به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از آسيا تايمز، مصر نبايستي فرصت طلايي ميزباني نشست مهمي ايران و كشورهاي غربي براي مذاكره پيرامون مناقشه هسته اي را از دست دهد. اين فرصت مهمي است كه با پيشنهاد ايران به قاهره عرضه شده است تا مذاكرات چند جانبه هسته اي در آن كشور برگزار شود. عليرغم گزارش هاي ضد و نقيضي كه در مورد نظر دولت مصر در اين باره مطرح شده است محمد مرسي رئيس جمهوري آن كشور بايستي هر چه سريعتر از فرصت پيش آمده استفاده نمايد.
گرچه اتحاديه اروپا واكنشي منفي نسبت به پيشنهاد براي برگزاري گفتگوهاي ميان آن كشور و 1+5 در قاهره از خود نشان داده است اما واقعيت آنست كه مرسي مي تواند با ميزباني اين نشست كمي از تنش سياسي پيش آمده در داخل مصر بكاهد و چهره اي مثبت از كشور مصر ارائه دهد.
چشم انداز قاهره در چندين روز اخير مركز توجهات قدرت هاي بين المللي بوده است و برگزاري نشستي در اين اهميت در سطح منطقه اي و بين المللي مي تواند زمان مغتنمي براي دولت مصر باشد تا بتواند نقشي مستقل در امور بين المللي اقفا نمايد.
علي اكبر صالحي نيز تعلل و مخالفت قدرتهاي غربي با پيشنهاد جمهوري اسلامي ايران در مورد محل برگزاري نشست را مورد سرزنش قرار داد و اظهار داشت كه مقامات مصري هفته گذشته از اين طرح پيشنهادي ايران استقبال كرده اند و اين در حاليست كه مرسي در داخل آن كشور بدليل ناآرامي هاي بوجود آمده از تاريخ 27 ژانويه در شهرهاي پورت سعيد، اسماعيليه و سوئز وضعيت اضطراري اعلام كرده است.
"سرگئي لاوروف" وزير امور خارجه روسيه نيز روز دوشنبه با انتقاد از قدرتهاي غربي بهانه هاي آنان را مورد انتقاد قرار داد و خطاب به آنان گفت كه دست اين حركات "كودكانه" بردارند و بر سر محل برگزاري مذاكرات مخالفت نكنند و گفتگوها تا پايان ماه جاري ميلادي برگزار شود و در نشستي خبري در اين باره گفت "ما بر اين باوريم كه ماهيت گفتگوها بيش از شرايط و محل برگزاري گفتگوها اهميت دارد." لاوروف در اين باره افزود "اميدوارم كه حس همكاري جمعي غلب شود و ديگر شاهد اين رفتارهاي كودكانه نباشيم."
روزنامه عربي "الشرق الاوسط" نيز به نقل از يك مقام رسمي دولت مصر كه نخواست نامش فاش شود در اين باره مدعي شد كه قاهره هنوز تصميم نهايي خود در مورد پيشنهاد صالحي را اعلام نكرده است. مقامات ايراني نيز اميدوارند كه مرسي هر چه زودتر آمادگي قاهره براي ميزباني گفتگوها بر سر مسئله هسته اي ايران را اعلام كند كه خود نشان دهنده نقش سنگين و پراهميت مصر در امور منطقه اي خواهد بود.
ايران با پيشنهاد ظريف و سنجيده خود در صدد عادي سازي روابط با مصر است و با اين حال مصر از سوي كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس نيز مورد حمايت قرار مي گيرد و در راس آنها عربستان سعودي قرار دارد كه حامي مالي قاهره است و شايد بتوان علت سكوت دولت مصر در مورد پيشنهاد ايران را به همين خاطر دانست.
يك استاد علوم سياسي دانشگاه تهران كه نخواسته نامش فاش شود نيز در اين باره گفته است "ميزباني اين گفتگوها توسط عراق و يا مصر كه از سوي ايران پيشنهاد شده است مي توان بر اعتبار آن كشورها بيافزايد و سود سياسي فراواني برايشان داشته باشد. مشخص است كه چرا ايران علاقه به ميزباني تركيه براي اين نشست ندارد زيرا تركيه نقش مداخله جويانه اي عليه كشور سوريه ايفا كرده است و مقامات مصري نيز بايستي بدانند ميزباني نشست هسته اي توسط آنان بيش از آنكهبه ضررشان باشد برايشان مفيد خواهد بود و منافع شان را تامين خواهد كرد."
