تنها سهم کوچکی از آفریقایی های بیچاره ای که هرساله با کلاشینکف از بین می روند، در جنگ کشته شده اند. بیشتر آنها قربانیان پلیس، سارقان، مهاجمان گله ای (دسته جمعی) و تنازعات قبیله ای می باشند.
دسته ای از کشورها در تلاشند تا از گردش این سلاح های مرگبار جلوگیری نمایند.

سازمان ملل برآورد می نماید که قریب 500 میلیون قبضه اسلحه کوچک در جهان در گردشند و در چهار گوشه دنیا دست به دست می شوند. از این میان دست کم70 میلیون تنها کلاشینکف هستند. اسلحۀ مرگبار و خودکاری که طراحی شوروی بود و نخستین بار با نام "آوتومات کلاشینکُوا" در سال 1947 به تولید رسید (. همچنان متداول ترین نسخه آن همین AK-47 می باشد). چابکی و دوام این اسلحه، علیرغم عدم دقت آن، آن را به کشنده ترین اسلحه قاره سیاه از ابتدای دهه 1980 بدل نموده است. این روزها در این قاره تمامی مدل های این اسلحه از جمله AKM ، مدل چینی 56، و زاستاوای صِربی M70 یافت می شوند.

تنها سهم کوچکی از آفریقایی های بیچاره ای که هرساله با کلاشینکف از بین می روند، در جنگ کشته شده اند. بیشتر آنها قربانیان پلیس، سارقان، مهاجمان گله ای (دسته جمعی) و تنازعات قبیله ای می باشند.

در تلاشی جهت دشوار نمودن دسترسی گروههای تبهکار برای مسلح کردن خود، گروهی ده نفره از کشورهای مرکز و شرق آفریقا از جمله: رواندا، اوگاندا، و اتیوپی که هرکدامشان جنبشهای آزادسازی شان را تاحدی مدیون همین سلاح کلاشینکف هستند، توافق نمودند تا قوانین حمل و نگداری اسلحه خود را سامان بخشیده و هماهنگ سازند. آنها وعده محکوکیت های طولانی تری را برای مردمی که بطور قانونی سلاح در دست دارند داده اند، آنها همچنین تصمیم دارند تا اسلحه های در اختیار دولت را به منظور کاهش تعداد کلاشینکف هایی که به بازار سیاه نشت می کنند علامت گذاری نمایند، سلاحهایی که در آفریقا ارزانتر از هرجای دیگری در دنیا خرید و فروش می شوند. نرخ جاری برای مبادله در سودان وسومالی 400 دلار برای هر قبضه است که بطور معناداری از قیمت آن در آسیا نازلتر می باشد.

مقامات پلیس از کلوب جدید کشورهای آفریقایی با دعوت رسانه ها برای منعکس کردن تصاویر سوزاندن و امحاء سلاحهای ضبط شده، مدعی اند که تلاشهایشان برای محدودسازی تجارت سلاحهای کوچک به ثمر نشسته است. اما بعید است که آسیبی جدی به این تجارت غیرقانونی و بسیار پرسود وارد آمده باشد. کلاشینکف های جدید همچنان روانه این قاره می شوند و تنها کسر کوچکی از آنها کشف و ضبط می شوند.

سال گذشته یک کشتی ربوده شدۀ اوکراینی که محموله آن تانک و عازم آفریقای جنوبی می بود، بیش از 000/10 قبضه کلاشینکف را هم با خود بهمراه می برد. سازمان اطلاعات بریتانیا ماه گذشته برنامه ای دیگری را که تلاش می نمود محموله دیگری از کلاشینکف های موجود در انبارهای عصر شوروی اوکراین راِ به آفریقا صادر نماید، شناسایی نمود. صرفا کافیست که پای این اسلحه ها به آفریقا برسد، آنگاه دیکر فروش آنها کار ساده ای خواهد بود. مرزهای این قاره فراوان نفوذپذیر و کم نظارت هستند. فساد موجود هم به این روند دامن زده است، و دلالان اسلحه هم به سهولت قادرند تا مجوزهای تقلبی و تشریفات لازم را از مقامات ذیربط خریداری نمایند.

کلاشینکف های موجود از گلوله هایی تغذیه می شوند که اغلب نسبت به آنهایی که در G3 آلمانی و لی-اِنفیلد انگلیسی بکار می روند، بیشتر هزینه بر می دارند. نیروهای پلیس در آفریقا و سربازان غالب اوقات وسوسه می شوند تا گلوله ها را غیرقانونی به فروش رسانند، چرا که هر عدد از آنها 1 دلار یا بیشتر نصیبشان می کند. ردگیری مهمات امری هموار نیست، آنها ندرتا ممهور شده اند و مصدر آنها اغلب مبهم تر از مصدر تفنگ ها می باشند.

در منطقه ناآرام تورکانا در شمال کنیا، جیمز بِوان که یک انگلیسی متخصص در سلاحهای سبک است، فشنگ های کلاشینکفی از 25 کشور و متعلق به 51 کارخانه را شناسایی نموده است. نیمی از آنان به گمان وی از اسلحه خانه های دولتی خریداری شده و یا به سرقت رفته اند!.