"جان پيلگر" در مقاله جديد خود به نيات واقعي كشورهاي غربي از تجاوز عليه مالي و مداخله در امور ساير كشورهاي آفريقايي مي پردازد و اشاره مي كند كه اين اقدامات بدليل دسترسي غرب به نفت و منابع زير زميني از سوي انان صورت مي پذيرد.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از استاپ وار، تجاوز همه جانبه غرب عليه آفريقا آغاز شده است. آمريكا نيروهاي خود را در 35 كشور آفريقائي مستقر كرده است و اين اقدام را از ليبي، سودان، الجزاير و نيجر آغاز نمود. گزارش هاي مربوط به اين موضوع در روز كريسمس امسال توسط خبرگزاري آسوشيتدپرس منتشر شد و اغلب رسانه هاي آنگلوآمريكائي به آن نپرداختند. تجاوز كشورهاي غربي عليه مالي آنگونه كه آنان ادعا مي كنند عليه "تروريسم" نيست بلكه براي دسترسي به منابع معدني و زيرزميني است. رقابت غرب با چين شدت مي گيرد. برخلاف چين، آمريكا و متحدانش از اقدامات خشونت باري در عراق، افغانستان، پاكستان، يمن و فلسطين استفاده كرده اند. غربي ها همانگونه در دوران جنگ سرد از اصطلاح مبارزه عليه "تهديد سرخ" كمونيسم استفاده مي كردند امروز نيز سعي دارند با فريب مسلمانان را بعنوان تهديد معرفي نمايند.
تقلاي غرب براي سيطره بر قاره آفريقا از اواخر قرن نوزدهم ميلادي آغاز شد، زماني كه نيروهاي آفريقايي تحت فرمان آمريكا (آفريكام) شبكه اي را تشكيل دادند كه با باج دهي به آمريكا در مقابل تجهيزات نظامي دريافت مي كردند. سال گذشته، عملياتي از سوي آفريكام با همراهي نيروهاي مسلح از 35 كشور آفريقايي به رهبري آمريكا انجام شد.
قاره آفريقا تاريخ پرافتخاري را پشت سر دارد. از مبارزات رهايي بخش "پاتريس لومومبا" گرفته تا "نلسون ماندلا" كه گويا اين ميراث امروز از سوي نخبگان جانشين آنان در سرزمين هاي آفريقايي به فراموشي سپرده شده است.
براي مثال مي توان به مورد غرب كنگو اشاره كرد كه در آن برنامه استراتژيكي از سوي واشنگتن براي دستيابي به منابع زير زميني آن منطقه اجرا شد و گروهي شورشي موسوم به ام-23 از سوي رواندا و اوگاندا از متحدين آفريقايي آمريكا كنترل آن مناطق را در دست گرفتند.
ماموريت اخير مداخله در آفريقا از سوي ناتو برنامه ريزي شده است و از سوي فرانسه كه مستعمرات خود در آفريقا را از دست داده بود و سالها منتظر چنين فرصتي بود اجرا مي شود. منازعه در قاره آفريقا در سال 2011 به اوج خود رسيد زماني كه مبارك و ساير ديكتاتور مورد حمايت واشنگتن و اروپا در شمال آفريقا سقوط كردند. ناتو نيروهاي نظامي خود را براي بمباران به تونس و مصر نفرستاد بلكه به ليبي اعزام نمود. كشوري كه در آن معمر قذافي بر بزرگترين ذخائر نفت آفريقا حكمراني مي كرد.
در مالي نيز اعضاي فرقه توارگ كه از هواداران قذافي بودند پس از تجاوز غرب عليه ليبي از طريق الجزاير به مالي فرار كردند. اين فرقه از دهه 60 ميلادي تاكنون در پي تشكيل دولتي خودمختار بوده است. همانگونه كه "پاتريك كاكبرن" معتقد است هراس غرب از القاعده نيست بلكه از آن است كه اعضاي فرقه توارگ بتوانند به منابع اورانيوم، نفت و ساير منابع زيرزميني دست يابند.
امروز غربي ها برنامه خود را در آفريقا اجرا مي كنند در امور سوريه نيز از طريق تحريك فرقه ها مداخله مي كنند و در نهايت مي خواند ايران مستقل را هدف هجمه خود قرار دهند. ارتش انگليس در اين ميان بسياري از قربانيان را ترور كرده است، تمامي مسلمانان هدف شكنجه هاي سيستماتيك آنان قرار گرفته اند. حقيقت آنست كه غرب در حالي مدعي است كه در حال مبارزه عليه تروريسم طالبان و القاعده است كه خود به همراه سرويس مخفي ام آي-6 انگليس و دستگاه امنيتي پاكستان در شكل گيري آن سازمان ها نقش داشته است.
