جمهوری آفریقای مرکزی بار دیگر با شورش گروه‌های مخالف علیه دولت بوزیزه رئیس‌جمهور متحد غرب روبه رو است که از بروز تغییرات حکومتی در آینده‌ای نه چندان دور برای این کشور کوچک و فقیر در مرکز آفریقا حکایت می‌کند.

به گزارش فارس، جمهوری آفریقای مرکزی کشوری در مرکز آفریقا از دهم دسامبر گذشته بار دیگر شاهد عملیات نظامی گروه‌های مخالفی است که معتقدند رئیس جمهور این کشور به توافقنامه صلح با آنها در سال 2007 پایبند نیست.

نیروهای این گروه‌های مخالف مسلح که در قالب ائتلافی موسوم به سلکا متحد شده اند، از دهم دسامبر تاکنون در جریان درگیری با نیروهای دولتی آفریقای مرکزی 10 شهر در این کشور را به اشغال خود درآوردند و تا نزدیکی پایتخت پیشروی کردند.

شورشیان جمهوری آفریقای مرکزی در سال 2007 پیمان صلحی را با دولت امضا کرده بودند که به آنها اجازه می‌داد به ارتش ملحق شوند. با این حال، سرکرده‌های شورشیان می‌گویند این پیمان صلح به طور کامل اجرا نشده است.

شورشیان در جریان حملات خود به شهرهای شمالی آفریقای مرکزی در واکنش به درخواست سران منطقه مرکز آفریقا و یا شورای امنیت خواستار مذاکره با دولت آفریقای مرکزی بودند اما دولت عقب نشینی شورشیان به پایگاه های خود در شمال این کشور را پس شرط مذاکره خوانده بود اما مخالفان این پیش شرط را نپذیرفته و به پیشروی خود ادامه دادند.

اما بالاخره شورشیان جمهوری آفریقای مرکزی دیروز جمعه با دولت توافق کردند بدون هیچ پیش شرطی برای حل بحران کنونی این کشور گفت‌وگو کنند.

گی پییر گارسیا، معاون دبیر کل جامعه اقتصادی کشورهای مرکز آفریقا، دیروز جمعه در بانگی، پایتخت آفریقای مرکزی، از توافق دولت و شورشیان این کشور برای حاضر شدن بر سر میز گفت‌وگو بدون هیچ پیش شرطی خبر داد.

هنوز تاریخ دقیقی برای گفت‌وگو میان دولت و شورشیان آفریقای مرکزی مشخص نشده است اما گارسیا که پنجشنبه شب برای میانجی گری در مناقشه آفریقای مرکزی وارد بانگی شد، گفت که این گفت وگوها بدون اتلاف وقت در لیبروویل، پایتخت گابن، برگزار خواهد شد.

در همین راستا وزرای امور خارجه کشورهای عضو جامعه اقتصادی کشورهای مرکز آفریقا نیز دیروز جمعه برای بررسی بحران آفریقای مرکزی در لیبروویل گرد هم آمدند.

آنها در این نشست توافق کردند که 560 نیروی چند ملیتی از مرکز آفریقا برای مقابله با هجوم شورشیان به پایتخت آفریقای مرکزی در این کشور مستقر کنند.

تحولات اخیر در جمهوری آفریقای مرکزی حاکی از آن است که این کشور در آستانه تغییر حکومت دیگری باشد، امری که در تاریخ این کشور فقیر اما سرشار از منابع طبیعی چندان هم بی سابقه نیست.

آفریقای مرکزی روز 13 اگوست 1960 از فرانسه استقلال یافت و این پس از آن صورت گرفت که دو سال پیش از آن به خودمختاری دست یافته‌بود.

کشور آفریقای مرکزی مدت 30 سال توسط رؤسای جمهوری که قدرت را به زور و با انتخابات تقلب‌آمیز به‌دست آورده‌بودند اداره شد.

نخستین انتخابات دموکراتیک در سال 1933 برگزار شد که در پی آن آنگه-فلیکس پاتاسه به ریاست‌جمهوری رسید؛ وی اما در سال 2003 توسط ژنرال فرانسوا بوزیزه کنار زده‌شد؛ بوزیزه در انتخابات 2005 پیروز شد و از آن زمان رئیس جمهور این کشور است.

«فرنسوا بوزیزه» رئیس جمهور آفریقای مرکزی روز پنجشنبه هفته گذشته در جمع هواداران خود در مرکز بانگی پایتخت این کشور گفت: از فرانسه و آمریکا که از قدرت های بزرگ هستند می خواهیم که به ما برای سرکوب شورشیان و عقب راندن آنها تا پایگاه های اصلی شان کمک کنند.

رئیس جمهور آفریقای جنوبی در عین حال پیشروی شورشیان به سوی پایتخت را توطئه‌ای علیه کشور و ملت خود توصیف کرد.

در همین راستا 150 نظامی فرانسوی که در چارچوب نیروهای فرانسوی در پایگاهی در لیبروویل گابن مستقر بودند، طی نیمه‌شب 27 تا 28 دسامبر به منظور تأمین امنیت اتباع فرانسوی مستقر در جمهوری آفریقای مرکزی به بانگوی اعزام شدند تا به بیش از هزار و 200 نظامی فرانسوی مستقر در این کشور افزوده شوند.

اعزام 150 نظامی فرانسوی به آفریقای مرکزی در حالی صورت می‌گیرد که «فرانسوآ اولاند» رئیس‌جمهور فرانسه روز پنجشنبه گذشته ادعا کرد که حضور نظامی فرانسه در آفریقای مرکزی به منظور حمایت از این رژیم در برابر شورشیان نیست بلکه به منظور حفاظت از اتباع فرانسه و منافع فرانسو‌ی‌ها است.

صدها نفر از مردم خشمگین جمهوری آفریقای مرکزی روز چهارشنبه در اعتراض به حمایت فرانسه از شورشیان این کشور، مقابل سفارت پاریس در این کشور تجمع کردند و پرچم فرانسه را از سر در سفارت پایین کشیدند و به سمت سفارت سنگ پرتاب کردند.

در همین راستا وزارت خارجه آمریکا نیز به دلیل نگرانی‌های امنیتی ناشی از حملات شورشیان مخالف دولت در بانگوی پایتخت جمهوری آفریقای مرکزی، خدمات سفارت خود را به حالت تعلیق درآورد.

انتظار می‌رود در صورت توقف پیشروی شورشیان به سوی پایتخت و صورت گرفتن مذاکره آنها با دولت بانگی، بوزیزه به کناره گیری و یا دستکم انجام اصلاحات و تغییراتی در کشور تن بدهد که تا حد زیادی موافق خواسته متحدان وی از جمله استعمارگر پیر فرانسه که همچنان چشم به ثروت کشورهای آفریقایی دوخته است نباشد.