همچون ميزباني سال گذشته بغداد، قاهره مي تواند با ميزباني دور جديد مذاكرات هسته اي نشانه هاي مثبتي را نشان دهد از آن رو كه با اين اقدام نشان مي دهد كه عمق روابط منطقه اي ايران و مصر زياد است و از سوي ديگر تمايل مصر به جهت گيري ايران در قبال مسئله هسته اي اش را نشان خواهد داد و اينكه انرژي هسته "حق مسلم" جمهوري اسلامي ايران است همانگونه كه مصر در نشست جنبش عدم تعهد در تهران نيز بر اين مسئله تاكيد كرد.
در حاليكه تركيه با استقرار موشك هاي پاتريوت ناتو در مرزهاي خود با سوريه اقدامي عليه منافع ايران و روسيه انجام داده و دست ناتو و قدرتهاي غربي براي مداخله در امور خاورميانه را باز كرده است نبايستي فراموش كنيم كه محمد مرسي رئيس جمهور مصر از مداخله فرانسه در مالي انتقاد كرد و همانند هر شخص آگاه ديگري مي داند كه تجاوز فرانسه عليه مالي در راستاي همان منافع ديرپاي استعماري آن قدرت اروپائي صورت گرفته است.
ايران نيز در اين ميان با مشاهده تهديدات ناتو همراه با روسيه پيمان امنيتي جديدي را امضا كرده است كه طي آن همكاري هاي اطلاعاتي ميان جمهوري اسلامي ايران و روسيه در جهت مقابله با تهديدات و مداخلات قدرتهاي غربي در خاورميانه و مهم تر از همه در سوريه افزايش خواهد يافت.
پرسش اصلي در اينجاست كه آيا هم اكنون كه مرسي در قبال مداخلات غرب در شمال آفريقا موضع منفي اتخاذ كرده است آيا در مورد خاورميانه نيز به ايران و روسيه نزديكتر خواهد شد؟ در واقع، پرسش اساسي در اينجاست كه آيا اخوان المسلمين كه هم اكنون پس از سرنگوني مبارك قدرت را در دست گرته سياست خارجي مصر را برپايه سياست قرن نوزدهمي و ضد استعماري پيشينيانش تنظيم خواهد كرد همانگونه كه جنبش مهدي در سودان در سالهاي 1880 به بعد چنين سياستي را عملي نمود يا آنكه جهت ديگري را خواهد پيمود.
بايستي ديد كه اخوان مصر تا چه حد به ميراث پيشينيانش در مبارزات ضد استعماري مبتني بر مبارزه عقيدتي و مذهبي وفادار است. در واقع، احساسات و عقايد مشترك مذهبي ميان ايران و مصر مي تواند بر تمامي ترديدهاي موجود در مورد لزوم نزديكي تهران و قاهره فائق آيند.
يكي از علل اصلي دوري روابط ميان ايران و مصر تاكنون كارشكني هاي كشورهاي غربي بوده است. آنان مي دانند كه در صورت نزديكي تهران و قاهره اين موضعي آشكار از سوي مصر در مخالفت با مقابله جويي غرب و رژيم صهيونيستي با برنامه هسته اي جمهوري اسلامي ايران خواهد بود.
هم در تهران و هم در مصر نظر مشتركي در دفاع از لزوم منطقه اي عاري از سلاح هسته اي وجود دارد چنانچه تهران و قاهره در نشست سال 2000 نيز بر اين موضوع تاكيد كردند. تهران و قاهره در مورد تصميم آمريكا به لغو برگزاري نشست اخير منطقه عاري از سلاح هسته اي كه قرار بود در اواسط دسامبر در فنلاند برگزار شود نيز هر دو منتقد اين موضوع بودند.
مسلم است كه دولت مصر نيز پيام رسيده از ايران را دريافت كرده است زيرا دغدغه اصلي هر دو كشور بمب هاي اتمي رژيم صهيونيستي است و هر دو نيز خواهان خلع سلاح هسته اي در منطقه هستند. مصر مي تواند با اتخاذ ديپلماسي هوشمندانه نقش تازه اي از "مصر جديد" را ارائه كند كه هم با پيشنهاد ايران موافقت نمايد و هم قدرتهاي غربي را قانع سازد كه ميزباني بي طرف و مناسب براي برگزاري دور تازه گفتگوها خواهد بود كه از اين طريق مصر نقشي بسيار بيش از زمان پيش از وقوع بيداري اسلامي را در مديريت منازعات منطقه اي ايفا خواهد نمود. اين فرصتي استراتژيك است كه براي مصر پيش آمده و دولت ان كشور مي تواند با اتخاذ تصميمي جسورانه از آن بهره ببرد.