به گفته وزیر امور خارجه لیبی، تعلل جامعه بین الملل در اعطای کمک نظامی به این کشور امنیت کشورهای منطقه و اروپا را به مخاطره خواهد انداخت.
به گزارش شبکه تلویزیونی فرانس بیست و چهار، محمد دائری وزیر امور خارجه لیبی که در ابو ظبی به سر می برد، به طور اختصاصی با این شبکه گفتگو کرد. مجری گفت: مهمان امشب ما محمد دائری وزیر امور خارجه دولت لیبی است که از سوی جامعه بین الملل به رسمیت شناخته می شود. لیبی از ماه ها پیش به دلیل اختلاف بین دولت مستقر در شرق کشور و به رسمیت شناخته شده از سوی جامعه بین الملل و دولتی مستقر در طرابلس، شاهد موجی از خشونت هاست. سازمان ملل گفتگو بین دو دولت را رهبری می کند. اما دولت شما به طور همزمان اعلام کرده است که طرابلس را از رقیب پس خواهد گرفت. استراتژی شما چیست؟ مذاکره یا جنگ؟ دائری گفت: حل بحران لیبی از طریق مذاکره ای که از ماه ها پیش تحت نظارت سازمان ملل آغاز شده است، امکان پذیر است. ما تشکیل یک دولت ائتلاف ملی را راه حل این بحران می دانیم. این دولت مسئول اصلی اداره کشور و انتقال حکومت خواهد بود. روند انتقالی بلافاصله پس از تشکیل این دولت آغاز خواهد شد. اما متاسفانه ما شاهد نقض آتش بس از سوی طرف های درگیر هستیم. علاوه بر بمباران شهر زینتان در غرب لیبی، تلاش هایی برای بازپسگیری شهرهای تحت تصرف نیروهای فجر لیبی انجام گرفته است. این مسایل متاسفانه ما را درگیر مسایل نظامی کرده است.
مجری پرسید: تمامی اخبار منتشر شده از مذاکرات، از به بن بست رسیدن گفتگو ها حکایت دارد. آیا شما فکر می کنید مذاکرات واقعا به نتیجه خواهند رسید؟ برخی از دو طرف و از جمله ژنرال خلیفه حفتر جنگ را تنها راه حل عنوان می کنند؟
دائری پاسخ داد: دولت رسمی لیبی از ماه نوامبر در بیانیه های متعددی اعلام کرده است که فقط راهکار سیاسی می تواند به بحران لیبی پایان بدهد. ما از ماه سپتامبر شاهد افزایش تحرکات نیروهای فجر لیبی هستیم. مجری پرسید: آیا شما مرتکب اشتباه نشده اید؟ آیا در اردوگاه شما کسی روند تحولات را به زورآزمایی و توسل به زور سوق نداده است؟
وی در واکنش اظهار کرد: در اردوگاه ما نیز جنگ طلبان حضور دارند و این یک واقعیت است. اما در اردوگاه رقیب نیز جنگ طلبان فعال هستند. ما مصصم هستیم که با حمایت جامعه بین الملل و شرکای عرب مان، مذاکرات را در مغرب دنبال کنیم. امیدواریم که این مذاکرات به نتیجه برسند، چرا که راه کار بحران لیبی، سیاسی است نه نظامی. اما واقعیت این است که جنگ طلبانی هم هستند که این روند را با مشکل مواجه می کنند. من از این که در غرب این قدر از ژنرال حفتر صحبت می شود، ناراحت هستم. حفتر هفته پیش در مصاحبه ای با خبرگزاری فرانسه موافقت خود را با گفتگو و حل سیاسی بحران اعلام کرد. اما پاریس به این بخش از اظهارات افتار توجهی نکرد.
مجری پرسید: آیا آن ها (فجر لیبی) از سوی قطر، ترکیه و سودان حمایت می شوند.
دائری پاسخ داد: آن ها از سوی برخی قدرت های منطقه ای حمایت می شوند.
مجری گفت: نماینده شما در واشنگتن خاطر نشان کرد که بیش از پنج هزار مبارز مرتبط با داعش در لیبی حضور دارند. آیا این آمار را تایید می کنید؟ تایید این ارقام از جدی بودن خطر داعش در لیبی و منطقه و حتی اروپا حکایت دارد.
دائری تصریح کرد: از اکتبر گذشته و زمانی که من در این سمت فعال شده ام، بارها خطاب به جامعه بین الملل خطر فزاینده در لیبی را گوشزد کرده ام. چرا که برخی گروه ها در لیبی اعلام کردند که به گروه دولت اسلامی ملحق شده اند. از آن زمان به بعد ما شاهد افزایش فعالیت ها و امکانات این گروه ها بوده ایم. بعد از آن که داعش با مشکلات زیادی در عراق و سوریه مواجه شد، ما شاهد تقویت حضور این گروه در سیرت در مرکز لیبی، درنا و بن قاضی بودیم. باید خاطر نشان کرد داعش مسئولیت سوء قصدهای انجام گرفته در طرابلس را بر عهده گرفت. این خطر وجود دارد که این نیروها با ملحق شدن نیروهایی دیگر از سایر کشورهایی جز عراق و سوریه تقویت شوند. از سال دو هزار و دوازده این نیروها بین لیبی، سوریه و ترکیه در رفت و آمد بوده اند. مبارزان عرب و خارجی زیادی که در لیبی آموزش دیده اند، از طریق ترکیه راهی سوریه شده اند. ما از این مسئله نگرانیم. ولی تحرکات بوکوحرام و سایر گروه های تروریستی و از جمله شاخه آفریقایی القاعده و ملحق شدن آن ها به گروه دولت اسلامی در سیرت و طرابلس و همچنین بن قاضی نیز ما را نگران می کند. این خطر علاوه بر کشورهای منطقه از جمله مصر و تونس، اروپا را نیز تهدید می کند و این یکی از نگرانی های ماست. مجری پرسید: آیا شما با مداخله نظامی (خارجی) موافقید؟ دائری گفت: ما خواستار مداخله نظامی خارجی نشده ایم و با توجه به ارزیابی های انجام گرفته این مداخله نظامی را ضروری نمی دانیم. اما اگر جامعه بین الملل در تجهیز ارتش لیبی تاخیر کند، این هراس وجود دارد که این هراس فزاینده و علاوه بر امنیت لیبی، امنیت کشورهای همسایه و اروپا را به مخاطره بیندازد.
