همشهري :زيست‌بوم- ترجمه عبدالحسين غلامرضايي:
اجساد پوسيده و متلاشي شده حيوانات روي زمين گواه اين واقعيت هستند كه فجايع مهمي در حال وقوع است.
در دشت‌هاي منطقه مارسابيت گرما آن‌قدر شديد است كه بوته‌هاي خاردار بدون برگ در اثر كمبود آب پژمرده و زردشده و لرزان به‌نظر مي‌رسند. لاشه‌هايي ازگاو، گوسفند و شتر كه بر اثر تابش شديد خورشيد خشك و به شكل نيم سوخته در آمده‌اند در هر سو به چشم مي‌خورند. سيريدوا باسلي(گزارشگر)، فارغ از مصايب مردم منطقه در امتداد مسيري كه از اجساد متلاشي شده حيوانات پر شده، قدم مي‌زند. يكي از افراد قبايل در آرزوي يافتن آب با گله‌‌اش از نزديكي او عبور مي‌كند. اين مرد چندين فصل را در محل زندگي خود ساكن بوده اما اكنون او مي‌داند كه مدت 3سال است باران نباريده و كمبود بارندگي به معناي از دست دادن چراگاه است.
از تعداد 200 راس دامي كه او داشته، اكنون فقط 40 راس آن باقي مانده‌اند و اينها نيز روز به روز كمتر مي‌شوند. از قبل از استقلال كنيا او هرگز خشكسالي به اين شدت نديده است. او مي‌گويد: اگر من جوان بودم دنبال كارهاي پردرآمد مي‌رفتم ولي افسوس كه پير شده‌ام و ممكن است همراه با دام‌هاي خود بميرم.در امتداد شرق آفريقا رودخانه‌ها، چراگاه‌ها و مزارع بر اثر خشكسالي در حال نابودي است و قحطسالي و گرسنگي جان ميليون‌ها نفر را تهديد مي‌كند.
كنيا بزرگ‌ترين قطب اقتصادي كشور‌هاي منطقه است. رودخانه‌هاي اين كشور كه زماني بزرگ‌ترين منبع تامين انرژي بودند در حال خشك شدن هستند و انرژي برق در شهر‌هاي كنيا سهميه‌بندي شده است.خشكسالي براي عشاير كنيا واژه جديدي نيست و دردوران قبل نيز با كمبود بارندگي در يك منطقه، آنها به محل ديگري كه بارندگي بيشتري داشت كوچ مي‌كردند و از اين راه كمبود‌هاي خود را جبران مي‌كردند؛ اما با خشكسالي بي‌سابقه‌اي كه در سال‌هاي اخير اتفاق افتاده اين روش ازبين رفته و حتي شترها نيز از تشنگي هلاك مي‌شوند. در شمال كنيا رقابت براي تهيه آب، مراتع و بقاي احشام به كشمكش و درگيري‌هاي قومي تبديل شده است.
يورش‌هاي احشام به قلمرو ديگران هميشه نمادي از فرهنگ عشاير بوده است اما هنگامي‌كه جنگ بقا شدت مي‌گيرد ابزارهاي مرگ نيز افزايش مي‌يابد. از ماه ژانويه گذشته تا به حال تعداد 65 نفر در ناحيه توركانا بر اثر درگيري كشته شده‌اند. باتوجه به اينكه كنيا مدت 3 سال است كه به اين بلاي طبيعي مبتلا شده مردم با مشكلات زيادي دست و پنجه نرم مي‌كنند و سازمان ملل هم به‌علت پرداخت نشدن حدود نيمي از بودجه خود از طرف اعضا، آمادگي لازم را جهت كمك‌هاي بشر دوستانه به افراد آسيب ديده از دست داده است. گروه‌هاي مددكار بين‌المللي نيز به خاطر كمبود امكانات مالي دست و بالشان بسته است.
كمبود فراورده‌هاي كشاورزي به معناي گران شدن قيمت مواد غذايي است و دولت كنيا به خاطر نبردهاي هميشگي قبايل و رشوه‌خواري و فساد داخلي فلج شده است. هيچ‌كس قادر نيست مقدار باراني را كه مورد نياز است به كشور بازگرداند؛ اما سازمان‌هاي طرفدار محيط‌زيست مي‌كوشند تا با جلوگيري از تخريب بيشتر محيط‌زيست، آب رفته را به جوي باز گردانند!
