مسلح شدن هواداران مرسی احتمال بروز خشونت و سرکوب ارتش را افزایش داده است.
به گزارش شبکه تلویزیونی راشاتودی ، گزارش ها حاکی از شلیک گلوله در قاهره و اطراف این شهر است.اوضاع در مصر همچنان نابسامان است.تایید آمار تلفات دشوار است. تظاهرکنندگان چندین راه اصلی کشور را مسدود کردند. ارتش روز دوشنبه برای جلوگیری از هجوم هزاران تظاهرکننده اسلامی به میدان تحریر دخالت کرد.
مخالفان محمد مرسی هفته ها کنترل این میدان را در دست داشتند. محمدصبری خبرنگار در قاهره معتقد است ارتش در حال اتخاذ اقدامات شدیدتر برای جلوگیری از ناآرامی ها است.
محمد صبری گفت:اخوان المسلمین در چند هفته گذشته به خصوص این هفته ثابت کرده است قصد دارد قاهره پایتخت مصر را فلج کند. فلج کردن این شهر می تواند مانع هر نوع تلاش برای برقراری ثبات درمصر شودو به خشونت بیشتر می انجامد.
همچنین می تواند منجر شود ارتش و نیروهای پلیس تظاهرکنندگان هوادار محمد مرسی و اخوان المسلمین را به شدت سرکوب کنند زیرا شواهد نشان می دهد این جنبش مسلح شده است و تمایل دارد از سلاح علیه مخالفان خود استفاده کند.
امل الحمد السنوسی مادر یکی از کشته شدگان که بدست نیروهای تک تیرانداز ارتش کشته شد در این زمینه گفت:مصر در غم بسر می برد. مردم دیگر احساس امنیت نمی کنند. از زمانی که انقلاب شروع شد ما روز خوشی ندیدیم و همه چیز از بد به بدتر تبدیل شد.
پائولا اسلایر خبرنگار راشاتودی در گزارشی دراین زمینه گفت:پنجاه و یک نفر در درگیری در یک روز کشته شدند که یکی از آنها فرزند امل الحمد السنوسی بود.یک عکاس بیست و شش ساله صحنه ای از تیراندازی یک تک تیرانداز ارتش به سمت احمد را فیلمبرداری کرد.
مادر احمد گفت:وقتی این بچه ها می میرند چه اتفاقی برای مادرانشان می افتد.من یکی از این مادران هستم.کشور ما ،کشور صلح و ثبات بوداما همه چیز تغییر کرد.
صالح سلاد وکیل مصری در این زمینه گفت:مصری ها خواسته ساده ی دارند.مصری ها خواهان تغییر واقعی هستند.ما باید بازسازی را شروع کنیم.
نظرسنجی اخیر در مصر نشان می دهد فقط سی درصد از مردم مصر معتقدند کشور در مسیر درستی پیش می رود.از هرچهار مصری سه نفر فکر می کنداقتصاد در وضع بدی قرار دارد و پنجاه وشش درصد از این روش دموکراسی ناراضی هستند. اکنون دو سال است مصری ها در خیابان ها هستند.بیش از دوهزار نفر کشته شدند.
نوین عاصم شهروند مصری می گوید انقلاب نتیجه مثبتی نداشته است .همه دلسرد شدند وهیچ کس خوشحال نیست.
