خبرگزاری فرانسه در گزارشی از الجزیره به قلم «عامر والی» نوشت الجزایری ها پنجشنبه برای انتخاب رئیس جمهوری خود به پای صندوق های رای فرا خوانده شده اند، انتخاباتی که هیچ چیز غیرمنتظره ای ندارد زیرا عبدالعزیز بوتفلیقه رئیس جمهوری کنونی الجزایر با وجود وضع جسمانی نامناسب ، برای پیروزی در این انتخابات بیشتری بخت را دارد.

این وضع بیمارگونه بوتفلیقه موجب شد که خود نتواند در تبلیغات انتخاباتی شرکت کند و برای این کار فرستادگانی را اعزام کرد.
بوتفلیقه 77 ساله که از 15 سال پیش قدرت را در الجزایر در اختیار دارد یک سال پیش دچار سکته مغزی شد و به مدت سه ماه در پاریس بستری بود .
وی در حال گذراندن دوره بازیابی جسمی برای بازیافتن همه قوای سخن گفتن و حرکتی خود است.
با وجود اظهارات اطمینان بخش عبدالمالک سلال مدیر تبلیغات انتخاباتی او که به ویژه سه شنبه گفت« وضع جسمانی بوتفلیقه روز به روز بهتر می شود» ، بسیاری از افراد در خصوص
توان او برای مدیریت کشور برای پنج سال آینده تردید دارند.
منتقدان بوتفلیقه مانند جنبش مدنی برکات (کافی است) علاوه بر وضع جسمانی او ، طرح دوره چهارم ریاست جمهوری را رد می کنند.
ائتلافی مرکب از پنج حزب مخالف از جمله جنبش جامعه برای صلح ( اسلامگرا) تبلیغاتی را برای تحریم این انتخابات انجام می دهد و عقیده دارد این انتخابات ساخته و پرداخته نزدیکان رئیس جمهوری برای روی کار آوردن مجدد او است.
در کشوری که از زمان استقلال در سال 1962، ارتش همواره نقش اصلی را در انتخاب رئیس جمهوری ایفا کرده است ،مطبوعات در هفته های اخیر به اختلافات شدید در درون این نهاد در خصوص حمایت کردن یا نکردن از بوتفلیقه اشاره کردند.
به نوشته مطبوعات ، از سویی ژنرال محمد مدین معروف به توفیق رئیس دستگاه های اطلاعات نظامی درخصوص چهارمین دوره ریاست جمهوری ملاحظاتی مطرح کرده است.

روزنامه الوطن جمعه نوشت از سوی دیگر ، ژنرال احمد قاید صلاح رئیس ستاد ارتش سخت ترین حامی انتخاب دوباره رئیس جمهوری است .
سید احمد غزالی نخست وزیر پیشین ( 1991 تا 1992) در مصاحبه ای با مرکز تی اس ای ( همه چیز در باره الجزایر) گفت:« با توجه به اینکه کسی که به عنوان رئیس جمهوری انتخاب می شود ، تصمیم گیرنده نیست و تصمیم گیرندگان در واقع افرادی در سایه هستند، زیاد اهمیتی ندارد چه کسی به این عنوان انتخاب شود.»
23 میلیون واجد شرایط شرکت در این انتخابات باید بین شش نامزد و علی بنفلیس که در اوایل نخستین دوره بوتفلیقه ( 1999 تا 2004) مرد مورد اعتماد او بود و اکنون مهم ترین رقیب او محسوب می شود ، یکی را انتخاب کنند .
با توجه به فقدان نظرسنجی ها ،‌ ناظران بخت بوتفلیقه را از همه بیشتر می دانند اما بنفلیس
پس از شکست خود در انتخابات ریاست جمهوری سال 2004 به انتقام فکر می کند.
به این ترتیب بنفلیس پنجشنبه در بجایه در شرق الجزیره « زلزله ای شدید را پیش بینی کرد که پایه های طرفداران ریاست جمهوری مادام العمر را خواهد لرزاند.»
به عقیده او ، «مهم ترین رقیب او» تقلبی است که وی پیشتر در سال 2004 آن را اعلام کرده بود.
از آغاز تبلیغات انتخاباتی ، الجزایری ها بوتفلیقه را فقط یک بار در تلویزیون مشاهده کردند و آن هم چهارم آوریل بود که ایستاده از جان کری وزیر امور خارجه آمریکا استقبال می کرد.
تبلیغات انتخاباتی این بار بوتفلیقه با تبلیغات قبلی او که در آنجا وی بسیار فعال بود ، از زمین تا آسمان فاصله دارد.
بوتفلیقه به جای خود هفت تن از نزدیکانش را به سرتاسر کشور گسیل کرده است .
فرستادگان بوتفلیقه با تجلیل از عملکرد سه دوره او ، رئیس جمهوری الجزایر را ضامن ثبات این کشور معرفی کردند.
در واقع بوتفلیقه سیاست آشتی ملی را پس از یک دهه خشونت هایی که براساس آمار رسمی ، به کشته شدن 200 هزار نفر منجر شد به پیش برد.
اما جراحات و همچنین خطرات قطعی مانند آنچه گروگان گیری چشمگیر ژانویه 2013 در مرکز گازی عین امناس ( 1300 کیلومتری جنوب شرقی الجزیره ) ان را نشان داد ،‌همچنان باقی مانده است .
این گروگان گیری را یک گروه کماندویی افراطی انجام داد . در این گروگان گیری دهها نفر کشته شدند.
نزدیکان رئیس جمهوری هشدار می دهند الجزایر که وسیع ترین کشور آفریقایی محسوب می شود 7000 کیلومتر مرز مشترک با کشورهای منطقه ساحل مانند مالی و همچنین کشورهای « بهار عربی» دارد .
القاعده در مالی بسیار فعال است و کشورهای بهار عربی نیز فضایی انفجارآمیز هستند.
در قیام های عربی سال 2011 که به ویژه به سقوط رهبران تونس و لیبی منجر شد الجزایر تکانه هایی از قیام را شاهد بود که در عین حال به سرعت مهار شد.
بوتفلیقه به سرعت اصلاحاتی سیاسی را اعلام کرد هرچند این اصلاحات را مخالفان بسیار ناکافی خواندند.
رئیس جمهوری آینده برای پیشگیری از تنش های جدید اجتماعی با چالش مهمی مواجه است : تنوع بخشیدن به اقتصادی به شدت وابسته به نفت و گاز که در آن صنایع کمتر از پنج درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دهند.
در الجزایر بیش از 20 درصد از افراد زیر 35 سال بیکار هستند .