حزب حاكم مصر بازيهاي سياسي ـ تبليغاتي براي زمينه سازي جهت موروثي كردن حكومت در رژيم مبارك را آغاز كرده است .
« احمد نظيف » نخست وزير رژيم كمپ ديويدي قاهره پس از برگزاري اجلاس حزب حاكم اين كشور براي نخستين بار بطور رسمي از احتمال نامزدي « جمال مبارك » براي احراز پست رياست جمهوري اين كشور سخن به ميان آورد. نظيف كه سعي داشت با احتياط موضع گيري كند احتمال استمرار حكومت مادام العمر حسني مبارك را هم عنوان كرد و گفت : « چنانچه حسني مبارك نخواهد بار ديگر در انتخابات رياست جمهوري شركت نمايد حزب حاكم جايگزيني براي وي خواهد داشت . » نخست وزير مصر افزود : امكان نامزدي جمال مبارك وجود دارد و چه بسا كه وي جايگزين پدر شود.
« نظيف » به فضاي سياسي منطقه اي و بين المللي اشاره كرد و تلاش داشت چنين وانمود كند گويا سرمايه گذاران خارجي نگران هستند و خواستار استمرار حكومت مبارك بوده اند. وي خاطرنشان ساخت : ما نگرانيهاي موجود نسبت به مسئله جانشيني رئيس جمهور را درك مي كنيم و به سرمايه گذاران مي گوئيم نگران نباشند چون براي اين مسئله هم راهكار و جايگزيني وجود دارد كه جاي نگراني نيست .
اگر چه موضوع نامزدي « جمال مبارك » براي يك دوره طولاني مطرح بوده و مخالفين قدرتمند رژيم كمپ ديويدي مبارك بويژه « اخوان المسلمين » در اين زمينه هشدار داده اند ولي اظهارات اخير نخست وزير مصر بمنزله يك « تست » بمنظور ارزيابي واكنش هاي سياسي ـ اجتماعي ارزيابي مي شود.
« اخوان المسلمين » بعنوان اصلي ترين قدرت سياسي سازمان يافته عليه رژيم مبارك مراتب مخالفت جدي و آشكار خود را با موروثي كردن قدرت در مصر اعلام داشته و آنرا برخلاف مصالح و منافع ملي مصر قلمداد كرده است . اما با در نظر گرفتن اينكه شخص حسني مبارك نيز بيش از يك ربع قرن بعنوان رئيس جمهور بر اين كشور حاكم بوده و هست سخن گفتن از جابجائي قدرت درون خانواده مبارك بعنوان عاملي برخلاف منافع ملي چندان جدي به نظر نمي رسد.
مسئله اينست كه رژيم قاهره همچنان زنجيره هاي اسارت در چنگال صهيونيستها را حفظ و تقويت كرده و عملا بعنوان « كارگزار اسرائيل » در منطقه و در دنياي عرب رفتار مي كند. بدين ترتيب تغيير مهره ها در عين اصرار بر حفظ همان زنجيره هاي اسارت را نمي توان تغيير قابل ذكري معرفي نمود. به عبارت بهتر مشكل مصر به تغيير مهره ها يا ثبات آنها بر نمي گردد بلكه اين اسارت در چنگال اسرائيل و آمريكا است كه معضل اصلي جامعه مصر دنياي عرب و دنياي اسلام محسوب مي شود.
با اينهمه نگراني و احتياط مقامات رژيم قاهره در اعلام اين مطلب نشانگر آنست كه آنها از فقدان پايگاه مردمي براي مبارك و فرزندش بخوبي آگاهند و مايل نيستند كه با اعلام زودهنگام اين موضوع براي تهاجم سياسي تبليغاتي عليه مبارك و فرزندش فتح باب كنند. دقيقا به همين دليل است كه « صفوت الشريف » دبيركل حزب حاكم از اظهار نظر صريح پيرامون نامزدي « جمال مبارك » طفره رفته و ادعا كرد موضوع نامزدي در انتخابات آينده هرگز بررسي نشده است . اين نكته از آن جهت اهميت دارد كه تا برگزاري انتخابات رياست جمهوري آينده حدود 2 سال وقت باقيست و مقامات قاهره مايل نيستند از هم اكنون براي مخالفين فرصتي فراهم سازند كه عليه مبارك و فرزندش فضاي تبليغاتي ايجاد كنند.
دلايل موجهي وجود دارد كه عليرغم اين حساسيت هاي سياسي ـ تبليغاتي رژيم قاهره سعي دارد موضوع نامزدي زودهنگام « جمال مبارك » را مطرح سازد تا نظرها به سمت و سوي ديگري منحرف شود و از اين فرصت براي تحت الشعاع قرار دادن موضوعات مهمتر سواستفاده شود.
1 ـ محاصره غزه ـ اكنون بيش از 2 سال است كه غزه در محاصره نظامي اسرائيل قرار گرفته و حدود 1 5 ميليون فلسطيني ساكن غزه از مايحتاج اوليه براي زندگي نيز محرومند. آنچه به رژيم قاهره مربوط مي شود اينست كه مصر مي تواند با گشايش گذرگاه « رفح » از رنج و سختي فلسطيني ها بكاهد و با ارسال آذوقه سوخت نيازهاي داروئي و ساير مايحتاج اوليه از فلسطيني هاي مظلوم حمايت كند. اما رژيم قاهره نه تنها گذرگاه غزه را مسدود نموده بلكه ضمن همكاري و هماهنگي با صهيونيستها به شناسائي و انهدام تونلهاي كمك رساني به نوار غزه پرداخته است .
