی آشکار برمی گردد.
به عقیده وی، این خلأها به پیدایش گروه های تندرو که با میانه روی و سخن نرم و گفتوگو آشنایی ندارند و در مقابل اعتقاد داشتن به منطق زور و انزوای عقل و منطق منجر می شود؛ امری که در تونس به خونریزی گرایش یافته است و همین مسئله دشمنان اسلام به ویژه غرب را بسیار خوشحال خواهد کرد.
قاسمی در ادامه می گوید: اسلوب اعتدال و رفتار عقلانی ابن خلدون و ابن عرفه بسیاری را قانع خواهد کرد و روی آوردن به زور و خشونت و عدم توجه به عقل به بن بست منجر خواهد شد و من معتقدم روح اسلام و اهداف آن بسیار بهتر از چیزی است که هم اکنون در جامعه طاغوتی مطرح می شود.
وی تاکید می کند: افزایش پدیده خشونت سیاسی در نتیجه نبود گفتوگو و بحث و تبادل نظر ایجاد می شود جامعه تونس می بایست پیش از روی آوردن به زبان خشونت به بحث و تبادل نظر و مناقشه با دلیل و حجت تکیه کند. تونس در نتیجه آسیب هایی که به منافع آمریکا ضربه وارد کرده است بهای سنگینی را پرداخت خواهد کرد که این امر بسیاری از طرح های عمرانی و توسعهای در داخل کشور را تحت الشعاع قرار داده است.