روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» در سرمقاله روز چهارشنبه خود به انتقاد از عدم سفر نتانیاهو به آفریقای جنوبی پرداخته و نوشته است عدم حضور وی در مراسم بزرگداشت «نلسون ماندلا» نمادی بود از انزوای رو به رشد اسرائیل.

به گزارش خبرگزاری فارس، «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی این هفته اعلام کرد به دلیل هزینه‌های بالای سفر از پیش برنامه‌ریزی نشده به آفریقای جنوبی، نمی‌تواند در مراسم بزرگداشت «نلسون ماندلا» رهبر فقید آفریقای جنوبی شرکت کند. «شیمون پرز» رئیس رژیم‌صهیونیستی هم به بهانه مشکلات جسمی از حضور در این مراسم خودداری کرد.

این اقدام سران رژیم‌صهیونیستی در چند روز گذشته به شدت از سوی رسانه‌های اسرائیلی مورد انتقاد قرار گرفته است. روزنامه «هاآرتص» هم امروز سرمقاله خود را به این موضوع اختصاص داده و نوشته است عدم حضور نتانیاهو در این مراسم نشان‌دهنده حرکت اسرائیل به سمت انزوا است. این روزنامه اصرار اسرائیل بر اشغالگری در منطقه کرانه باختری را عامل این موضوع دانسته است.

در سرمقاله «هاآرتص» آمده است: نخست‌وزیر «بنیامین نتانیاهو» تصمیم گرفته است میزان مخارج سرسام‌آور خود را که هر از چند گاهی اخبار آن منتشر می‌شود و خشم عمومی را برمی‌انگیزد، کاهش دهد. اما بسیار بد است که این اقدام در اولین گام به عدم حضور در مراسم بزرگداشت «نلسون ماندلا» منجر شد و حالا این مراسم بدون حضور یک مقام ارشد اسرائیلی برگزار شده است.

با توجه به دست و دلبازی‌ها و مخارج گزافی که نتانیاهو در تمام طول نخست‌وزیری‌اش داشته (مثلا او همین سال قبل بر سفر با یک هواپیمای چارتر به لندن برای حضور در مراسم تدفین «مارگارت تاچر» نخست‌وزیر اسبق انگلیس اصرار داشت) و همچنین با توجه به مشی و میراث ماندلا (که کاملا بر خلاف چیزی است که تاچر از خود به جای گذاشت) که در تضاد با رویکردهای نتانیاهوست، بی‌دلیل نیست اگر بگوییم که او بحث هزینه‌ها را بهانه کرد تا در مراسمی که دوست نداشت در آن باشد، حضور نیابد.

ماندلا هم در زمان حیات و هم در زمان مرگش نماد ایده برابری تمام انسان‌ها و مخالفت با رژیم آپارتایدی بود که با مردم بر اساس نژاد و قومیتشان برخوردهای متفاوتی داشت. اسرائیل که تحت رهبری نتانیاهو شاهد افزایش شدید افتراق، قوانین نژادپرستانه و تبعیض بر اساس ملیت بوده، نه می‌تواند بگوید که به میراث ماندلا احترام گذاشته و نه می‌تواند خود را در جمع کشورهای پرچمدار تلاش برای برابر انسان‌ها و مبارزه با نژادپرستی قرار دهد.

ماندلا در گذشته به نفع مبارزات فلسطینی‌ها سخن گفته بود (چیزی که وی را در نقطه مقابل نتانیاهویی قرار می‌دهد که فلسطینی‌ها را دشمنان داخلی‌ای می‌داند که نمی‌توان با آن‌ها مذاکره کرد). علاوه بر این، می‌توان اینطور گفت که ذات اصلی مبارزات ماندلا (نبرد علیه نژادپرستی علیه سیاه‌پوستان) با ماهیت اقدامات «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل در تناقض است. همین هفته نتانیاهو کابینه ائتلافی‌اش سرگرم تصویب قانون موسوم به «مبارزه با مهاجرت غیرقانونی» هستند که مجوز حبس بدون محاکمه افراد تا یکسال را صادر می‌کند و هدف اصلی آن مبارزه با مهاجران آفریقایی است.

عدم حضور سران ارشد اسرائیل در مراسم ماندلا اتفاقی نیست و می‌توان آن را نمادی از انزوای دیپلماتیک رو به رشد اسرائیل دانست. اسرائیل به خاطر تأکید بر اشغالگری * و تشدید آن از طریق رشد مداوم شهرک‌سازی‌ها و پشت کردن به راهکارها و ابتکارات دیپلماتیک، در حال خروج تدریجی از جامعه بین‌الملل است. خطر این وضعیت که اولین نشانه‌هایش در مذاکرات مربوط به توافقنامه همکاری‌های علمی «افق 2020» * نمایان شد، اگر از تهدیدات منطقه‌ای که نتانیاهو بیش از حد از آن ابراز نگرانی می‌کند و مدام در موردش هشدار می‌دهد، بیشتر نباشد، قطعا کمتر نیست.