در واقع رژيم قاهره در اين زمينه حد و اندازه مصر را در حد يك « رژيم مزدور اسرائيل » تقليل داده و به مجري سياستهاي اشغالگران مبدل كرده است . تمركز سياسي ـ تبليغاتي بر روي موضوع نامزدي جمال مبارك براي سرپوش گذاشتن بر اين نكته مي تواند اتهامات قاهره در اين زمينه را تحت الشعاع تبليغات و جنجالهاي رسانه اي قراردهد و از محكوميت مبارك نزد ملت بزرگ مصر جلوگيري نمايد.
2 ـ شكست مذاكرات آشتي ملي ـ تشكيلات خودگردان طيف خائن محمود عباس و جناح « فتح » پس از شكست اسرائيل در جنگ 22 روزه عليه غزه دچار « بحران مشروعيت » شده اند. چرا كه از يكطرف در اين جنگ به حمايت از اشغالگران پرداخته بودند و عملا بعنوان « ستون پنجم اسرائيل » براي صهيونيستها خبرچيني مي كردند و از سوي ديگر با پايان گرفتن مهلت قانوني دوره رياست محمود عباس عملا وي فاقد موقعيت رسمي و قانوني بوده و هست و ادامه حضورش در پست رياست تشكيلات خودگردان بمنزله يك رفتار غيرقانوني فاقد وجاهت و مشروعيت است .
رژيم قاهره با حمايت رژيم هاي ارتجاعي عرب سعي داشت مذاكرات آشتي ملي در قاهره را ميان حماس فتح و تشكيلات خودگردان ميانحي گري كند. البته قاهره اميدوار بود تحت عنوان ميانجي گري فرصتي براي به قدرت رساندن مجدد جناح خائن فتح به وجود آورد كه شكست خورد. اكنون محمود عباس با تعيين زمان برگزاري انتخابات رياست جمهوري و مجلس ملي در بهمن 1388 درصدد تكروي بر آمده و مايلست فشار تازه اي را بر مذاكره كنندگان حماس وارد كند تا بلكه جناح ابومازن بتواند از فرصتهاي محدود باقيمانده براي تثبيت موقعيت خود سو استفاده كند.
البته قاهره در اين زمينه بارها « اولتيماتوم » داد و طرفهاي مذاكره را تهديد به واكنش كرد ولي كاري از پيش نبرد. اكنون ايجاد فضاي سياسي ـ تبليغاتي پيرامون نامزدي « جمال مبارك » مي تواند بر بن بست مذاكرات آشتي ملي ميان گروههاي فلسطيني و مهمتر از آن بر شكست قاهره بعنوان « ميانجي » سرپوش بگذارد و نظرها را به سمت و سوي ديگر منحرف سازد.
3 ـ غفلت از فجايع در دنياي اسلام ـ در حال حاضر بحران عراق روز به روز قربانيان بيشتري از ملت مظلوم عراق مي گيرد . اشغالگران اگر چه در عراق زمين گير شده اند ولي مايل نيستند از اين كشور خارج شوند. آمريكا اخيرا اعلام داشته است كه اصولا قصد خروج نيروهايش طي سالهاي آينده را هم ندارد و به « استقرار دائمي » در اين كشور مي انديشد.
بطور همزمان افغانستان و پاكستان در معرض حملات تروريستي طالبان و القاعده قرار گرفته اند و رقم تلفات اين حملات تروريستي 3 رقمي شده است . در چنين شرايطي آمريكا در فكر مصالحه با طالبان و بازگرداندن مجدد طالبان به قدرت در افغانستان است . بعلاوه بي ثباتي و بحرانهاي امنيتي در پاكستان ارتش اين كشور را درون مرزها درگير ساخته و هر لحظه ممكن است حوادث تازه اي بصورت غير منتظره رخ دهد.
دقيقا در همين شرايط سرنوشت سياسي لبنان با بلاتكليفي حريري در تشكيل كابينه مجددا در هاله اي از ابهام قرار گرفته است فشارهاي مشترك رژيم قاهره عربستان و.. از طريق اتحاديه عرب مانع استمرار ثبات سياسي لبنان شده و مي رود تا زمينه هاي بازگشت لبنان به دوران بي ثباتي سياسي ـ امنيتي را فراهم سازد.
احتمالا رژيم قاهره تصور مي كند كه با انحراف افكار عمومي مصر به سمت و سوي مسائل داخلي مي تواند مسائل بين الملل اسلامي را تحت الشعاع قرار داده و به كارشكني هاي خود در مورد مسائل دنياي عرب و مشخصا در عراق فلسطين و لبنان ادامه دهد. اما مسئله اينست كه اهداف و انگيزه هاي رژيم قاهره در جهت موروثي كردن قدرت در مصر هر چه باشد عمر رژيم هائي از اين دست مدتهاست كه به سر آمده است و از اين پس بايستي آنها را در زباله دان تاريخ سراغ گرفت .