یک خبرگزاری غربی با پرداختن به برگزاری چهارمین اجلاس همکاری های چین-آفریقا در شرم الشیخ، پکن را بزرگترین قدرت خارجی حاضر در قاره سیاه توصیف کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری آلمان، از دیروز یکشنبه چهارمین اجلاس وزیران چین و آفریقا آغاز شد. نفوذ اقتصادی و سیاسی چین در قاره سیاه هر روز بیشتر می‌شود، و غرب با نگرانی ناظر توسعه این روابط است.
از اواسط دهه ۱۹۹۰ چین نفوذ خود را در آفریقا گسترش داد. بزرگترین کشور جهان امروز در تمام کشورهای آفریقا حضور دارد. هدف چین در درجه اول منافع اقتصادی است. به گفته "هلموت آشه" استاد مطالعات آفریقایی در دانشگاه لایپزیگ: چین در آفریقا فقط به دنبال مواد خام مثل نفت و مس و آلومینیوم نیست. البته چین به این مواد نیاز دارد، زیرا این کشور بزرگ به کارگاه صنعتی دنیا بدل شده، و این بدون مواد اولیه ممکن نیست. اما چین در عین حال به بازار آفریقا هم نظر دارد، تا بتواند کالاهای خود را برای فروش عرضه کند.
دویچه وله نیز درباره نفوذ آرام چین در آفریقا می نویسد : چین همه گونه کالایی را با قیمت ارزان به بازار آفریقا می فرستد، از رادیو و تلویزیون تا پارچه و لباس. به علاوه شرکتهای چینی در کشورهای آفریقا جاده و راه‌آهن و فرودگاه می سازند. از سال ۲۰۰۴ تا کنون میزان تجارت چین و آفریقا بیش از 10 برابر شده است.
اهداف سیاسی چین در آفریقا
چین در آفریقا به منافع سیاسی نیز توجه دارد. این کشوربه عنوان یک قدرت جهانی قصد دارد در مجامعی مانند سازمان ملل متحد برای خود متحدانی داشته باشد. برای همین چین در هر فرصتی از پیکار خود با استعمار دم می زند و در این عرصه همبستگی خود را با آفریقا نشان می دهد.
اما از طرف دیگر جمهوری خلق چین از نظر موازین سیاسی به هیچ وجه سخت گیر نیست، برای نمونه به دموکراسی و حقوق بشر در آفریقا هیچ توجهی ندارد. "دنیس تول" کارشناس "بنیاد علم و سیاست" در برلین عقیده دارد : طبیعی است که این موضع چین برای بسیاری از کشورهای آفریقایی خوشایند باشد، زیرا دوست ندارند از دموکراسی چیزی بشنوند. آنها به این ترتیب خود را از فشارهای غرب راحت می کنند.
جمهوری خلق چین از همکاری با رژیمهای دیکتاتوری هیچ ابایی ندارد. برای نمونه سودان و زیمبابوه از متحدان چین به شمار می روند. در ماه اکتبر گذشته یک شرکت چینی با رژیم نظامی گینه قراردادی تجاری به میزان ۷ میلیارد دلار منعقد کرد. این در حالی است که تنها چند هفته قبل از آن نظامیان حاکم بر این کشور عده بیشماری از مخالفان دولت را در پایتخت به گلوله بسته بودند.
کارشناسان و مدافعان حقوق بشر عقیده دارند که کشورهای غربی باید از چین به خاطر مناسبات بی رویه اش با کشورهای دیکتاتوری انتقاد کنند. به نظر صاحب نظران چین به حیثیت بین المللی خود بسیار اهمیت می دهد، بنابرین غرب نباید در انتقاد از این کشور کوتاهی کند.
دویچه وله می نویسد : اما چین از حضور در آفریقا به دنبال رقابت با غرب نیز هست ؛ در گذشته دولت‌های آفریقایی جز همکاری با کشورهای غربی راه دیگری نداشتند. بسیاری از آنها به کشورهای غربی وابسته بودند، اما غرب در دورانی طولانی به اندازه کافی آفریقا را جدی نگرفته و بسیاری از فجایع این قاره را نادیده گرفت.
این نیز روشن نیست که آفریقا تا کجا می‌تواند از رشد قدرت چین در این قاره بهره برداری کند. زیرا با نفوذ چین در بازار آفریقا، صنعت بومی و به همراه آن اشتغال در این کشورها به خطر خواهد افتاد.
