در مصر كودتايي شكل گرفت كه ميگويند كودتا نبود: ارتش مصر رئيس جمهور را خلع و زنداني ميكند، مظنونين را دستگير و پايگاه هاي تلويزيوني را تعطيل ميكند و خودروهاي زرهي خود را در خيابان هاي پايتخت مستقر مينمايد. اما واژه "كودتا" از زبان باراك اوباما شنيده نمي شود.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه اينديپندنت، بان كي مون، دبيركل سازمان ملل هم جرات نمي كند چنين واژه مخربي را بكار برد. مطمئنا اوباما دقيقا ميداند كه چه اتفاقاتي در حال وقوع است.
آيا دليل نياوردن واژه «كودتا» اين است كه اوباما در صورت تاييد كودتا بودن آن مجبور است مهمترين كشور عربي در صلح با اسرائيل- يعني مصر- را تحريم كند؟ يا دليلش اين است كه كودتاگران، درصورت پذيرش كودتا، از 1.5 ميليارد دلار كمك مالي امريكا –كه تاكنون معوقه مانده است- تاابد محروم مي مانند؟
اوباما در سخنراني مكارانه خود در قاهره در سال 2009، كه از "سلب مالكيت زمين هاي فلسطينيان" با عنوان "جابجايي منطقه اي" آنان ياد كرد، در مورد مصر نظراتي را مطرح كرد كه اتفاقات كنوني مصر را ميتوان از اين ديدگاه بررسي كرد. از منظر اوباما "رهبراني هستند كه وقتي از قدرت فاصله دارند، از دموكراسي حمايت ميكنند و وقتي خود به اريكه قدرت تكيه زنند، بي رحمانه درصدد سركوب حقوق ديگران برمي آيند...رهبران بايد به حقوق اقليت ها احترام بگذارند و روحيه صبر و سازش داشته باشند. ايشان مي‌بايست منافع مردم و همچنين سياست هاي قانوني را بر منافع حزب خود ارجح بدانند. بدون اين عناصر، انتخابات به تنهايي دموكراسي حقيقي را به ارمغان نمي آورد."
سخنراني اوباما در پي كودتا نبود. او اين سخنان را چهار سال پيش در مصر گفته بود و دقيقا نكاتي بود كه محمد مرسي در مورد آنها اشتباه كرد. مرسي به جاي اينكه با اخوان المسلمين همچون خادمين ملت برخورد كند، آنان را سران كشور دانست و همچنين در حمايت از اقليت مسيحي مصر هيچ علاقه اي نشان نداد.
آن دسته از رهبران غربي كه اذعان دارند مصر همچنان در راه رسيدن به "دموكراسي" است و ميليون ها مصري از كودتا – كه از نظر آنان كودتا نبود- حمايت كردند، بايد به ياد بياورند كه مرسي هم در انتخاباتي پيروز شد كه كاملا حقيقي و مورد تاييد غرب بود. درست است كه او تنها 51 درصد از آراء را به دست آورده بود اما مسلما آراء وي از راي هاي موافق ديويد كامرون بيشتر بود. آيا جورج بوش در نخستين انتخابات رياست جمهوري اش حقيقتا پيروز شده بود؟ آيا در كشورهاي اروپايي درصورتيكه نخست وزير ها كمتر از 50درصد آراي عموي را به دست آورند، ارتش آن كشورها حكومت را به دست ميگيرد؟ گذشته از اين ها، آيا حزب اخوان المسلمين اجازه شركت در انتخابات بعدي مصر را دارد؟ و اگر اجازه شركت را داشته باشد و كانديداي آنان پيروز انتخابات شود، چه بر سر مصر خواهد آمد؟
با اينهمه، اسرائيل اكنون خرسند است. حالا ارتش ثروتمند مصر، كه سالانه 1.5 ميليارد دلار از واشنگتن دريافت ميكند، مطمئنا قصد ندارد با دم شير بازي كرده و پيمان صلحش با اسرائيل را درهم شكند. حال بايد منتظر ديدار اولين هيئت امريكايي از مصر كودتازده باشيم. آنگاه ميتوان ديدگاه آنان درباره كودتا بودن يا نبودن اقدام ارتش مصر را از اولين مكان بازديدي آنان- كه مسلما ارتش خواهد بود- دريافت.
