نيجريه، كشوري كه با فقر و گرسنگي دست و پنجه نرم مي‌كند و هنوز سايه سال‌ها برده‌داري بر سر مردم اين كشور سنگيني مي‌كند، حالا براي ايراني‌ها خاطرات ماندگاري دارد
كشوري كه نه به واسطه امكانات خوب و مناسب بلكه به خاطر موفقيت‌هاي بسيار در رده نوجوانان به عنوان ميزبان رقابت‌هاي جام جهاني نوجوانان انتخاب شد، در حالي كه بسياري از شهرهاي آن از حداقل‌هاي يك زندگي مدرن شهري امروزي به‌دورند. ولي همين كشور براي نوجوانان ايراني و فوتبال ايران به يادماندني خواهد بود، همان گونه كه براي فوتبال بزرگسالان ايران جام جهاني 1998 فرانسه يا ملبورن استراليا فراموش‌شدني نيست.
نتايج ارزشمندي كه تيم ملي فوتبال نوجوانان در رقابت‌هاي جام جهاني نوجوانان در كشور نيجريه كسب كرد براي هميشه در كارنامه فوتباليست‌هاي نوجوان ايراني ثبت خواهد شد؛ هر چند اين تيم در مرحله يك شانزدهم مسابقات جام جهاني در برابر تيم ملي اروگوئه نتيجه را واگذار كرد و روند صعودي اين تيم در همين مرحله متوقف شد. غلبه بر گامبيا، قهرمان قاره آفريقا، قاره‌اي كه افتخارات زيادي در رده فوتبال نوجوانان و جوانان دارد،يا پيروزي بر هلند كه به عنوان مهد فوتبال پايه‌اي قاره اروپا و نايب‌قهرمان قاره سبز مطرح است و تساوي در برابر كلمبيا، باتجربه‌ترين تيمي كه در رقابت‌هاي دوره‌هاي مختلف جام جهاني حضور داشته است و در نهايت صدرنشيني در گروه دشواري كه شايد تا پيش از آغاز رقابتها كمتر كسي چنين موفقيتي را براي نوجوانان ايراني و فوتبال ايران تصور مي‌كرد؛ همه اينها باعث شد نيجريه نامي به يادماندني براي فوتبال نوجوانان ايراني باشد.
تيم ايران همچنين مي‌توانست با اندكي دقت و جسارت و خودباوری بيشتر از سد اروگوئه نيز عبور كند و به مراحل بالاتر گام بگذارد. پيش از اين هيچ يك از تيم‌هاي فوتبال ايران در عرصه رقابت‌هاي جهاني موفق به صعود از مرحله مقدماتي نشده بودند. همين حضور در مرحله
يك شانزدهم جام جهاني نیز براي نوجوانان ايراني و فوتبال ايران مي‌تواند موفقيت بزرگي باشد.
اين موفقيت بدون برنامه و زحمت به دست نيامد. نوجوانان ماه‌ها اردوهاي مختلف را گذراندند و با برگزاري ديدارهاي تداركاتي با آمادگي خوبي گام به رقابتها گذاشتند و در مصاف‌هاي خود نيز با برنامه‌ريزي و هماهنگي توانستند به نتايج ارزشمندي دست پيدا كنند.
اين رقابتها براي ايراني‌ها دستاوردهای بزرگي داشت. موفقيت در يك ميدان بزرگ كه سال‌هاست براي فوتبال ايران به يك آرزو تبديل شده ، آن هم براي نوجواناني كه مي‌توانند آينده فوتبال ايران را بسازند، بسيار ارزشمند است؛ نوجواناني كه اگر در دايره فراموشي و فوتبال پرحاشيه بزرگسالان ايران به فراموشي سپرده نشوند، می‌توانند فردای فوتبال ایران را متحول سازند.
فراموش نكنيم بازيكناني چون فرناندو تورس، رونالدينيو، الساندرو دل‌پيه‌رو، جيان لوئيجي بوفون و ده‌ها فوتباليست ديگر براي اولين بار از همين رقابتها به جهان فوتبال معرفي شدند و پس از آن با قرار گرفتن در مسير صحيح مدارج فوتبال را تا بالاترين سطح پيمودند، موضوعي كه كمتر براي ورزش ايران اتفاق مي‌‌افتد.
ورزش ايران در رشته‌هاي مختلفي چون واليبال، فوتبال، بسكتبال، كشتي، وزنه‌‌برداري و... در رده‌هاي پايه تاكنون در سطح آسيا و حتي جهان به افتخارات بزرگي دست يافته است و اين نشان مي‌دهد ايران استعدادهاي فراواني در رشته‌هاي مختلف دارد؛ ولي اين استعدادها و بازيكنان نوجواني كه در رده پايه به موفقيت‌هايي دست يافته‌اند به دلايل مختلف از دايره ورزش ايران كنار رفته‌اند و جز تعداد كمي از آنها نتوانسته‌اند در دايره وسيع ورزش باقي بمانند.
فراموش كردن نوجوانان، كمبود امكانات ورزشي و نبود باشگاه‌هاي حرفه‌اي براي جذب و پرورش اين نوجوانان باعث مي‌شود بسياري از آنها در همان ابتداي راه عطاي ورزش را به لقايش ببخشند.تيم ملي فوتبال نوجوانان مي‌تواند يك استثنا در ورزش ايران باشد؛ اين تيم مي‌تواند براي سال‌هاي سال و برای رده‌هاي بالاتر، چون جوانان و اميد، حفظ شود. بي‌شك بازيكناني چون كاوه رضايي، پيام ميرصادقياني، ايمان شيرازي، سعيد لطفي و... مي‌توانند آينده فوتبال ايران را كه اكنون در تب و تاب كمبود ستاره‌ها مي‌سوزد، بسازند.
فوتبالي كه چندين سال است جز حسرت حاصلي براي خيل هواداران نداشته است به شدت نیازمند نوجوانان مستعد و آینده‌داری است که می‌توانند از دل همین رقابتها و مسابقات دیگر ظهور کنند.
