به نظر می‌رسد در پس اختلافات موجود میان دو کشور آفریقایی مصر و اتیوپی برسر ساخت سد النهضه روی رود نیل اهداف دیگری نهفته باشد که مهمترین آنها اهداف صهیونیستی رساندن آب به صحرای نقب در جنوب سرزمین‌های اشغالی است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس، مجله «الوعی العربی» چاپ قاهره در مقاله‌ای به قلم «احمد العمید» درباره اختلاف پیش آمده بین مصر و اتیوپی بر سر ساخت «سد النهضه» روی رود نیل می‌نویسد: پس از شکست تلاش‌های بی‌شمار و تاریخی اسرائیل در دستیابی به آب‌های رود نیل در بخش جنوبی این رود که در خاک مصر جریان دارد و تلاش برای اجرای طرح «کانال صلح» که براساس آن آب رود نیل به صحرای نقب در جنوب سرزمین‌های اشغالی می‌رسید، اتیوپی را وادار به تحکیم روابط خود با رژیم صهیونیستی کرد تا یک هدف مشترک را بین تل‌آویو و آدیس آبابا محقق کند و آن شکستن حلقه محاصره دریای سرخ به واسطه کشورهای عربی و از بین بردن ویژگی و خصوصیت قومی عربی این دریا بود، به همین دلیل اتیوپی سواحل اریتره و جزایر خود را تحت تسلط و حاکمیت آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار داد و تسهیلات استراتژیک نامحدودی را در اختیار واشنگتن و تل‌آویو قرار داد.
خرافاتی در میان مردم اتیوپی وجود دارد که بر این باورند، خون یهود در رگ‌های «منلیک»، اولین حاکم اتیوپی در جریان است و براساس این خرافات مردم اتیوپی از سلاله حضرت سلیمان پیامبر علیه السلام هستند.
رژیم صهیونیستی از این خرافات برای تحکیم و تقویت روابط خود با اتیوپی استفاده کرد که با استقبال اتیوپی مواجه شد و به این ترتیب رابطه مستحکم و عمیقی بین دو طرف شکل گرفت. در راستای این تحکیم روابط رژیم صهیونیستی شرکت‌های خود را مامور و مکلف به سرمایه‌گذاری‌های کلان در کشور اتیوپی کرد و طی دهه هشتاد قرن بیست رژیم صهیونیستی فعالیت مستقیم و بدون واسطه در این کشور را با اعزام کارشناسان اسرائیلی به اتیوپی و اوگاندا ارسال کرد تا تحقیقات و پژوهش‌هایی را به عمل آورد که یکی از مهمترین هدف آنها اجرای پروژه‌ها و طرح‌های آبیاری بر رود نیل بود که حدود 7 میلیارد متر مکعب از آب رود نیل را صرف می‌کرد که 20 درصد از آبی را تشکیل می‌داد که از طریق رود نیل وارد مصر می‌شد و این صرف نظر از استفاده از آب حاصل از باران‌های استوایی در اوگاندا بود که سالیانه بالغ بر 114 میلیارد متر مکعب می‌شد و به تنهایی می‌توانست تمام طرح‌های آبیاری درحال اجرا در اوگاندا را تامین کند.
رژیم صهیونیستی بر این باور است که مازاد آبیاری مصر به سالیانه حدود میلیارد متر مکعب می‌رسد و این میزان آب تا پیش از پایان طرح کانال «جونقلی» مورد استفاده قرار نگرفته بود که موجب کاهش میزان آبی بود که مصر و سودان در دریای مدیترانه از دست می‌داد.
همچنین تل‌آویو اعتقاد داشت، میزان آبی که مصر در دریای مدیترانه طی فصل زمستان و منحصرا در دو ماه دسامبر و ژانویه هر سال برای اهداف تولید برق و دریانوردی از دست می‌داد، باید برای اجرای طرح انتقال آب به سرزمین‌های اشغالی و اجرای طرح آبی «کانال صلح» به صحرای نقب مورد استفاده قرار گیرد و رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند که این هدف را از طریق اعمال فشار بر مصر و همکاری با اتیوپی محقق کند.
همکاری رژیم صهیونیستی و اتیوپی فقط به شرکت‌های برق و ارتباطات محدود نمی‌شد، بلکه رژیم صهیونیستی تسلیحات و تجهیزات نظامی و همچنین ذخایر نظامی نیز در اختیار اتیوپی قرار داد و این جدای از حمایت این رژیم از اتیوپی در حوزه‌های امنیتی و جنگ گروه‌های شبه نظامی و آموزش خلبانان اتیوپی در نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی و توسعه و گسترش و همچنین مدرنیزه کردن سیستم ارتباطات میان فرماندهان هوایی بین دو طرف و رفت و آمد هیئت‌های دو جانبه در دو سطح سیاسی و امنیتی بود.
براساس توافقنامه سال 1929 که انگلیس، قدرت استعمارگر آفریقا یکی از طرف‌های آن به شمار می‌آمد، مصر بر سالیانه 55.5 میلیارد متر مکعب دست می‌یافت که بزرگ‌ترین سهم از آب رود نیل به شمار می‌آمد که بالغ بر 84 میلیارد متر مکعب می‌شد، همچنین به مصر حق اعتراض به احداث سدها و دیگر طرح‌های آبی در کشورهای منبع داده شد. همچنین براساس این توافقنامه سودان بر 18.5 میلیارد متر مکعب از آب رود نیل دست می‌یافت و همین موجب تشکیل پرونده سد النهضه اتیوپی شد که اتیوپی قصد تاسیس آن را دارد و از جمله پرونده‌هایی است که به شدت روابط دو کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است.
