پکن در ازاي نفت و طلا در افريقا مدرسه و جاده مي سازد.
ولاديمير اسکاسيرف تحليلگر روزنامه اينترنتي روسي نيزاويسيمايا گازيه تا در مقاله اي با اشاره به برگزاري همايش همکاريهاي چين و افريقا در مصر و اعلام امادگي پکن براي افزايش سرمايه گذاري و کمک به قاره سياه که بدون شک موجب دسترسي ان به نفت و ساير منابع غني افريقا مي شود چنين مي نويسد: چين با تسلط يافتن بر ثروتهاي افريقا نقض حقوق بشر و فساد مالي دولتهايي را که با انها همکاري مي کند ناديده مي گيرد.
به نوشته تحليلگر روزنامه ون جيابائو نخست وزير چين و رهبران بسياري از کشورهاي افريقايي در نشست شرم الشيخ حضور دارند. جيابائو خطاب به سياستمداران و روساي شرکتهاي حاضر در نشست تاکيد کرده که روابط روبه رشد تجاري چين با افريقا کاملا صادقانه و غير مغرضانه هستند و پکن به تدريج تعرفه هاي واردات کالا را از کشورهايي که وضعيت دشواري دارند حذف مي کند و سياست ان در افريقا بر اصول برابري و سود متقابل مبتني است. وي در تاييد سخنان خود ياداور شده که درحال حاضرپانزده هزارکارشناس افريقايي در چين اموزش مي بينند.
بر اساس اين گزارش نخست وزير چين ضمن تلاش براي رد ادعاهاي مدافعان حقوق بشر درغرب که معتقدند پکن از رژيمهاي فاسد و ديکتاتور افريقا حمايت ميکند اعلام کرد که توافقنامه هاي چين با دولتهاي افريقايي ارتباطي با شرايط سياسي ندارد. موضوع از اين قرار است که امريکا و ساير قدرتهاي استعمار گر سابق معمولا کمک به افريقا را با ضرورت مبارزه با فساد مالي و رعايت حقوق بشر مرتبط مي دانند اما پکن چنين درخواستهايي را هيچ وقت مطرح نکرده و در نتيجه به مزيتهاي قابل توجهي در عرصه رقابت با رقباي غربي دست يافته است. چين در حال حاضر مکان دوم جهان را از نظر حجم تجارت با افريقا در اختيار دارد که اين رقم هر سال بيش از سي و سه درصد افزايش مي يابد. در نشست سابق سران چين و افريقا که در سال دو هزارو شش برگزار شد پکن به شرکاي افريقايي خود وعده داد وام پنج ميليارد دلاري در اختيار انها قرار دهد و ساختن بيمارستان، مراکز ريشه کن سازي مالاريا، مدرسه و جاده را اغاز کند. به گزارش رسانه هاي چيني بخش اعظم اين وعده ها عملي شده است. در سال دو هزارو هشت سرمايه گذاري مستقيم چين در افريقا به هفت ميليارد و هشتصد ميليون دلار و حجم تجارت پکن با اين قاره به يکصد و هفت ميليارد دلار رسيد که به اين ترتيب طي ده سال ده برابر شده است. اما مسئله اين است که سرمايه گذاريهاي چين اغلب به رژيمهايي کمک مي کنند که حقوق اقليتهاي قومي را نقض مي کنند. به عنوان مثال با وجود اين که رئيس جمهور سودان به دست داشتن در وحشيگري عليه قبايل شورشي دارفور متهم است پکن نقش اساسي را در توسعه صنعت نفت اين کشور ايفا مي کند. علاوه بر اين يک شرکت چيني براي استخراج معادن گينه با ان قرارداد هفت ميليارد دلاري بسته و اين کار بلافاصله پس از ان صورت گرفته که مقامات نظامي گينه راهپيمايي ارام مردم را سرکوب کردند که طي ان يکصد و پنجاه نفر کشته شدند.
نويسنده مقاله در خاتمه به اين موضوع مي پردازد که پکن خيلي به انتقادهايي که مدافعان حقوق بشر در غرب از ان مي کنند حساسيت نشان مي دهد. به نوشته روزنامه گلوبال تايمز ارگان حزب کمونيست چين غرب به نزديک شدن روابط چين و غرب حسادت ميکند چون اروپاييها اين قاره را حياط خلوت خود مي دانند و طبيعي است که حضور چينيها انها را نگران کند.