«عمامه الازهر» و پوشيدن آن در مناسبتهاي مهم نشان از اهميت و ارزش اين پوشش نزد مصريان دارد كه اين امر سبب شد «احمد الطيب»، شيخ الازهر، بر اهميت آن تأكيد و آن را به عنوان نماد اساسي لباس الازهريها و قاريان قرآن اعلام كند.
به گزارش خبرگزاري بينالمللي قرآن(ايكنا)، طي انقلاب ۲۵ ژانويه ۲۰۱۱م برضد «حسني مبارك»، رئيس جمهور مخلوع مصر، دوربينها حضور وسيع علما در ميان تظاهراتكنندگان مصري در ميدان «التحرير» قاهره را به تصوير كشيدند تا از اين منظره بهعنوان حضور «عمامه الازهر» در تمامي وقايع مهم و جنبشهاي تاريخي مصر ياد كنند.
عليرغم اينكه مركز رسمي الازهر طي وقوع اين حوادث تاريخي سكوت اختيار كرده بود، اما شهروندان مصري شاهد حضور افرادي «عمامه بهسر»(لباس رسمي الازهر) در اين اعتراضهاي خياباني بودند.
«عمامه الازهر» و پوشيدن آن در مناسبتهاي مهم نشان از اهميت و ارزش عمامه نزد مصريان دارد كه اين امر سبب شد «احمد الطيب»، شيخ الازهر، بر اهميت اين پوشش تأكيد و آن را به عنوان نماد اساسي لباس الازهريها اعلام كند.
در عين حال كه اظهارات اخير الطيب مورد انتقاد قرار گرفت و معترضان، پوشش اين قطعه لباس را عاملي در كمرنگشدن و دورشدن از اصالت الازهر دانستند؛ اما احمد الطيب بر پوشيدن عمامه بهعنوان يك پوشش اصيل الازهر تأكيد و از پوشيدن عمامه چيني انتقاد كرد.
بازار گرم عمامه چيني در مصر!
عمامه چيني خود يكي از محصولات چين مرتبط با مناسك اسلامي است كه بازار مصر را در كنار ديگر كالاهاي وارداتي چون سجاده، تسبيح و رداي شيوخ به تصرف خود درآورده است.
تاريخ پوشيدن عمامه الازهر را ميتوان همزمان با ورود «طربوش»(كلاه) به مصر در زمان «محمدعلي پاشا» مرتبط دانست كه استفاده از اين كلاه در آن عهد، رسمي عثماني بود، سپس به سر گذاشتن طربوش به سنتي مهم و ضروري در ميان كارمندان دولتي تبديل شد كه در صورت سر نكردن، با توبيخ و جريمه همراه بود.
در ابتدا عمامه، يك طربوش ساده قرمز رنگ بود كه شيوخ الازهر طي ابتكاري دور آن پارچه سفيدي را اضافه كردند و بعدها همين كلاه با نام «عمامه» در ميان مصريها رايج و به عنوان لباس رسمي الازهر شناخته شد.
طربوش و عمامه در اصل لباس خارجيهاي ساكن مصر بود كه بهصورت گستردهاي در ميان شهروندان مصري رايج شد، اما بعد از انقلاب 1952 م، «جمال عبدالناصر»، رئيسجمهور وقت مصر، الزامي بودن اين امر را لغو و سر كردن طربوش را فقط به طلاب الازهر و مشايخ آن منحصر كرد.
و اما دليل اصلي برنداشتن عمامه و حذف كلي اين لباس اجنبي را ميتوان به جايگاه مهمي كه عمامه بهعنوان سمبلي براي الازهر در مصر دارد، مرتبط دانست.
همچنين در پژوهشي كه «ژان ژاك لوتي»، مورخ فرانسوي درباره حمله ناپلئون بناپارت به مصر انجام داد، به اهميت طربوش نزد مصريان اشاره كرد؛ بهطوريكه اذعان ميدارد ناپلئون بناپارت، فرمانده فرانسوي، براي ورود در ميان مصريان، طربوش بهسر كرد.
اما عليرغم جايگاه مهم تاريخي عمامه در ميان مصريان، بعد از وقوع انقلاب 1952 م، پوشيدن آن حتي در ميان طلاب الازهر كمرنگ و تنها به قطعهاي از لباس براي نماز جمعه محدود شد.
در همين اثنا بود كه احمد الطيب براي زنده ساختن اين سنت، امتيازي را براي افرادي كه خود را ملزم به پوشيدن عمامه الازهر كنند، قرار داد تا با اين روش، اين سنت اصيل مصري را به جايگاه اصلي خود باز گرداند.
«كتوشلوار» يا «رداء»؛ مسئله قاريان مصري اين است
در ميان محافل قرآني مصر اكنون شاهد درگيري و جدل بين شيوخ الازهر درباره پوشيدن كتوشلوار برخي قاريان و عدم مراعات پوشش رسمي الازهر در ميان برخي ديگر هستيم. شيخ «الطبلاوي» از اساتيد قرآن و از مهمترين شيوخ مصر بر پوشيدن لباس رسمي الازهر با سمبل عمامه تأكيد فراوان دارد.
اين در حالي است كه استاد «احمد نعينع»، مقرئ الرؤساء و از اساتيد برجسته حفظ و قرائت مصر، پوشيدن عمامه را غيرالزامي و در اصل لباس تركي ميداند.
در اين راستا الطبلاوي با تأكيد بر اينكه قاريان قرآن به عنوان سفير كتابالله و الگوي جوانان بهشمار ميروند، پوشيدن لباس رسمي الازهر در برنامههاي ماهوارهاي و تلويزيوني را بهعنوان شرط اصلي حضور قاريان اعلام كرده است.
خبرگزاري قرآني ايران